Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 25 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.273.2023.2.ID

Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży działek nie będą spełniać definicji podatników podatku VAT, sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, wobec tego Wnioskodawcy nie będą mieli obowiązku zarejestrowania się jako podatnicy podatku VAT. Sprzedaż działek nie będzie podlegać opodatkowaniu więc nie będziemy mieli do czynienia z opodatkowaniem dostawy i zwolnieniem.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

14 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 13 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·uznania Państwa za podatników podatku VAT w związku ze sprzedażą działek (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

·podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży ww. działek i obowiązku rejestracji Państwa do podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),

·opodatkowania sprzedaży działek nr A i B oraz zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działki nr C (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 sierpnia 2023 r. (wpływ 14 sierpień 2023 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan (…)

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Pani (…)

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcy Państwo (…) (dalej również jako: Wnioskodawcy, Sprzedający) są współwłaścicielami nieruchomości gruntowych. Wnioskodawcy pozostają w związku małżeńskim.

Sprzedający 19 maja 2023 r. złożyli zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Do majątku Wnioskodawców, na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej należą niezabudowane nieruchomości położone w miejscowości (…) składające się z działek gruntowych:

nr A oraz nr B o łącznym obszarze (…) ha, objęte księgą wieczystą nr (…), oznaczone jako R – grunty orne,

działka nr C o obszarze wynoszącym (…) ha, objęta księgą wieczystą nr (…). Działka gruntu nr C stanowi las w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach i jest objęta uproszczonym planem urządzenia lasu.

Niniejsze działki na mocy Uchwały nr (…) Rady Gminy (…) w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (…) oznaczone są następującymi symbolami:

działka nr A oznaczona jest symbolem 8PU – tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów oraz tereny zabudowy usługowej,

działka nr B oznaczona jest symbolem 9PU – tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów oraz tereny zabudowy usługowej,

działka nr C oznaczona jest w części symbolami – 3ZL lasy, 4ZL lasy, 3KDL tereny dróg publicznych (drogi lokalne), 1KDS tereny drogi publicznej (...).

Przedmiotowe nieruchomości zostały nabyte przez Wnioskodawców do ich wspólnego majątku od osoby fizycznej i osoby prawnej w drodze umowy sprzedaży w 2016 r. oraz w drodze umowy sprzedaży warunkowej i umowy przeniesienia prawa własności nieruchomości w 2020 r.

Nieruchomości nie były przez Sprzedających wprowadzone jako środek trwały do działalności gospodarczej, ani nie były wykorzystywane w ramach działalności w celach zarobkowych. W okresie od momentu zakupu do podjęcia decyzji o sprzedaży nieruchomości nie były także przedmiotem najmu, ani dzierżawy. Sprzedający nie prowadzili na terenie nieruchomości gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawcy planują sprzedać ww. nieruchomości na rzecz Spółki pod firmą (…) (dalej jako: Kupujący).

29 czerwca 2022 r. Sprzedający oraz Kupujący zawarli przedwstępną warunkową umowę sprzedaży Repertorium A numer (…), na mocy której Państwo (…) zobowiązali się sprzedać Spółce pod firmą (…) działki nr A oraz nr B.

Wykonanie przedwstępnej warunkowej umowy sprzedaży dojdzie do skutku pod łącznie następującymi warunkami (z uwzględnieniem zmian wprowadzonych Aneksem nr 1 zawartym 18 maja 2023 r.):

zapewnienia prawnie skutecznego i wystarczającego dostępu nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży do drogi publicznej staraniem i na koszt Sprzedających, na okres do czasu rozpoczęcia budowy drogi (...) na odcinku stycznym z nabywaną nieruchomością,

równoczesnego zawarcia w tym samym dniu, umowy przeniesienia własności w wykonaniu umowy sprzedaży pod warunkiem zawartej 18 maja 2023 r. miedzy Sprzedającymi a Kupującym, której przedmiotem jest prawo własności nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr C.

