Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 12 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.332.2023.1.KOM

Zastosowanie zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (...) jest właścicielem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr 1 o powierzchni użytkowej 58,44 m2, położonego w (…), który nabyła 2018 r. w drodze spadku po osobie fizycznej. Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku, wydane w dniu 29 czerwca 2018 r. przez Sąd Rejonowy w (...) Wydział Cywilny. Nabycie spadku było konsekwencją odrzucenia spadku przez wszystkich spadkobierców ustawowych, z którymi łączyły spadkodawcę więzy pokrewieństwa, spadkobiercą ustawowym jest gmina ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy stosownie do treści art. 935 k.c.

W związku z tym, Gmina (...) z mocy ustawy nabyła z dobrodziejstwem inwentarza w całości spadek, tj. własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego obciążonego hipoteką.

W przeszłości lokal wykorzystywany był przez spadkodawcę w celach mieszkaniowych.

Od momentu nabycia przez Gminę lokalu nie był on zamieszkały, jak również w chwili obecnej jest nie zamieszkały. Wielorodzinny budynek mieszkalny, w którym znajduje się przedmiotowy lokal zlokalizowany jest na działkach ewid. nr 2, nr 3 z obr. (…) m. (...).

Działki znajdują się na terenie, dla którego istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym nieruchomość znajduje się na terenie zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, oznaczonej symbolem 6MW.

Lokal mieszkalny usytuowany jest na V kondygnacji budynku mieszkalnego wielorodzinnego i składa się z przedpokoju, łazienki, kuchni i dwóch pokoi. Pomieszczenia kuchni i łazienki wykończono glazurą i terakotą, w pokojach i przedpokoju na podłogach ułożono klepkę. Lokal posiada drewnianą stolarkę okienną i drzwiową. Do lokalu przynależy schowek na tym samym piętrze, stanowiący pomieszczenie wykończone, z wykładziną dywanową. Lokal znajduje się w średnim stanie technicznym i użytkowym, wymaga odświeżenia.

Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie tegoż lokalu. Gmina planuje sprzedaż ww. lokalu w trybie przetargu nieograniczonego i w chwili obecnej nie jest w stanie ustalić, kto zakupi nieruchomość, czy będzie to osoba fizyczna czy podmiot gospodarczy.

W dniu 14 października 2020 r. Rada Miejska w (…) podjęła uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na sprzedaż przez Gminę (...) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu położonego w (...) przy (...).

Po nabyciu lokalu przez Gminę, nie ponosiła ona żadnych wydatków na jego ulepszenie. Jedyne koszty jakie Gmina poniosła to spłata zadłużenia hipotecznego z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego przez bank spadkodawcy, powstałe zaległości czynszowe w Spółdzielni Mieszkaniowej oraz bieżące miesięczne koszty utrzymania (czynsz, media opłacane do Spółdzielni Mieszkaniowej).

Od momentu, kiedy Gmina (...) weszła w posiadanie lokalu, czyli stała się jego właścicielem, nie był on wykorzystywany do działalności opodatkowanej. Lokal stał niewykorzystywany i Gmina nie ponosiła jakichkolwiek kosztów na ulepszenie czy remont lokalu, z zamiarem przeniesienia własności nieruchomości tj. zbycia. Gmina nie podejmowała też działań marketingowych w celu sprzedaży ww. lokalu.

Pytania

1. Czy Gmina sprzedając spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w trybie przetargu nieograniczonego, w momencie jego sprzedaży będzie korzystała ze zwolnienia w podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?

2. Jeżeli sprzedaż będzie opodatkowana, to czy można skorzystać z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8% na mocy art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Gmina (...) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych Gmina jako osoba prawna podlega obowiązkowi podatkowemu (art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług tj. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.).

Wnioskodawca, jako czynny podatnik, który zamierza sprzedać nieruchomość uważa, że nie powinien doliczyć do transakcji podatku VAT.

Gmina stoi na stanowisku, że przy sprzedaży przedmiotowego lokalu powinna skorzystać ze zwolnienia w podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10.

Zgodnie z powyższym przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

  • dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  • pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Gmina nabyła wskazaną nieruchomość w 2018 r. nieodpłatnie w drodze spadku po osobie fizycznej, co zostało potwierdzone prawomocnym Postanowieniem Sądu Rejonowego w (...).

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. nieruchomości. Gmina nabyła bowiem przedmiotową nieruchomość w trybie spadkobrania a nie na podstawie umowy kupna sprzedaży.

