Interpretacja indywidualna z dnia 17 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.259.2023.1.JŚ

Nieopodatkowanie czynności związanych z realizacją zadania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieopodatkowania czynności związanych z realizacją zadania pn. „(…)”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (…) jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Gmina (…) złożyła wniosek do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska (...) na dofinansowanie projektu pn. „(…)”.

Stosownie do ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należą sprawy ochrony środowiska oraz unieszkodliwiania odpadów.

W ramach wniosku o dofinansowanie zadania pn. „(…)”, złożonego do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Fundusz przekaże Gminie dotację na dofinansowanie zadania.

Przedsięwzięcie będzie polegało na transporcie z miejsc wskazanych do zbierania odpadów oraz odzysku lub unieszkodliwienia odpadów z folii rolniczych, siatki i sznurka do owijania balotów opakowań po nawozach i typu Big Bag pochodzących od rolników z terenu Gminy (…).

Łączna ilość ww. odpadów do odebrania to ok. 100,00 Mg.

Gmina (…) otrzymała deklaracje od rolników zainteresowanych odebraniem odpadów wraz z określoną ilością tych odpadów.

Wysokość otrzymanego dofinansowania będzie uzależniona od ilości odpadów z folii pochodzących od rolników.

Gmina zobowiązana będzie do rozliczenia się z otrzymanych środków z NFOŚiGW. W przypadku niezrealizowania zadania Gmina nie otrzyma dofinansowania. Dotacja nie będzie mogła zostać przeznaczona na inne cele niż wskazane w umowie dotacji.

Z otrzymanego dofinansowania, Gmina pokryje wydatki na transport z miejsc wskazanych do zbierania odpadów oraz odzysku lub unieszkodliwienia odpadów z folii rolniczych, siatki i sznurka do owijania balotów, opakowań po nawozach i typu Big Bag.

W celu realizacji zadania Gmina podpisze umowę z Wykonawcą, tj. wyspecjalizowaną firmą, która zrealizuje zadanie.

Po zrealizowaniu zadania, Wykonawca wystawi dla Gminy fakturę na kwotę wynikającą z umowy. Realizacja zadania związana jest z ochroną środowiska. Zgodnie z umową, po zakończeniu realizacji przedsięwzięcia Gmina zobowiązana jest przedłożyć do NFOŚiGW dokumenty potwierdzające osiągnięcie efektu ekologicznego przedsięwzięcia.

Rolnicy jedynie złożyli wnioski do Gminy, we wnioskach podali ilość odpadów przeznaczonych do usunięcia. Gmina poinformuje rolników o miejscu odbioru odpadów oraz terminie odbioru po wyborze wykonawcy zadania, który na podstawie umowy zawartej z Gminą dokona odbioru odpadów zgłoszonych przez rolników ze wskazanych przez Gminę miejsc na terenie Gminy (do których rolnicy dowiozą je we własnym zakresie).

Zasady działania są jednakowe dla wszystkich uczestników (rolników), uczestniczących w projekcie (oczywiście za wyjątkiem ilości odpadów do odebrania które są zgłaszane we wnioskach).

Rolnicy nie będą ponosić żadnych kosztów, tj. nie będą dokonywali wpłat dla Gminy z tytułu usuwania folii rolniczych i innych odpadów pochodzących z działalności rolniczej.

Nie ma ustalonych opłat do ponoszenia przez rolników. Wydatek ponosi tylko Gmina.

Rolnik może zrezygnować z udziału w realizacji projektu i wycofać wniosek, bez ponoszenia jakichkolwiek konsekwencji, wówczas wykonawca zadania odbierze mniejszą ilość odpadów. Natomiast w przypadku gdy Gmina ostatecznie nie dokona wyboru wykonawcy zadania poinformuje rolników-uczestników projektu o zaistniałej sytuacji i ewentualnym przesunięciu realizacji zadania lub rezygnacji.

Rolnicy zainteresowani usunięciem folii są ustalani na podstawie zgłoszonych przez nich wniosków do Gminy. We wniosku podawana jest informacja dotycząca imienia, nazwiska, adresu rolnika oraz ilości szacunkowej (w kilogramach) folii, siatki sznurka, opakowania po nawozach i typu Big Bag. We wniosku nie ma podanej wartości usługi. Wykonawca dokonujący odbioru sporządza protokół odbioru folii od rolnika, w którym podaje odebraną ilość w kg i przekazuje 1 egz. protokołu dla Gminy. Gdyby nie było możliwości otrzymania dotacji z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska na realizację zadania, Gmina nie realizowałaby zadania. NFOŚ przekazuje dotację w formie refundacji poniesionych wydatków na podstawie faktury, którą wykonawca usługi wystawia na rzecz Gminy.