Z kolei w zakresie sprzedaży działki nr C – 18 maja 2023 r. zawarto umowę sprzedaży pod warunkiem, że Skarb Państwa reprezentowany przez Lasy Państwowe nie wykona prawa pierwokupu w myśl art. 37a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach. Przedmiotowa nieruchomość jest niezabudowana i zgodnie z ustaleniami między stronami będzie posiadała dostęp do drogi publicznej poprzez teren działek gruntu nr A i B.

Sprzedający nie występowali o uchwalenie lub zmianę planu zagospodarowania przestrzennego, jak również o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Ponadto Sprzedający nie zlecali również pośrednictwa w sprzedaży przedmiotowych nieruchomości pośrednikowi, nie podejmowali zwiększonych nakładów na marketing i reklamę. Sprzedający otrzymali i przyjęli ofertę sprzedaży bezpośrednio od Kupującego bez ogłaszania sprzedaży m.in. przez Internet, czy w ramach innych środków masowego przekazu.

W ramach planowanych transakcji sprzedaży przedmiotowych nieruchomości zarówno Sprzedający, jak i Kupujący zamierzają złożyć oświadczenia, zgodnie z którymi do niniejszych transakcji przystąpią, jako podatnicy VAT.

Wnioskodawcy sprzedali na początku roku 2023 na rynku wtórnym (...) mieszkań jako osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Wcześniej mieszkania te były przedmiotem wynajmu przez Wnioskodawców, aktualnie Wnioskodawcy nie planują sprzedaży innych nieruchomości w przyszłości, choć nie wykluczają takiej możliwości.

Uzupełnienie opisu sprawy

1.Sprzedający 19 maja 2023 r. złożyli zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług, oboje Sprzedających zostali zarejestrowani do VAT 20 maja 2023 r. i obecnie oboje są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi. Sprzedający zarejestrowali się do VAT na potrzeby transakcji sprzedaży nieruchomości opisanych we wniosku na rzez kupującego (…) z siedzibą w (…).

2.Zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług, które zostało złożone przez Sprzedających 19 maja 2023 r., zostało złożone na potrzeby planowanej sprzedaży trzech działek wymienionych w treści wniosku, tj. działki nr A, nr B oraz nr C.

Sprzedający dokonali rejestracji w zw. z przedmiotową transakcją, gdyż uznali, że spełniają definicję podatnika w zakresie tej sprzedaży — sprzedaż 3 działek, w tym dwóch przeznaczonych na cele zabudowy. Wcześniej w roku 2023 Sprzedający sprzedali kilka mieszkań na rynku wtórnym co łącznie przekonało Sprzedających o zasadności rejestracji do VAT w zw. z planowaną transakcją sprzedaży na rzecz (…) mając na względzie, że sprzedaż działek niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę w charakterze podatnika VAT podlega opodatkowaniu VAT.

3.Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były przez Sprzedających wprowadzone jako środek trwały do działalności gospodarczej, ani nie były wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej w celach zarobkowych. W okresie od momentu zakupu do podjęcia decyzji o sprzedaży nieruchomości nie były także przedmiotem wynajmu, ani wydzierżawienia. Sprzedający nie prowadzili na terenie nieruchomości gospodarstwa rolnego.

Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były, nie są i nie będą wykorzystywane w działalności gospodarczej, w tym w działalności rolniczej przez Sprzedających.

4.Sprzedający nie byli i nie są rolnikami ryczałtowymi oraz nie dokonywali sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej prowadzonej na tym gruncie (działkach).

5.Przedmiotowe działki były od momentu nabycia do momentu sprzedaży przez Państwa (…):

·Działka A — niewykorzystywana, nie prowadzono na niej działalności gospodarczej, w tym działalności rolnej, nie była przedmiotem wynajmu/wydzierżawienia, nie była obsiewana, nie prowadzono zabiegów agrotechnicznych, działka była jedynie utrzymywana w stanie niepogorszonym (koszenie, wycinka krzewów);

·Działka B — niewykorzystywana, nie prowadzono na niej działalności gospodarczej, w tym działalności rolnej, nie była przedmiotem wynajmu/wydzierżawienia, nie była obsiewana, nie prowadzono zabiegów agrotechnicznych, działka była jedynie utrzymywana w stanie niepogorszonym (koszenie, wycinka krzewów);

·Działka C — niewykorzystywana, nie prowadzono na niej działalności gospodarczej, w tym działalności rolnej, nie była przedmiotem wynajmu/wydzierżawienia, nie była obsiewana, nie prowadzono zabiegów agrotechnicznych, działka była jedynie utrzymywana w stanie niepogorszonym (koszenie, wycinka krzewów).

