Interpretacja indywidualna z dnia 17 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.296.2023.1.MW

Braku obowiązku zapłaty akcyzy od wyprodukowanej energii elektrycznej, w związku z usługą najmu lokali.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym, dotyczącego braku obowiązku zapłaty akcyzy w sytuacji opisanej w pytaniu nr 1 we wniosku – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku akcyzowego wpłynął 21 września 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wykonywanie robót budowlanych związanych z budową dróg. Ponadto Wnioskodawca jest właścicielem m.in. budynku warsztatowego oraz budynku usługowego, który znajduje się w (…). Znajdujące się w budynku dwa lokale użytkowe o łącznej powierzchni 324,50 m² są wynajmowane przez Wnioskodawcę innym podmiotom, a w pozostałym zakresie jest wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Wnioskodawca osiąga przychody z najmu powierzchni użytkowych, które są wykorzystywane przez najemców do prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Do opisanego powyżej budynku, który Wnioskodawca częściowo wynajmuje, zostanie zamontowana instalacja fotowoltaiczna przeznaczona do produkcji energii elektrycznej z energii słonecznej o mocy do 49,6 kWp.

Całość inwestycji związana z zakupem i montażem paneli fotowoltaicznych będzie sfinalizowana w całości ze środków Wnioskodawcy.

Wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia będzie wykorzystywana do zaspokojenia w energię elektryczną budynku warsztatowego oraz budynku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej, a także wynajmowanych lokali użytkowych.

W związku z zawartymi umowami najmu, obecnie Wnioskodawca obciąża najemców lokali kosztami zużytej przez nich energii elektrycznej w następujący sposób: Wnioskodawca otrzymuje zbiorczy rachunek od dostawcy energii elektrycznej za zużycie energii w całym budynku. Wynajmowane lokale użytkowe posiadają swoje podliczniki, zatem Wnioskodawca obciąża najemców kosztami faktycznie zużytej przez najemców energii elektrycznej.

Wobec planowanej instalacji paneli fotowoltaicznych, Wnioskodawca zamierza zmienić sposób rozliczenia energii elektrycznej z najemcami, poprzez odpowiednie dostosowanie zawartych umów z najemcami. Wnioskodawca zamierza włączyć koszt produkowanej energii elektrycznej do ceny najmu, świadcząc na rzecz najemców usługę kompleksową, rozliczając tym samym najemców ryczałtowo, biorąc pod uwagę średnie zużycie energii z roku ubiegłego. Wnioskodawca nie zamierza zawierać z najemcą nieruchomości umowy sprzedaży energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji odnawialnego źródła energii. Wnioskodawca będzie fakturował tylko najem lokalu - jedną pozycję na fakturze.

Innym rozważanym przez Wnioskodawcę scenariuszem jest wynajem paneli fotowoltaicznych (części instalacji) na rzecz najemców za zryczałtowanym wynagrodzeniem miesięcznym. W takim przypadku najemca z którym Wnioskodawca zawrze umowę na wynajem paneli fotowoltaicznych nie będzie zawierał odrębnej umowy z dystrybutorem energii elektrycznej na rozliczanie (przyjęcie i wydanie) energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji. Zryczałtowane wynagrodzenie miesięczne nie będzie zawierało kosztu zużytej przez najemcę energii elektrycznej. Kalkulacja wynagrodzenia za usługę wynajmu odbędzie się w drodze indywidulanych ustaleń.

Energia elektryczna nie będzie produkowana przez instalację fotowoltaiczną w nocy. Energia elektryczna w dni pochmurne i w miesiące zimowe będzie dostarczana w większości przez inny podmiot zajmujący się dostawą energii, a nie za pomocą paneli fotowoltaicznych.