Wydatki Gminy będą związane z zapłatą dla wykonawcy wybranemu zgodnie z ustawą Pzp lub procedurami wewnętrznymi w zależności od kwoty dofinansowania za transport odpadów ze wskazanych miejsc (do których rolnicy sami dowiozą odpady) oraz odzysku lub unieszkodliwienia odpadów. Po wykonaniu zadania wartość zostanie zaktualizowana na podstawie faktycznej ilości odebranych folii i innych odpadów. W wyniku realizacji przedsięwzięcia zostanie osiągnięty efekt ekologiczny określony jako: „Masa odpadów poddanych odzyskowi lub unieszkodliwieniu: kwota dotacji nie może przekroczyć iloczynu 500 zł i wyrażonej w Mg masy odpadów rolniczych, siatki i sznurka do owijania balotów opakowań po nawozach i typu Big Bag unieszkodliwionych lub poddanych odzyskowi”.

Wydatki administracyjne Gminy, związane z realizacją zadania, realizuje Gmina w ramach własnych wydatków Urzędu Gminy (zebranie wniosków, organizacja przetargu, wydawanie zaświadczeń, sprawozdawczość, rozliczania zadania z NFOŚ), które nie są refundowane.

Jest to jednorazowe zadanie realizowane po ogłoszeniu przez NFOŚiGW naboru wniosków o dofinansowanie zadania przez Gminę.

Nie ma ustalonej ceny, ponieważ nie ma odpłatności. Dotacja przekazywana jest w formie refundacji poniesionych części wydatków Gminy na zadanie, dotacja nie pokrywa wszystkich wydatków, tj. wydatków administracyjnych – wynagrodzenie i koszty pochodnych od wynagrodzeń pracowników Urzędu, koszty materiałów, telefony, materiały biurowe itp.

Pytanie

Czy realizując zadanie polegające na usuwaniu odpadów z folii rolniczych, siatki i sznurka do owijania balotów, opakowań po nawozach i typu Big Bag, Gmina działa w charakterze podatnika VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina realizując zadanie polegające na usuwaniu odpadów z folii rolniczych siatki i sznurka do owijania balotów, opakowań po nawozach i typu Big Bag, nie działa w charakterze podatnika VAT, lecz realizuje zadanie własne związane z ochroną środowiska.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa do realizacji których zostały one powołane z wyłączeniem czynności dokonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych – art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Okoliczność zlecania przez Gminę przedsiębiorstwu czynności usuwania folii od mieszkańców, którzy wyrazili taką wolę nie stanowi usług realizowanych odpłatnie.

Aby transakcja była dokonywana odpłatnie musi istnieć bezpośredni związek miedzy dostawą towarów lub usług jednej strony, a świadczeniem wzajemnym, rzeczywiście otrzymanym przez podatnika z drugiej strony. Tego rodzaju bezpośredni związek ma miejsce gdy pomiędzy dostawcą towarów lub usługodawcą z jednej strony, a ich odbiorcą z drugiej strony istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, a zapłata otrzymywana przez podmiot dokonujący świadczeń stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości dostawy lub usługi świadczonej temu odbiorcy.

Podobnie wypowiedział się w sprawie TSUE z 30 marca 2023 r. w sprawie usuwania azbestu: „Określona działalność jest co do zasady uznawana za „gospodarczą” jeżeli ma charakter stały i jest wykonywana w zamian za wynagrodzenie otrzymywane przez osobę, która ją wykonuje (wyrok z 15 kwietnia 2021 r. – Administration de l’Enregistrement, des Domaines et de laTVA C-846/19 EU:C:2021:277, pkt 47 i przytoczone tam orzecznictwo) – Gmina nie odzyskuje w żaden sposób od rolników opłat za zadanie. Cała kwota jest finansowana ze środków publicznych. Korzyść przysporzona Gminie w zamian za zapłatę polega nie tylko na wyeliminowaniu zagrożenia dla ochrony środowiska ale także w sposób ogólny – na poprawie jakości życia (nie będzie hałd folii) na terytorium administrowanym przez Gminę.