6.Sprzedający nie dokonywali/nie będą dokonywać jakichkolwiek czynności w celu przygotowania działek do sprzedaży takich jak uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, pozwolenia na budowę, wytyczenie dróg dojazdowych do działek, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki. W odniesieniu do działki nr A oraz nr B Sprzedający zobowiązali się jedynie do zapewnienia prawnie skutecznego i wystarczającego dostępu nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży do drogi publicznej na okres do czasu rozpoczęcia budowy drogi (...) na odcinku stycznym z nieruchomością.

7.Czy zawarta umowa przedwstępna zawiera jeszcze inne postanowienia niż wskazane we wniosku? Jeśli tak, to proszę je wskazać.

Odpowiedź na pytanie:

W treści wniosku o interpretację zawarto już kluczowe aspekty związane z przedmiotem wniosku.

8.Nie, przed przeniesieniem własności nabywcy nie zostały udzielone pełnomocnictwa. Takie pełnomocnictwa nie zostały również udzielone po sprzedaży z uwagi na ich bezprzedmiotowość.

Nie, przed przeniesieniem własności nabywcy nie zostały udzielone pełnomocnictwa. Takie pełnomocnictwa nie zostały również udzielone po sprzedaży z uwagi na ich bezprzedmiotowość.

9.Nie, z nabywcą nie została zawarta umowa najmu/dzierżawy działek nr A, nr B, nr C.

10.Nabywca, tj. (…) z siedzibą w (…) nie dokonywał w imieniu i na rzecz Sprzedających przed dostawą działek nr A i nr B jakichkolwiek czynności, tj. np.: ogrodzenia, uzbrojenia terenu, utwardzenia dróg wewnętrznych, wytyczenia dostępu do drogi publicznej, urządzenia zieleni lub innych działań zmierzających do zwiększenia wartości, bądź atrakcyjności ww. nieruchomości.

11.Nabywca, tj. (…) w imieniu i na rzecz Sprzedających nie dokonywał przed dostawą działek nr A i nr B jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z ww. działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej.

12.Nabycie przedmiotowych działek było:

·Działka nr A — czynnością nieopodatkowaną, Wnioskodawcy nie mieli prawa do odliczenia podatku VAT;

·Działka nr B — czynnością nieopodatkowaną, Wnioskodawcy nie mieli prawa do odliczenia podatku VAT;

·Działka nr C — czynnością nieopodatkowaną, Wnioskodawcy nie mieli prawa do odliczenia podatku VAT.

13.W odniesieniu do przedmiotowych działek nr A, nr B oraz nr C Wnioskodawcom nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

14.Nie, przedmiotowe działki nie były/nie są/nie będą wykorzystywane przez Sprzedających wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

15.Jak wskazano we wniosku o interpretację, Sprzedający razem, w ramach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej sprzedali w 2023 roku (…) mieszkań. W odniesieniu do nich:

·Przez oboje Sprzedających;

·Nieruchomości te zostały nabyte wcześniej niż przed 5 latami w celu ulokowania oszczędności;

·Nabycie nastąpiło w ramach majątku prywatnego;

·Nieruchomości były przedmiotem wynajmu na cele mieszkaniowe;

·Sprzedaż została dokonana na początku 2023 r. do spółki prawa handlowego powiązanej z Wnioskodawcami, Wnioskodawcy chcieli zakończyć indywidualny wynajem nieruchomości, wynajem ten jest kontynuowany przez spółkę;

·Sprzedanych zostało (…) mieszkań na rynku wtórnym (po pierwszym zasiedleniu).

