Interpretacja indywidualna z dnia 15 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.646.2023.4.MR

Dotyczy możliwości opodatkowania najmu lokali mieszkalnych stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 czerwca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 30 czerwca 2023 r., który dotyczy możliwości opodatkowania najmu lokali mieszkalnych stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 sierpnia 2023 r. (data wpływu 25 sierpnia 2023 r.) oraz pismem z 14 września 2023 r. (data wpływu 14 września 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani osobą fizyczną, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Planuje Pani zarejestrować się jako podatnik VAT czynny.

Wynajmuje Pani aktualnie dwa mieszkania na cele mieszkalne.

W styczniu 2023 roku nabyła Pani wraz z małżonkiem lokal mieszkalny przeznaczony na wynajem krótkoterminowy oraz miejsce postojowe w garażu podziemnym, które to stanowią współwłasność małżeńską łączną.

Planuje Pani zawrzeć umowę najmu nieruchomości na cele niemieszkalne z podmiotem (dalej: „operator”), który następnie będzie świadczył usługi krótkotrwałego zakwaterowania. Operator będzie we własnym zakresie poszukiwał gości, zamieszczał ogłoszenia dotyczące świadczonych przez niego usług zakwaterowania, przygotowywał mieszkanie do zakwaterowania, dbał o czystość mieszkania, rozliczał się z gośćmi, wystawiał rachunki dla gości itd. Operator będzie uiszczał na Pani rzecz czynsz, którego wysokość będzie uzależniona od przychodu, jaki operator uzyska z tytułu świadczenia usług zakwaterowania. Operator z upływem każdego miesiąca będzie przekazywał Pani rozliczenie określające liczbę dni, w których lokal był udostępniony gościom oraz stawki dzienne. W oparciu o to rozliczenie, będzie Pani wystawiała na rzecz operatora fakturę VAT dotyczącą usługi najmu, której wartość będzie pomniejszona o koszty zarządu nieruchomością oraz prowizję operatora, przy czym zostanie ustalona minimalna kwota czynszu za miesięczny wynajem nieruchomości.

Stanowisko parkingowe jest przyporządkowane do lokalu i jest dostępne dla korzystającego z apartamentu bez dodatkowych opłat. Miejsce postojowe jest traktowane jako element wynajmowanego lokalu i nie może być wynajęte odrębnie od lokalu mieszkalnego.

Z umowy zawartej z operatorem wynika, iż lokal zostanie przekazany operatorowi w celu wynajmu krótkoterminowego. Operator nie może wykorzystać lokalu na cele inne niż wynajem krótkoterminowy. Lokal został przekazany operatorowi wyłącznie w celu wynajmu dla turystów. Tym samym, nie można uznać, iż lokal został oddany w dzierżawę na cele jego działalności, a w konkretnym celu, tj. świadczenia usług krótkoterminowego zakwaterowania na rzecz gości. W szczególności, z uwagi na fakt, iż czynsz ustalony w rozliczeniach pomiędzy Panią, a operatorem nie jest wartością stałą, a jest uzależniony od dni zakwaterowania w nim gości oraz ceny za dzień pobytu.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Wskazała Pani, że:

1)Przedmiotem najmu są lokale mieszkalne.

2)Pierwszy lokal został nabyty w drodze umowy sprzedaży, kiedy była Pani aktywna zawodowo, a zgormadzony majątek pozwalał Pani na nabycie nieruchomości. Drugi z lokali mieszkalnych nabyła Pani wraz z małżonkiem w udziałach wynoszących po 1/2, następnie otrzymała Pani w drodze darowizny udział od małżonka. Trzeci z lokali jest we wspólności majątkowej małżeńskiej Pani i małżonka i został nabyty w drodze umowy sprzedaży. Stroną umów najmu jest Pani jako osoba fizyczna.

3)Umowy najmu nie były zawarte w ramach działalności gospodarczej.

Umowy najmu lokali mieszkalnych nieobjętych zakresem wniosku o wydanie interpretacji zostały zawarte z osobami fizycznymi, pierwsza z nich w dniu 28 październiku 2021 r., a druga w dniu 5 kwietnia 2022 r.