Gmina ponosi dodatkowe wydatki administracyjne, które w żaden sposób nie będą Gminie zrefundowane.

Aby świadczenie usług było dokonywane odpłatnie w rozumieniu art. 2. ust. 1 lit. c dyrektywy 2006/112, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy tym świadczeniem usług z jednej strony, a świadczeniem wzajemnym, rzeczywiście otrzymanym przez podatnika z drugiej strony.

Tego rodzaju bezpośredni związek ma miejsce, gdy pomiędzy podmiotem świadczącym usługi z jednej strony, a usługobiorcą z drugiej strony istnieje stosunek prawny w ramach, którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, a zapłata otrzymywana przez podmiot dokonujący tych świadczeń stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej temu usługobiorcy.

Gmina (…) zamierza powierzyć przedsiębiorstwu zadanie polegające na wykonywaniu, na wniosek mieszkańców, czynności związanych z usuwaniem folii. Czynności te faktycznie stanowią świadczenie usług.

Jednakże podmiotem świadczącym usługi jest przedsiębiorca, wybrany w drodze przetargu przez Gminę natomiast odbiorcą usługi jest Gmina, a nie mieszkaniec. Gmina nie działa tu w roli agenta rolników. Rolnicy jedynie ograniczają się do złożenia wniosku do Gminy, która weryfikuje wniosek. W konsekwencji rolnicy nie powierzają Gminie (…) usuwania folii na ich rachunek lecz oczekują, że będą beneficjentami programu usuwania folii z terenu Gminy. Poza złożeniem wniosku do Gminy nie mają oni wpływu na realizację usługi.

Tak więc Gmina nie działa w imieniu rolników.

Nie jest Gmina również podmiotem świadczącym usługi w ramach działalności gospodarczej. Podczas gdy przedsiębiorca dąży do osiągnięcia stałego dochodu, Gmina (…) nie zatrudnia pracowników w celu realizacji zadania, nie poszukuje klientów, nie zakłada osiągnięcia stałego dochodu lecz ogranicza się do przeprowadzenia, w ramach programu czynności usuwania folii rolniczych, do wybrania wykonawcy usługi i dokonuje zapłaty za tę usługę wg. ceny rynkowej, które nastąpią po tym jak rolnicy wyrażą wolę skorzystania z programu.

Nawet biorąc pod uwagę otrzymanie dotacji z Funduszu Ochrony Środowiska, która jest ustalana w zależności od poniesionych kosztów, charakter takiego świadczenia nie odpowiada podejściu jakie przyjęłoby w danym przypadku przedsiębiorstwo zajmujące się usuwaniem folii, które przy ustalaniu swoich cen starałoby się zawrzeć w nich swoje koszty i osiągnąć marżę zysku.

Ponadto nie podlegają refundacji w formie dotacji koszty związane z organizacją przez Gminę akcji usuwania folii. Zwrotowi podlegają jedynie koszty związane z czynnościami zleconymi wybranemu przedsiębiorstwu do realizacji zadania.

W związku z tym Gmina ponosi jedynie ryzyko strat, nie mając perspektywy zysku.

Czynność usuwania folii, realizowana przez Gminę, z definicji nie ma też charakteru powtarzalnego, co odróżnia niniejszą sprawę od spraw, których świadczenia gminne mają charakter trwały.

Ponadto Gmina oferuje odbiór i usuniecie folii nieodpłatnie, rolnicy nie ponoszą opłat na rzecz Gminy, podczas gdy wcześniej Gmina zapłaci danemu przedsiębiorstwu za zrealizowanie zadania cenę rynkową.

W wyroku TSUE z 30 marca 2023 r. (pkt 51), w sprawie C-616/21, która dotyczyła usuwania azbestu, Trybunał TSUE orzekł, że „okoliczność zlecenia przez Gminę przedsiębiorstwu czynności usuwania azbestu i odbierania wyrobów i odpadów zawierających azbest na rzecz jej mieszkańców będących właścicielami nieruchomości, którzy wyrazili taką wolę nie stanowi świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu VAT, jeżeli taka działalność nie ma na celu osiąganie stałego dochodu i nie prowadzi do żadnej płatności ze strony tych mieszkańców, zaś czynności te są sfinansowane ze środków publicznych”.