16.Wnioskodawcy nie planują aktualnie sprzedaży innych nieruchomości w przyszłości.

Pytania

1.Czy mając na względzie opis zdarzenia przyszłego należy uznać, że Wnioskodawcy spełniają definicję podatnika zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT?

2.Czy prawidłowo Wnioskodawcy zarejestrowali się do VAT i czy prawidłowo zakładają, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

3.Czy prawidłowe jest twierdzenie, że sprzedaż działki nr A i nr B będzie opodatkowana 23% podatkiem VAT, a sprzedaż działki nr C będzie zwolniona od tego podatku?

Państwa stanowisko w sprawie

1.W ocenie Wnioskodawców spełniają oni definicję podatnika na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

2.Zdaniem Wnioskodawców, prawidłowo zarejestrowali się do celów podatku VAT i prawidłowo przyjęli, że sprzedaż nieruchomości będzie spełniała przesłanki czynności opodatkowanej VAT.

3.Zdaniem Wnioskodawców prawidłowo przyjęli, że sprzedaż działek nr A i nr B będzie opodatkowana 23% podatkiem VAT, a sprzedaż działki nr C będzie zwolniona od tego podatku.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców:

Ad 1

Na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: ustawa o VAT, u.p.t.u.), zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej jako: Dyrektywa) „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Z kolei „działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy wskazano, że Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Przez teren budowlany, zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy rozumie się każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

W celu określenia, czy do danej transakcji Sprzedający występują w roli podatnika VAT oraz czy planowana sprzedaż spełnia przesłanki działalności gospodarczej, zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – należy zbadać całokształt okoliczności poprzedzających i towarzyszących zbyciu nieruchomości.

Za przesłanki świadczące o dokonywaniu sprzedaży nieruchomości w ramach działalności gospodarczej uznaje się przede wszystkim aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażowanie środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Ponadto przeanalizować należy także, czy dokonywane czynności mają znamiona działalności gospodarczej, tj. czy są dokonywane z zamiarem ciągłego uzyskiwania dochodu, w sposób zorganizowany, wymagający angażowania własnych środków, a także czy zbywca ponosi ryzyko ich utraty w razie niekorzystnej sytuacji rynkowej.

Przez aktywność o charakterze profesjonalnym w obszarze obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że czynności przybierają formę zorganizowaną uznaje się np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

W opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawcy zobowiązali się, zgodnie z zapisami Przedwstępnej warunkowej umowy sprzedaży na zapewnienie prawnie skutecznego i wystarczającego dostępu nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży do drogi publicznej własnym staraniem i na własny koszt, na okres do czasu rozpoczęcia budowy drogi (...) na odcinku stycznym z nabywaną nieruchomością. W związku z powyższym Sprzedający zobowiązali się do poniesienia dodatkowych nakładów mających na celu finalizację planowanej transakcji.

Ponadto w ramach organizacji procesu sprzedaży Wnioskodawcy korzystali w znacznym zakresie z usług podmiotów profesjonalnych m.in. kancelarii prawnych w celu prawidłowej jej realizacji w zakresie formalno-administracyjnym.

W ocenie Wnioskodawców skala planowanej transakcji, która obejmuje sprzedaż 3 działek gruntowych, wartość transakcji, a także współpraca z doradcami oraz wypełnienie opisanych w zdarzeniu przyszłym warunków zawartych w przedwstępnych warunkowych umowach sprzedaży świadczą o spełnieniu przesłanek uznania Sprzedających za występujących w roli podatnika VAT. Ponadto, Wnioskodawcy już wcześniej w 2023 r. zrealizowali kilka transakcji związanych z nieruchomościami, czym wypełnili znamiona definicji „podatnika” na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług. Uprzednie transakcje były wprawdzie zwolnione z VAT, ich powtarzalność oraz zarobkowy charakter przemawiają za spełnieniem definicji podatnika.