Instalacja fotowoltaiczna będzie podłączona do sieci elektroenergetycznej. Do sieci będzie oddawana tylko ta część wyprodukowanej energii, która będzie nieskonsumowaną nadwyżką przekraczającą potrzeby Wnioskodawcy. Dostawca energii ma zainstalować w nieruchomości tzw. licznik dwukierunkowy. Wytworzony przez panele fotowoltaiczne prąd w pierwszej kolejności wykorzystywany będzie przez aktualne zapotrzebowanie nieruchomości Wnioskodawcy na energię elektryczną, a dopiero nadwyżka produkcji będzie przesyłana do sieci przez licznik dwukierunkowy. Nadwyżka energii będzie odkładana na indywidualnym koncie Wnioskodawcy u sprzedawcy prądu.

Nieskonsumowana nadwyżka energii elektrycznej zostanie przesłana do sieci. Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie za każdą kWh energii wprowadzoną do sieci. Wartość energii wyceniana będzie na bazie rynkowej ceny energii i będzie depozytem Wnioskodawcy dopisywanym na jego konto. Innymi słowy zgromadzone na depozycie środki Wnioskodawca może wykorzystać na zakup energii.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty akcyzy, jeżeli koszty prądu będą wliczone w wartość czynszu najmu, tj. gdy w treści faktury znajdzie się jedynie usługa wynajmu lokalu, a w jej cenie znajdzie się zryczałtowany koszt energii elektrycznej?

2.Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 będzie negatywna, to czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty akcyzy tylko za energię elektryczną wyprodukowaną przez panele fotowoltaiczne, czy też akcyza należna będzie za energię, która będzie refakturowana na najemcę?

3.Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 będzie negatywna, to czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty akcyzy w przypadku, gdy będą zawarte z najemcami umowy najmu instalacji fotowoltaicznej i będzie wystawiał fakturę za te usługi najemcom?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 143 z późn. zm., dalej jako „ustawa”) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Stosownie do art. 2 pkt 19 ustawy nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 716, z późn. zm.), z wyłączeniem:

a)spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 312 oraz z 2021 r., poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych;

b)towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140);

c)giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych;

d)spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Jak wynika z art. 9 ust. 1 -3 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2)sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3)zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4)zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5)import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6)zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie. Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa powyżej, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie natomiast do art. 11 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1)z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2)z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3)z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4)z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

W myśl art. 24 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1)upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2)upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument – w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

3)nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2022 r., zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610 i 1093) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Na podstawie natomiast § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178 i 2501) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r. (nadanym § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2022 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego - Dz. U. z 2022 r. poz. 2851):

1.Zwalnia się od akcyzy zużycie energii przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2022 r. poz. 1378, 1383, 2370 i 2687) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy.

2.W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 1378 z późn. zm., zwana dalej „ustawą o OZE”) odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

W ocenie Wnioskodawcy obrót energią elektryczną podlega co do zasady opodatkowaniu akcyzą. Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy wyczerpujący katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, skutkującą obowiązkiem zapłaty akcyzy na zasadach wynikających z art. 24 ustawy.

Nabywcą końcowym, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, jest każdy podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (z wyłączeniami wskazanymi w tym przepisie).

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, który posiada budynek usługowy i wynajmuje w nim powierzchnie użytkowe (lokale użytkowe), osiągając z tego tytułu przychody. Na budynku należącym do Wnioskodawcy zostanie zamontowana instalacja fotowoltaiczna, przeznaczona do produkcji energii elektrycznej z energii słonecznej, o mocy do 49,6 kWp. Wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia będzie wykorzystywana do zaspokojenia w energię elektryczną lokali użytkowych będących własnością Wnioskodawcy, zarówno wykorzystywanych przez Wnioskodawcę, jak i wynajmowanych przez inne podmioty. W związku z zawartymi umowami najmu, Wnioskodawca rozważa dostosowanie sposobu rozliczania energii elektrycznej z najemcami.