Zadanie polegające na usuwaniu folii odbywa się podobnie jak zadanie dotyczące usuwania azbestu:

-usuwanie folii rolniczych nie ma na celu osiąganie stałego dochodu przez Gminę;

-nie prowadzi do żadnej płatności ze strony mieszkańców;

-czynności usuwania folii są sfinansowane w całości ze środków publicznych.

Mając powyższe na uwadze, Gmina (…) realizując zadanie pn. „(…)”, nie działa w charakterze podatnika VAT, nie świadczy usług podlegających opodatkowaniu VAT, ponieważ działalność ta nie ma na celu osiągnięcia stałego dochodu, nie prowadzi do stałej płatności ze strony mieszkańców, zaś czynności te są sfinansowane w całości ze środków publicznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Według art. 8 ust. 2a ustawy:

Zauważyć należy, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (…) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina (…) złożyła wniosek do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska (...) na dofinansowanie projektu pn. „(…)”. Stosownie do ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należą sprawy ochrony środowiska oraz unieszkodliwiania odpadów. W ramach wniosku o dofinansowanie zadania pn. „(…)”, złożonego do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Fundusz przekaże Gminie dotację na dofinansowanie zadania. Przedsięwzięcie będzie polegało na transporcie z miejsc wskazanych do zbierania odpadów oraz odzysku lub unieszkodliwienia odpadów z folii rolniczych, siatki i sznurka do owijania balotów opakowań po nawozach i typu Big Bag pochodzących od rolników z terenu Gminy (…). Gmina (…) otrzymała deklaracje od rolników zainteresowanych odebraniem odpadów wraz z określoną ilością tych odpadów. Wysokość otrzymanego dofinansowania będzie uzależniona od ilości odpadów z folii pochodzących od rolników. Gmina zobowiązana będzie do rozliczenia się z otrzymanych środków z NFOŚiGW. W przypadku niezrealizowania zadania Gmina nie otrzyma dofinansowania. Dotacja nie będzie mogła zostać przeznaczona na inne cele niż wskazane w umowie dotacji. Z otrzymanego dofinansowania, Gmina pokryje wydatki na transport z miejsc wskazanych do zbierania odpadów oraz odzysku lub unieszkodliwienia odpadów z folii rolniczych, siatki i sznurka do owijania balotów, opakowań po nawozach i typu Big Bag. W celu realizacji zadania Gmina podpisze umowę z Wykonawcą, tj. wyspecjalizowaną firmą, która zrealizuje zadanie. Po zrealizowaniu zadania, Wykonawca wystawi dla Gminy fakturę na kwotę wynikającą z umowy. Realizacja zadania związana jest z ochroną środowiska. Zgodnie z umową, po zakończeniu realizacji przedsięwzięcia Gmina zobowiązana jest przedłożyć do NFOŚiGW dokumenty potwierdzające osiągnięcie efektu ekologicznego przedsięwzięcia. Rolnicy jedynie złożyli wnioski do Gminy, we wnioskach podali ilość odpadów przeznaczonych do usunięcia. Gmina poinformuje rolników o miejscu odbioru odpadów oraz terminie odbioru po wyborze wykonawcy zadania, który na podstawie umowy zawartej z Gminą dokona odbioru odpadów zgłoszonych przez rolników ze wskazanych przez Gminę miejsc na terenie Gminy (do których rolnicy dowiozą je we własnym zakresie). Rolnicy nie będą ponosić żadnych kosztów, tj. nie będą dokonywali wpłat dla Gminy z tytułu usuwania folii rolniczych i innych odpadów pochodzących z działalności rolniczej. Rolnik może zrezygnować z udziału w realizacji projektu i wycofać wniosek, bez ponoszenia jakichkolwiek konsekwencji, wówczas wykonawca zadania odbierze mniejszą ilość odpadów. Natomiast w przypadku gdy Gmina ostatecznie nie dokona wyboru wykonawcy zadania poinformuje rolników-uczestników projektu o zaistniałej sytuacji i ewentualnym przesunięciu realizacji zadania lub rezygnacji. Wykonawca dokonujący odbioru sporządza protokół odbioru folii od rolnika, w którym podaje odebraną ilość w kg i przekazuje 1 egz. protokołu dla Gminy. Gdyby nie było możliwości otrzymania dotacji z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska na realizację zadania, Gmina nie realizowałaby zadania. NFOŚ przekazuje dotację w formie refundacji poniesionych wydatków na podstawie faktury którą wykonawca usługi wystawia na rzecz Gminy. Wydatki Gminy będą związane z zapłatą dla wykonawcy wybranemu zgodnie z ustawą PZP lub procedurami wewnętrznymi w zależności od kwoty dofinansowania za transport odpadów ze wskazanych miejsc (do których rolnicy sami dowiozą odpady) oraz odzysku lub unieszkodliwienia odpadów. Po wykonaniu zadania wartość zostanie zaktualizowana na podstawie faktycznej ilości odebranych folii i innych odpadów. W wyniku realizacji przedsięwzięcia zostanie osiągnięty efekt ekologiczny określony jako: „Masa odpadów poddanych odzyskowi lub unieszkodliwieniu: Kwota dotacji nie może przekroczyć iloczynu 500 zł i wyrażonej w Mg masy odpadów rolniczych, siatki i sznurka do owijania balotów opakowań po nawozach i typu Big Bag unieszkodliwionych lub poddanych odzyskowi”. Wydatki administracyjne Gminy związane z realizacją zadania realizuje Gmina w ramach własnych wydatków Urzędu Gminy (zebranie wniosków, organizacja przetargu, wydawanie zaświadczeń, sprawozdawczość, rozliczania zadania z NFOŚ), które nie są refundowane. Dotacja przekazywana jest w formie refundacji poniesionych części wydatków Gminy na zadanie, dotacja nie pokrywa wszystkich wydatków, tj. wydatków administracyjnych – wynagrodzenie i koszty pochodnych od wynagrodzeń pracowników Urzędu, koszty materiałów, telefony, materiały biurowe itp.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w związku z realizacją zadania pn. „(…)”, Gmina działa w charakterze podatnika VAT.