Ad 2

Zgodnie z art. 96 ust. 1 u.p.t.u. podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 96 ust. 3 u.p.t.u. podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z definicją towarów zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W zw. z powyższym Wnioskodawcy, uznając, że spełniają definicję podatnika w świetle art. 15 u.t.p.u., prawidłowo zarejestrowali się do VAT i prawidłowo uznali że, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, tj. czynność podlegającą opodatkowaniu na gruncie art. 5 u.p.t.u.

Ad 3

Zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w odniesieniu do pytania nr 1, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie – po pierwsza dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z argumentacji przedstawionej w uzasadnieniu do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, zdaniem Wnioskodawców spełniają oni definicję podatnika podatku od towarów i usług, tym samym konieczna jest jeszcze analiza, czy sprzedaż nieruchomości opisanych w zdarzeniu przyszłym stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy mieć na uwadze, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, aby czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ustawodawca przewidział także szereg zwolnień przedmiotowych transakcji z podatku od towarów i usług. Na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane, zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Uznać zatem należy, że sprzedaż nieruchomości niezabudowanej przez podatnika VAT nieobjętej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest zwolniona z podatku VAT, jako teren niespełniający definicji terenu budowlanego.

Z kolei nieruchomość niezabudowana objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w ramach którego nieruchomość przeznaczona jest pod zabudowę lub przeznaczenie takie wynika z decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, spełnia definicję terenów budowlanych, tym samym jej sprzedaż przez podatnika VAT nie będzie korzystała ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Sprzedaż nieruchomości spełniającej definicję terenów budowlanych będzie podlegać opodatkowaniu na gruncie podatku VAT standardową stawką podatku w stawce 23%.

Przedmiotowe nieruchomości objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działki nr A oraz nr B przeznaczone są pod zabudowę terenów obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, a działka nr C przeznaczona jest pod las i drogi publiczne.

Zgodnie z Uchwałą nr (...) Rady Gminy (…) w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (…) (dalej jako: Uchwała nr (...)) dla obszarów lasów oznaczonych jako 3ZL oraz 4ZL ustala się w zakresie parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu – prowadzenie gospodarki leśnej zgodnie z planem urządzenia lasu dopuszczenie lokalizacji dróg technicznych dla służb leśnych oraz dróg pieszych, dróg pieszorowerowych, sieci infrastruktury technicznej, zgodnie z przepisami odrębnymi, bez zmiany przeznaczenia terenu, dopuszczenie podziału zgodnie z potrzebami. Zasady obsługi w zakresie komunikacji drogowej: dostęp z przyległych dróg.

Z kolei dla dróg publicznych oznaczonych jako 3KDL i 1KDS w zakresie parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu dopuszcza się podział zgodnie z potrzebami.

Dla przedmiotowych działek nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W związku z powyższym należy uznać, że działki nr A oraz B spełniają definicję terenów budowlanych, tym samym nie będą korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę całokształt transakcji należy sprzedaż powyższych działek uznać za odpłatną dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z kolei działka nr C przeznaczona pod las oraz drogi publiczne nie spełnia definicji terenów budowlanych, co potwierdza treść Uchwały (…), w której nie wskazano, aby poszczególne części działki zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone były pod zabudowę, tym samym sprzedaż tej działki może skorzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W ocenie Wnioskodawców słusznie zarejestrowali się do VAT i w ramach przedmiotowej transakcji występować będą w roli podatników VAT czynnych. Na gruncie powyższej analizy uznać należy, że przedmiotowa sprzedaż nieruchomości gruntowych objętych działkami nr A oraz nr B będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 23%, a w części dotyczącej dostawy działki nr C korzystać będzie ze zwolnienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s.1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

a.określone udziały w nieruchomości;

b.prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;

c.udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610).

