Interpretacja indywidualna z dnia 8 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-1.4011.286.2023.2.MW

Preferencyjne opodatkowanie dochodów dla osób samotnie wychowujących dzieci

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lipca 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Uzupełniła go Pani pismem z 13 lipca 2023 r. (data wpływu 20 lipca 2023 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie - pismami, które wpłynęły 9, 10, 16 i 28 sierpnia 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Zawarcie związku małżeńskiego (…) pomiędzy (…),(…). Dzieci ze związku małżeńskiego:

1.(…);

2.(…).

Ubiega się Pani o status samotnie wychowującej dzieci od maja 2016 r., czyli od momentu kiedy ich ojciec wyjechał na kontrakt do firmy (…). Pani były mąż już wtedy spotykał się z innymi kobietami, stąd Państwa pożycie małżeńskie przestało istnieć. Ojciec dzieci przebywał na kontrakcie od maja 2016 r. do sierpnia 2017 r. i po powrocie zamieszkał osobno (…). Adres zamieszkania (Pani i dzieci) od początku jest ustanowiony (…). Ojciec pojawiał się sporadycznie we (…) (1x miesiąc) i spotykał się z dziećmi. Stąd cały trud wychowania jak również wsparcia emocjonalnego spoczywał na Pani. W związku z nową partnerką ówczesnego męża – (…) 2017 r. podpisali Państwo akt notarialny (…) – o rozdzielności majątkowej i porozumienie rodzicielskie o opiece nad dziećmi. Opieka nad dziećmi została przypisana Pani, jak również zamieszkanie dzieci. Ojciec zobowiązał się do płacenia alimentów oraz kontaktu z dziećmi co drugi weekend, co wypada na ok. 6 dni w miesiącu. Od tego momentu wszelkie obowiązki związane z wychowaniem dzieci, zapewnieniem bezpieczeństwa, jak również wsparcia i rozwoju emocjonalnego – wykonuje Pani.

Do szczegółowych zadań, które Pani wykonuje, należą:

‒opieka całodobowa;

‒transport do i ze szkoły;

‒kontakty w szkole (zebrania, opłaty, wydarzenia – np. dzień rodziny, uczestniczenie w przedstawieniach, odbieranie ze szkoły w awaryjnych sytuacjach);

‒przygotowywanie posiłków w domu i do szkoły;

‒zakupy, jak również zakupy związane z odzieżą, obuwiem, wydatkami osobistymi dzieci (kieszonkowe);

‒opieka zdrowotna (wizyty lekarskie, opieka L4).

Syn – (…) – wymaga opieki specjalistycznej endokrynologa oraz alergologa, którą planuje i wykonuje w całości Pani. Wszystkie L4 z dziećmi odbyła Pani. Zajęcia dodatkowe np. w postaci basenu, na który chłopcy uczęszczają od 3 roku życia 1x w tygodniu, na basenie przy ul. (…), nawet w trakcie trwania małżeństwa były cedowane na Panią. Remont pokoju starszego syna, jak również młodszego syna został zaplanowany jak i zrealizowany przez Panią. Starszy syn w związku z rozpoznaniem ADHD wymaga szczególnej opieki i wsparcia codziennego. Dlatego pozostaje Pani w stałym kontakcie z dyrektorem szkoły (…), jak również z psychologiem, pedagogiem i wychowawcą. Pierwsze kontakty w przypadku trudności syna zawsze były wykonywane do Pani.

Rozwód został orzeczony (…) 2018 r. (…). Rozwód bez orzeczenia o winie, przyznający opiekę i zamieszkanie dzieci przy matce. W związku z wcześniejszym porozumieniem rodzicielskim w sprawie dzieci, sąd nie orzekał o kontaktach ojca z dziećmi. Kontakty (2 weekendy w miesiącu) oraz doraźnie pozostają w niezmienionej formie do dziś.

Ponadto, w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 9 sierpnia 2023 r. doprecyzowała Pani wniosek o następujące informacje:

Wskazała Pani, że orzeczenie sądu o Pani rozwodzie uprawomocniło się (…) 2018 r. (…). W okresie, którego dotyczy wniosek, ojciec dzieci wywiązywał się/wywiązuje się z obowiązków zawartych w porozumieniu odnośnie alimentów, natomiast nie wywiązywał się/nie wywiązuje się odnośnie opieki. Pani stan cywilny po orzeczeniu rozwodu nie uległ zmianie.

Potwierdziła Pani, że w okresie, do momentu orzeczenia rozwodu Pani małżonek nie został pozbawiony praw rodzicielskich ani nie odbywał kary pozbawienia wolności, a w latach podatkowych objętych wnioskiem posiadała Pani pełną władzę rodzicielską wobec dzieci. Świadczenie wychowawcze (tzw. 500+) zostało w całości przyznane Pani i pobierała je Pani w okresie, którego dotyczy wniosek.

Podlega Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W okresie od 1 stycznia 2019 r. do chwili obecnej uzyskuje Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej, a w okresie, którego dotyczy wniosek nie prowadziła Pani działalności gospodarczej.