W tym miejscu zasadnym jest przywołać orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 30 marca 2023 r. w sprawie C-616/21 (Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przeciwko Gminie L.), które zapadło w wyniku wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożonego w ramach sporu w przedmiocie interpretacji indywidualnej dotyczącej opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (VAT) w odniesieniu do przeprowadzonych na zlecenie gminy czynności związanych z usuwaniem azbestu oraz prawa do odliczenia VAT naliczonego od tych czynności.

W wyroku tym, TSUE rozstrzygnął, że artykuł 2 ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 13 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że okoliczność zlecania przez gminę przedsiębiorstwu czynności usuwania azbestu i odbierania wyrobów i odpadów zawierających azbest na rzecz jej mieszkańców będących właścicielami nieruchomości, którzy wyrazili taką wolę, nie stanowi świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, jeżeli taka działalność nie ma na celu osiągania stałego dochodu i nie prowadzi do żadnej płatności ze strony tych mieszkańców, zaś czynności te są finansowane ze środków publicznych.

W wyroku w sprawie C-616/21 TSUE wskazał, iż aby oferta usuwania azbestu z niektórych nieruchomości przedstawiona przez gminę jej mieszkańcom będącym właścicielami była objęta zakresem stosowania dyrektywy 2006/112, powinna ona, po pierwsze, stanowić świadczenie usług, które gmina ta wykonuje odpłatnie na ich rzecz w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. c) tej dyrektywy, a po drugie, być realizowana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 9 ust. 1 rzeczonej dyrektywy, tak aby owa gmina działała również w charakterze podatnika (pkt 24).

W pkt 33 wyroku Trybunał wskazał, że zgadzając się na udział w gminnym procesie usuwania azbestu ze swoich nieruchomości, zainteresowani właściciele ograniczają się do złożenia wniosku do gminy L., która weryfikuje, czy nieruchomości te kwalifikują się do usuwania azbestu. W konsekwencji nie powierzają oni tej gminie usuwania azbestu na ich rachunek, lecz oczekują, że będą beneficjentami programu usuwania azbestu. To zatem gmina – a nie zainteresowani właściciele – decyduje o powodzeniu tego procesu. Poza złożeniem wniosku nie mają oni wpływu na realizację usługi.