Umowa najmu nieruchomości objętej zakresem wniosku jest w trakcie negocjacji i nie została jeszcze podpisana. Zasadnicze jej warunki zostały opisane w stanie faktycznym jako zdarzenie przyszłe. Stroną umowy będzie Pani jako osoba fizyczna.

4)Nieruchomości zostały nabyte z wykorzystaniem środków własnych oraz majątku wspólnego Pani i małżonka.

5)Projektowana Umowa najmu z operatorem wprost stanowi, że działalność prowadzona przez Operatora z wykorzystaniem Pani Lokalu jest prowadzona we własnym imieniu i na własną rzecz na zasadach wyłączności działalności Operatora polegającej na oddawaniu turystom w krótkotrwałe zakwaterowanie turystyczne lokalu, obsłudze zakwaterowania, prowadzenia rozliczeń i podejmowaniu czynności we własnym imieniu w celu utrzymana przedmiotu najmu w stanie nadającym się do umówionego użytku.

Reasumując, istotą umowy jest oddanie Lokalu w długoterminowy najem.

6)Nie będzie Pani korzystała z obsługi księgowej.

7)Nie będzie Pani zapewniała żadnych dodatkowych usług najemcom. Zgodnie z projektowaną umową zawrze Pani jedynie umowę długoterminowego najmu nieruchomości z Operatorem, natomiast wszelkie kwestie związane z zakwaterowaniem oraz dodatkowymi usługami dla najemców Operator obędzie obsługiwał we własnym zakresie.

8)Nie będzie Pani współpracowała z osobami trzecimi celem zlecenia czynności związanych z wynajmem.

9)Zawiera Pani jedynie umowy najmu długoterminowego.

10)Obecnie nie jest Pani czynna zawodowo, choć nie jest wykluczone, że ten stan rzeczy może ulec zmianie. Przychody osiąga z tytuł najmu długoterminowego lokali nabytych w sposób opisany w pkt 1.2.

11)Na tę chwilę nie planuje Pani dokonania kolejnych nabyć nieruchomości, choć nie można tego wykluczyć.

12)Nie posiada Pani posiada innych nieruchomości (poza wymienionymi we wniosku), które wykorzystuje na cele najmu.

Pytania

1.Czy w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie lokalu mieszkalnego oraz miejsca postojowego w garażu podziemnym?

2.Czy przychody z najmu lokali mieszkalnych może Pani opodatkować stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, określoną w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

3.Czy liczba wynajmowanych lokali przesądza o zakwalifikowaniu wynajmu jako działalność gospodarcza?

4.Czy w przypadku wynajmowania jednocześnie lokali na cele mieszkalne oraz lokali na cele niemieszkalne (zakwaterowania krótkoterminowego), przysługuje Pani zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustaw o VAT w stosunku świadczenia usług najmu na cele mieszkalne?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania Nr 2 i 3. W zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 4, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 2

Pani zdaniem, przychody z najmu lokali będzie mogła opodatkować stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, określoną w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne

Ad. 3

Liczba wynajmowanych lokali nie przesądza o zakwalifikowaniu wynajmu jako działalność gospodarcza.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 2

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Ustawa powyższa zawiera definicję pojęcia działalności gospodarczej, wyrażoną w art. 5a pkt 6. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy: za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

• zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,
• nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy oraz,
• wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że jeśli najem faktycznie spełnia obiektywne przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 przywołanej ustawy lub jego przedmiotem są składniki majątku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej to powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą, musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

• celu zarobkowego,
• ciągłości,
• zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu.

Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy - do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług czy znaczna liczba wynajmowanych nieruchomości lub podpisywanych umów.

Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowane przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego.

Przy tym decydującego znaczenia nie ma tu subiektywne przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji przychodów do danego źródła, ale to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy omawiane kryteria zostały rzeczywiście spełnione.

W tym miejscu wskazać należy na Uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego podjętą w składzie siedmiu sędziów z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21, w której wskazano: „To zatem podatnik decyduje o tym czy "powiązać" określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...)”.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, reguluje ona opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

1)prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą;

2)osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o podatku dochodowym";

3)będące osobami duchownymi;

4)osiągające przychody ze sprzedaży, o której mowa w art. 20 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym.

Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, że:

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. d ww. ustawy zaś stanowi, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu świadczenia usług wynajmu i obsługi nieruchomości własnych lub dzierżawionych (PKWiU 68.20.1).

Biorąc pod uwagę, iż osiągając przychód z najmu apartamentu nie będzie podejmowała Pani żadnych profesjonalnych działań świadczących o prowadzeniu działalności gospodarczej, będzie mogła zakwalifikować te przychody jako osiągane z "najmu prywatnego", tzn. przychód ten będzie mógł stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. będzie mógł być w całości opodatkowany stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, określoną w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w wysokości 8,5% do kwoty 100 000 zł.

Natomiast po przekroczeniu tego limitu powinna Pani odprowadzać od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 12,5% przychodów.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 3

Wskazać również należy, że ani ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ani ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wprowadzają ani górnego pułapu przychodów, ani też górnej liczby lokali, od których uzależniona miałaby być możliwość zakwalifikowania przychodów do najmu prywatnego. Oznacza to, że niezależnie od liczby lokali i niezależnie od wysokości przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu, przychody te mogą być zaliczone przez podatnika do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Według art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ww. ustawy:

Ustawa powyższa zawiera definicję pojęcia działalności gospodarczej, wyrażoną w art. 5a pkt 6. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

• zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,
• nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy oraz,
• wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy:

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że jeśli najem faktycznie spełnia obiektywne przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 przywołanej ustawy lub jego przedmiotem są składniki majątku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej to powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą, musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

• celu zarobkowego,
• ciągłości,
• zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy – do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług czy znaczna liczba wynajmowanych nieruchomości lub podpisywanych umów.

Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowane przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego. Przy tym decydującego znaczenia nie ma tu subiektywne przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji przychodów do danego źródła, ale to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy omawiane kryteria zostały rzeczywiście spełnione.

W tym miejscu wskazać należy na Uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego podjętą w składzie siedmiu sędziów z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21, w której wskazano:

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2540 ze zm.)

Według art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy:

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, że:

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. d) ww. ustawy zaś stanowi, że:

Z opisu sprawy wynika, że wynajmuje Pani lokale mieszkalne. Pierwszy lokal został nabyty w drodze umowy sprzedaży, kiedy była Pani aktywna zawodowo, a zgormadzony majątek pozwalał Pani na nabycie nieruchomości. Drugi z lokali mieszkalnych nabyła Pani wraz z małżonkiem w udziałach wynoszących po 1/2, następnie otrzymała Pani w drodze darowizny udział od małżonka. Trzeci z lokali jest we wspólności majątkowej małżeńskiej Pani i małżonka i został nabyty w drodze umowy sprzedaży. Stroną umów najmu jest Pani jako osoba fizyczna. Lokale mieszkalne zostały nabyte z wykorzystaniem środków własnych oraz majątku wspólnego Pani i małżonka. Do wynajmowanego lokalu mieszkalnego jest przyporządkowane miejsce parkingowe w garażu podziemnym. Miejsce postojowe jest traktowane jako element wynajmowanego lokalu i nie może być wynajęte odrębnie od lokalu mieszkalnego. Ponadto, nie będzie Pani korzystała z obsługi księgowej. Nie będzie Pani zapewniała żadnych dodatkowych usług najemcom. Nie będzie Pani współpracowała z osobami trzecimi celem zlecenia czynności związanych z wynajmem. Nie planuje Pani dokonania kolejnych nabyć nieruchomości, choć nie można tego wykluczyć. Nie posiada Pani posiada innych nieruchomości (poza wymienionymi we wniosku), które wykorzystuje Pani na cele najmu.

Skoro umowy najmu lokali mieszkalnych nie będą zawarte w ramach działalności gospodarczej, to najem ww. lokali będzie mógł stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. będzie mógł być w całości opodatkowany stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, określoną w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w wysokości 8,5% do kwoty 100 000 zł. Natomiast po przekroczeniu tego limitu powinna Pani odprowadzać od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 12,5% przychodów.

Natomiast liczba wynajmowanych lokali nie przesądza o zakwalifikowaniu wynajmu jako działalność gospodarcza.

Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2651 ze zm.).