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Zgodnie z art. 196 § 1 ww. ustawy:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Na podstawie art. 196 § 2 ww. ustawy:

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Art. 198 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

Art. 36 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że:

Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Należy wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jak wskazano powyżej „działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji: dostawa terenu budowlanego.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie wykonuje czynności opodatkowane, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku prywatnego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu sprzedaży ww. gruntów podjęli/podejmą Wnioskodawcy aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Wnioskodawców za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Jak wskazano wyżej w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku prywatnego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Przepis art. 96 ust. 1 ustawy mówi, że:

Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Według art. 96 ust. 3 ustawy:

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Z kolei zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Natomiast na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zatem z powyższego zwolnienia nie korzystają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

Powyższe uregulowanie oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi – są zwolnione od podatku VAT.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawcy są współwłaścicielami nieruchomości gruntowych – działek o nr A, B i C. Przedmiotowe nieruchomości zostały nabyte przez Wnioskodawców do majątku prywatnego, nie zostały wprowadzone jako środek trwały do działalności gospodarczej, nie były wykorzystywane w ramach działalności do celów zarobkowych, nie prowadzono na nich działalności rolnej. Działki te nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy, nie były obsiewane i nie prowadzono zabiegów agrotechnicznych – działki od momentu ich nabycia do momentu sprzedaży utrzymywane są jedynie w stanie niepogorszonym. Sprzedający nie dokonywali/nie będą dokonywać jakichkolwiek czynności w celu przygotowania działek do sprzedaży, tj. uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, pozwolenia na budowę, wytyczenie dróg dojazdowych do działek oraz innych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek. Wnioskodawcy nie zlecali pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, nie podejmowali nakładów na marketing i reklamę oraz w innych środkach masowego przekazu. Dla działek nr A i nr B Sprzedający zobowiązali się jedynie do zapewnienia dostępu nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży do drogi publicznej na okres do czasu rozpoczęcia budowy drogi (...) na odcinku stycznym z nieruchomością. Sprzedający nie udzielili nabywcy działek żadnych pełnomocnictw. Nabywca nie dokonywał w imieniu i na rzecz Sprzedających żadnych czynności zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek, nie dokonywał również jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z ww. działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej.

Wątpliwości Wnioskodawców dotyczą kwestii, czy dla sprzedaży przedmiotowych działek będą spełniać definicję podatnika podatku VAT, a w konsekwencji ww. dostawa będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem i wystąpi obowiązek rejestracji Państwa dla celów podatku VAT (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2).

W niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej działalności Wnioskodawców w przedmiocie zbycia działek nr A, nr B oraz nr C, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesadzają, że sprzedaż wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawcy nie podjęli takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Sprzedających w stosunku do działek należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedający będą więc korzystać z przysługującego Im prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie maja zastosowania przepisy ustawy.

W konsekwencji sprzedaż przez Wnioskodawców działek nr A, nr B oraz nr C, nie będzie czynnością wykonywaną prze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkiem powyższego, sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy. Natomiast jak wynika z powyższego rozstrzygnięcia dla sprzedaży działek będących przedmiotem wniosku Sprzedający działają w sferze prywatnej i korzystają z przysługującego Im prawa do rozporządzania własnym majątkiem, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy.

Uwzględniając, że Wnioskodawcy przy sprzedaży ww. działek nie będą działali w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że w tej sytuacji Sprzedający nie będą mieli obowiązku zarejestrowania się jako podatnicy VAT czynni.

Podsumowując, Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży działek nr A, nr B i nr C nie będą spełniać definicji podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, tym samym sprzedaż ww. działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Wobec tego Wnioskodawcy nie będą mieli obowiązku zarejestrowania się jako podatnicy VAT czynni.

Zatem stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawców dotyczą również kwestii opodatkowania sprzedaży działek nr A i nr B oraz zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działki nr C (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Jak już rozstrzygnięto powyżej, Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży ww. działek nie będą występować w charakterze podatników VAT czynnych, gdyż w rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Tym samym sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z uwagi na fakt, że sprzedaż działek nr A, nr B oraz działki nr C nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, to w analizowanej sytuacji nie będziemy mieli do czynienia z opodatkowaniem podatkiem VAT dostawy działki nr A i nr B oraz zwolnieniem od podatku VAT sprzedaży działki nr C.

Tym samym stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

W świetle art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan (…) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00