W konsekwencji o ile w świetle powyższych rozważań należy wskazać, że przesłanki stosowania art. 28 dyrektywy 2006/112 nie są spełnione w sytuacji takiej jak w niniejszej sprawie, a zatem że gmina L. nie działała w imieniu zainteresowanych mieszkańców, o tyle należy jednak ustalić, czy może ona zostać uznana za podmiot świadczący usługi będące przedmiotem postępowania głównego w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. c) tej dyrektywy (pkt 34).

Trybunał w przedmiocie dokonania świadczenia usług w ramach działalności gospodarczej zauważył, że po pierwsze, podczas gdy przedsiębiorca dąży do stałego osiągania dochodu (zob. podobnie wyrok z dnia 20 stycznia 2021 r., AJFP Sibiu i DGRFP Braaov, C-655/19, EU:C:2021:40, pkt 27-29 i przytoczone tam orzecznictwo), gmina L. nie zatrudnia pracowników do usuwania azbestu i nie poszukuje klientów, lecz ogranicza się do przeprowadzenia, w ramach programu określonego na poziomie krajowym, czynności usuwania azbestu, które nastąpią po tym, jak właściciele nieruchomości położonych na terytorium gminy, których może dotyczyć ten program, wyrażą wolę korzystania z niego i zostaną uznani za uprawnionych. Ponadto czynność usuwania azbestu w danej gminie z definicji nie ma charakteru powtarzalnego, co odróżnia niniejszą sprawę od spraw, w których świadczenia gminne miały charakter trwały (pkt 44).

Po drugie, z informacji przedstawionych przez sąd odsyłający wynika, że gmina L. będzie oferować usunięcie azbestu z danych nieruchomości oraz odbiór wyrobów i odpadów zawierających azbest nieodpłatnie, podczas gdy wcześniej zapłaci ona danemu przedsiębiorstwu cenę rynkową (pkt 45). Trybunał wskazał, że miał już okazję orzec, że jeżeli gmina odzyskuje jedynie niewielką część poniesionych przez siebie kosztów, a pozostała część jest finansowana ze środków publicznych, taka różnica między tymi kosztami a kwotami otrzymanymi w zamian za oferowane usługi może wykluczać istnienie wynagrodzenia (zob. podobnie wyrok z dnia 12 maja 2016 r., Gemeente Borsele i Staatssecretaris van Financiën, C-520/14, EU:C:2016:334, pkt 33 i przytoczone tam orzecznictwo). Jest tak tym bardziej, gdy – jak w niniejszej sprawie – świadczenie wzajemne uiszczane przez usługobiorców nie istnieje (pkt 46).

W konsekwencji, nawet biorąc pod uwagę dotacje przyznane gminie L. przez fundusz ochrony środowiska, które wynoszą 40-100% poniesionych kosztów, charakter takiego świadczenia usług nie odpowiada podejściu, jakie przyjęłoby w danym wypadku przedsiębiorstwo zajmujące się usuwaniem azbestu, które przy ustalaniu swoich cen starałoby się zawrzeć w nich swoje koszty i osiągnąć marżę zysku. Ponadto nie podlegają zwrotowi koszty związane z organizacją przez ową gminę akcji usuwania azbestu u jej mieszkańców, a jedynie z czynnościami zleconymi wybranemu przedsiębiorstwu. W związku z tym ta sama gmina ponosi jedynie ryzyko strat, nie mając perspektywy zysku (pkt 47).

Po trzecie, nie wydaje się ekonomicznie opłacalne, aby takie przedsiębiorstwo zajmujące się usuwaniem azbestu nie przenosiło żadnych poniesionych przez siebie kosztów na beneficjentów swoich usług, oczekując jednocześnie częściowej rekompensaty tych kosztów w formie dotacji. Taki mechanizm nie tylko stawiałby jego przepływy pieniężne w sytuacji strukturalnie deficytowej, przede wszystkim ze względu na brak zysku, następnie brak zwrotu kosztów związanych z organizacją akcji usuwania azbestu i wreszcie znaczne wahania procentowe zwrotu kosztów, mogące oscylować między 40% a 100% kwot wypłaconych wybranemu przedsiębiorstwu, ale ponadto stwarzałby nietypowy stopień niepewności dla podatnika, ponieważ kwestia, czy i w jakim zakresie osoba trzecia zwróci tak istotną część poniesionych kosztów, pozostaje faktycznie otwarta do czasu podjęcia przez tę osobę trzecią decyzji, co następuje po tym, jak sporne transakcje zostaną dokonane (pkt 48).