Budowa wielorodzinnego budynku mieszkalnego, w którym znajduje się ww. lokal została zakończona w 2000 r., a poprzedni właściciel do chwili śmierci zamieszkiwał w nim. Gmina nie ponosiła nakładów na ulepszenie tegoż lokalu.

Zatem, z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia do chwili dostawy upłynął okres dłuższy niż 2 lata, a ponadto nie były ponoszone nakłady na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w odniesieniu do lokalu zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Gmina powołuje się również na interpretacje indywidualne DKIS: z 30 grudnia 2020 r. sygn. 0111-KDIB3-1.4012.841.2020.2.MSO, z 5 listopada 2021 r. sygn. 0114-KDIP4-3.4012.591.2021.1.DS, z 24 listopada 2021 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.244.2021.1.SST oraz z 2 października 2019 r. nr 0113-KDIPT1-2.4012.469.2019.1.AM.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również :

1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości (lokalu), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy :

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11 grudnia 2006, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powyższe w analizowanej sprawie należy stwierdzić, że czynność dostawy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego ma charakter cywilnoprawny, zatem Gmina dokonując ww. czynności nie działa w charakterze organu władzy publicznej. W konsekwencji, w związku z dostawą lokalu nie korzysta z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Tym samym – zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy – Gmina będzie z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku, a także określił warunki stosowania tych zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy.

W przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części zwolnienie od podatku przysługuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Stosownie do treści art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku/budowli oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika, bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z nich.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z wniosku wynika, że Gmina będąca czynnym podatnikiem podatku VAT jest właścicielem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, który nabyła 2018 r. w drodze spadku po osobie fizycznej. Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku przez Gminę wydane zostało 29 czerwca 2018 r. przez Sąd Rejonowy. Nabycie tego spadku było konsekwencją odrzucenia spadku przez wszystkich spadkobierców ustawowych, z którymi łączyły spadkodawcę więzy pokrewieństwa, tak więc spadkobiercą ustawowym jest gmina ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy stosownie do treści art. 935 k.c. W związku z tym, Gmina z mocy ustawy nabyła z dobrodziejstwem inwentarza w całości spadek, tj. własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego obciążonego hipoteką. Lokal mieszkalny usytuowany jest na V kondygnacji budynku mieszkalnego wielorodzinnego i składa się z przedpokoju, łazienki, kuchni i dwóch pokoi. Do lokalu przynależy schowek na tym samym piętrze, stanowiący pomieszczenie wykończone, z wykładziną dywanową.

Państwa wątpliwość dotyczy kwestii, czy Gmina sprzedając spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w momencie jego sprzedaży będzie korzystała ze zwolnienia w podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla sprzedaży opisanego we wniosku lokalu zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy i kiedy w odniesieniu do tego lokalu miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

W tym miejscu wskazać należy, że ustawa oraz przepisy wykonawcze do niej nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

I tak, w myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy o własności lokali:

Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

W świetle art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali:

Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 tej ustawy:

Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Natomiast – według § 3 pkt 13 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1225):

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o pomieszczeniu gospodarczym - należy przez to rozumieć pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że dokonanie przez Gminę dostawy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia (zajęcia, używania) przedmiotowego lokalu. Ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem a sprzedażą ww. lokalu minie okres dłuższy niż 2 lata. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy jeszcze przed nabyciem przez Gminę w 2018 r. tego lokalu w drodze spadku po osobie fizycznej, lokal ten był wykorzystywany w celach mieszkaniowych przez tę osobę fizyczną. Ponadto Gmina nie ponosiła żadnych wydatków w celu ulepszenia czy przebudowy tego lokalu od momentu jego nabycia. Zatem, w analizowanym przypadku spełnione zostały przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym, Gmina sprzedając spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w trybie przetargu nieograniczonego, w momencie jego sprzedaży będzie korzystała ze zwolnienia w podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem, wobec możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do dostawy ww. lokalu mieszkalnego badanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest w tych okolicznościach nieuzasadnione.

Państwa stanowisko, zgodnie z którym w odniesieniu do lokalu mieszkalnego zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, uznaję za prawidłowe.

Końcowo zauważam, że skoro sprzedaż opisanego lokalu będzie korzystała ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to analizowanie możliwości zastosowania do dostawy obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8% stało się w tej sprawie bezzasadne.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zwracam uwagę, że od 1 lipca 2020 r. kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a w zw. z art. 42b ustawy o VAT.

Informuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00