Potwierdziła Pani również, że w okresie, którego dotyczy wniosek do Pani i Pani dzieci nie miały i nie mają zastosowanie przepisy:

a)art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy),

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub

c)ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub

d)ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 28 sierpnia 2023 r.)

1.Czy przysługuje Pani status osoby samotnie wychowującej dzieci i czy może się Pani rozliczać w ten sposób od 2019 r. i w latach kolejnych?

Pani stanowisko w sprawie (stanowisko doprecyzowane w uzupełnieniu z 28 sierpnia 2023 r.)

Pani zdaniem status osoby samotnie wychowującej dzieci przysługuje Pani. Dzieci od maja 2016 r. pozostają pod Pani stałą opieką codzienną. Drugi rodzic od 28 kwietnia 2017 r. zobowiązał się do płacenia alimentów oraz opieki doraźnej (określone przedziały czasowe, niektóre święta, kilka dni ferii i wakacji) co zostało poświadczone aktem notarialnym.

Dzieci zamieszkują przez cały czas z Panią i to Pani wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dzieci mają zapewniony prawidłowy rozwój.

Nie mieszka Pani z nikim innym.

Do tego momentu myślała Pani, że osoba która pobiera alimenty nie może mieć statusu osoby samotnie wychowującej dzieci dlatego PIT rozliczała Pani indywidualnie. Po konsultacji telefonicznej z Urzędem Skarbowym oraz Krajową Informacją Skarbową podpowiedziano Pani, aby złożyć wniosek o interpretację indywidualną, ponieważ istnieją przesłanki świadczące o tym, że taki status oraz tryb rozliczania podatkowego Pani przysługuje.

Nie mieszka Pani z nikim innym, ojciec dzieci zamieszkuje z partnerką oraz jej dziećmi.

Uważa Pani, że status osoby samotnie wychowującej dzieci Pani przysługuje i może Pani skorzystać z tej ulgi od 2019 r. oraz w latach kolejnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku i jego uzupełnieniu jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 lipca 2019 r.:

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu stosowanym do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.:

Ustawąo zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, poprzez art. 1 pkt 2 został uchylony art. 6 ust. 4 odnoszący się do preferencyjnego rozliczania jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanym przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265 ze zm.), który to przepis stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r.:

Na podstawie art. 6 ust. 4d cytowanej ustawy dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw:

Według art. 6 ust. 4f ww. ustawy dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265), który to przepis stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r.:

Stosownie do treści art. 6 ust. 8 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Stosownie do art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r. w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2022 r. stanowi:

Ponadto art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2022 r. poz. 1265), mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2022 r., wskazuje że:

Wyjaśnić przy tym należy, że stosownie do art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dodanego przez art. 9 pkt 7 ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427):

Natomiast art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw stanowi, że:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

• posiadania przez rodzica statusu osoby samotnie wychowującej dziecko;
• wychowywania przez rodzica samotnie w roku podatkowym dziecka;
• nieuzyskiwania przez rodzica i dziecko przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
• niepodlegania przez rodzica i dziecko opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Do skorzystania z tej preferencji, niewystarczające jest samotne troszczenie się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka bez udziału innej osoby, tj. w szczególności ojca lub matki dziecka. Równie istotne jest legitymowanie się określonym stanem cywilnym (przepisy art. 6 ust. 4 i art. 6 ust. 4c ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci - panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik).

W sytuacji, gdy każdy z rodziców aktywnie oraz w porównywalnym stopniu uczestniczy w wychowywaniu dziecka – co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo i pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa – nie można mówić o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców.

Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych.

Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (np. zgodnie z porozumieniem rodzicielskim), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Rodzic, o którym mowa w art. 6 ust. 4 i art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w pojedynkę troszczy się o zaspokojenie bieżących potrzeb dziecka, nie traci statusu osoby samotnie wychowującej dziecko z racji utrzymywania sporadycznych kontaktów z dzieckiem przez drugiego rodzica lub płacenia przez niego alimentów.

Podstawową kwestią jest ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej. Wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i powołane przepisy prawa wskazać należy, że skoro od 2018 r. Pani jako rozwódka, samotnie i osobiście wychowywała dzieci, zapewniała im opiekę (przygotowywanie posiłków,transport do i ze szkoły, kontakty w szkole, uczestniczenie w wydarzeniach i przedstawieniach, wizyty lekarskie, planowanie i realizacja opieki specjalistycznej, zajęcia dodatkowe, jak również zakupy związane z odzieżą, obuwiem, wydatki osobiste dzieci np. kieszonkowe), a ojciec dzieci – poza płaconymi alimentami nie wywiązuje się z porozumienia rodzicielskiego - na co dzień nie bierze udziału w życiu dzieci i ciężar ich wychowania spoczywa na Pani, to spełnia Pani status osoby, o której mowa w art. 6 ust. 4 i art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przysługuje Pani prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci na zasadach określonych w art. 6 ust. 4, art. 6 ust. 4c ww. ustawy, w latach podatkowych 2019-2022 oraz w latach przyszłych jeżeli nie zmieni się występujący stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Zatem w ww. zakresie Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

-zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym opisem we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.