Podsumowując Trybunał uznał, że „w konsekwencji nie wydaje się (…), by gmina L. wykonywała w niniejszym przypadku działalność o charakterze gospodarczym w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112” (pkt 49).

Ponadto w pkt 50 wyroku Trybunał wskazał: „Ponieważ gmina L. (…) nie wykonuje działalności wchodzącej w zakres stosowania dyrektywy 2006/112, nie jest konieczne ustalenie, czy działalność ta byłaby również wyłączona z tego zakresu stosowania na podstawie art. 13 ust. 1 tej dyrektywy” oraz w pkt 51: „czynności usuwania azbestu i odbierania wyrobów i odpadów zawierających azbest na rzecz jej mieszkańców (…), nie stanowi świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu VAT”.

Mając na względzie analogię realizacji ww. projektu dotyczącego usuwania folii rolniczych i innych odpadów pochodzących z działalności rolniczej z terenu Państwa Gminy do inwestycji dotyczących usuwania azbestu, to stwierdzić należy, że tezy wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-616/21, znajdują odzwierciedlenie również w odniesieniu do projektu pn. „(…)”.

Dokonując porównania stanu faktycznego zaprezentowanego w niniejszej sprawie dot. usuwania odpadów z działalności rolniczej ze stanem sprawy, w której zapadł wyrok TSUE nr C-616/21, zwrócić należy uwagę na następujące podobieństwa, które pozwalają zastosować stanowisko TSUE wynikające z ww. wyroku do analizowanej sprawy:

• podmiotem występującym z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej jest Gmina będąca czynnym podatnikiemVAT,

• Gmina realizuje zadanie o charakterze proekologicznym na rzecz swoich mieszkańców (rolników) i z tego tytułu ponosi koszty inwestycyjne,

• realizacja zadania ma zostać w całości sfinansowana z dotacji uzyskanej z NFOŚiGW, przeznaczonej wyłącznie na wykonanie zadania pn. „(…)”,

• rolnicy, na rzecz których zadanie będzie wykonane, nie ponoszą żadnych opłat z tego tytułu (mieszkańcy nie partycypują w finansowaniu zadania),

• w celu realizacji zadania Gmina nabyła usługi od wyspecjalizowanej firmy zajmującej się usuwaniem tego typu odpadów i posiadającej przewidziane przepisami prawa stosowne uprawnienia.

Opis podejmowanych przez Gminę czynności wskazuje, że jej celem jest jednorazowa realizacja zadania polegającego na usuwaniu odpadów z działalności rolniczej (tj. czynność usuwania odpadów przez Gminę w sposób opisany we wniosku nie ma charakteru trwałego), przy czym Gmina nie pobiera z tego tytułu żadnych opłat od beneficjentów zadania. Zatem nie sposób uznać, że wykonanie zadania winno być opodatkowane podatkiem VAT, skoro Gmina w ogóle nie działa z zamiarem osiągania dochodu z tytułu przeprowadzonego zadania, czym nie spełnia przesłanki prowadzenia działalności gospodarczej, na którą zwrócił uwagę TSUE w wyroku z 30 marca 2023 r. Przedsięwzięcie realizowane jest w oparciu o ustawę o samorządzie gminnym – Gmina podkreśliła, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, które obejmują m.in. sprawy ochrony środowiska i przyrody oraz unieszkodliwiania odpadów komunalnych. Jednocześnie zauważenia wymaga fakt spełnienia pozostałych przesłanek uznania czynności Gminy za nieopodatkowane, wynikających z wyroku TSUE, tj.: woli mieszkańców (rolników) przeprowadzenia na ich rzecz zadania (rolnicy składali odpowiednie wnioski w zw. z uczestnictwem w zadaniu), skorzystania przez Gminę z usług wyspecjalizowanego podmiotu trzeciego w celu wykonania zadania oraz uzyskania dotacji, bez której zadanie nie mogłoby zostać zrealizowane.

W konsekwencji, realizacja projektu pn. „(…)”, polegającego na usuwaniu folii rolniczych i innych odpadów pochodzących z działalności rolniczej z terenu Państwa Gminy nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT i jest realizowana poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem realizacja ww. projektu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, w związku z realizacją zadania pn. „(…)”, Gmina nie działa w charakterze podatnika VAT.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).