Przedmiotowa instalacja fotowoltaiczna będzie podłączona do sieci elektroenergetycznej. Do sieci będzie oddawana ta część wyprodukowanej energii, która będzie nieskonsumowaną nadwyżką w nieruchomości. Wytworzony przez panele fotowoltaiczne prąd w pierwszej kolejności wykorzystywany będzie przez aktualne zapotrzebowanie nieruchomości na energię elektryczną, a dopiero nadwyżka produkcji będzie oddawana do sieci przez tzw. licznik dwukierunkowy. Nadwyżka energii miałaby być odkładana na indywidualnym koncie Wnioskodawcy u sprzedawcy prądu. Nieskonsumowana nadwyżka energii elektrycznej zostanie przesłana do sieci, a Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie za każdą kW energii wprowadzoną do sieci. Wartość energii wyceniana będzie na bazie rynkowej ceny energii i będzie depozytem dopisywanym na jego konto. Zgromadzone na depozycie środki Wnioskodawca może wykorzystać na zakup energii.

Wnioskodawca nie zamierza zawierać z najemcami nieruchomości odrębnej umowy sprzedaży energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji odnawialnego źródła energii. Wnioskodawca będzie fakturował tylko najem lokalu - jedną pozycję na fakturze. Zryczałtowane wynagrodzenie miesięczne pobierane przez Wnioskodawcę od najemcy, nie będzie zawierało faktycznego kosztu zużytej przez najemcę energii elektrycznej.

Wnioskodawca nie jest podmiotem posiadającym koncesję na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo energetyczne.

Wnioskodawca zamierza włączyć koszt energii elektrycznej produkowanej z instalacji fotowoltaicznej do ceny najmu, rozliczając najemców lokali ryczałtowo, biorąc pod uwagę średnie zużycie energii z ubiegłego roku.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy, należy wskazać, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

W ocenie Wnioskodawcy w przedstawionych powyżej okolicznościach, w których wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia elektryczna będzie wykorzystywana do zaspokojenia w energię elektryczną lokali użytkowych będących własnością Wnioskodawcy, wynajmowanych przez inne podmioty, a zryczałtowane wynagrodzenie pobierane od najemcy nie będzie zawierało kosztu zużytej energii elektrycznej (Wnioskodawca będzie fakturował tylko najem - jedną pozycję na fakturze), wówczas po stronie wynajmującego (Wnioskodawcy) nie dojdzie do czynności sprzedaży energii elektrycznej jako czynności podlegającej opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy za sprzedaż energii elektrycznej jako czynności podlegającej opodatkowaniu nie można uznać obciążania najemców kosztami zużytej przez nich energii w ramach umowy najmu całości lub części nieruchomości. Najemcy lokalu nie można przypisać również statusu nabywcy końcowego, ponieważ podmiot ten nie nabywa energii elektrycznej, lecz w ramach zawartej umowy najmu ponosi koszty zużytej energii elektrycznej w wynajętej nieruchomości.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą w tym przypadku będzie zużycie energii elektrycznej przez Wnioskodawcę (właściciela nieruchomości) wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej - ponieważ energia ta nie jest przedmiotem sprzedaży, lecz jest zużywana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności, związanej z budową dróg, a także wynajmie nieruchomości przez najemców na podstawie zawartych z nimi umów.

Jednocześnie, zużycie energii elektrycznej przez Wnioskodawcę nieposiadającego koncesji w rozumieniu Prawa energetycznego (stanowiące czynność opodatkowaną na mocy art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy), wyprodukowanej przez niego w opisanej instalacji fotowoltaicznej o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, zużytej w ramach opisanej działalności polegającej na najmie lokali - może korzystać ze zwolnienia od akcyzy na mocy cytowanego wyżej § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. W przypadku zatem skorzystania z tej możliwości, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego.

Tym samym, w ramach opisanej we wniosku działalności, której dotyczy pytanie oznaczone we wniosku nr 1, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty akcyzy, ponieważ względem zużywanej przez Wnioskodawcę energii elektrycznej wyprodukowanej w opisanej instalacji fotowoltaicznej, zastosowanie znajdzie zwolnienie od akcyzy na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień, skutkujące brakiem obowiązku zapłaty podatku akcyzowego.

Analogiczny stan faktyczny był podstawą interpretacji udzielonej pismem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 stycznia 2023 r., 0111-KDIB3-3.4013.144.2022.3.JS.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy akcyza od wynajmującego należna jest tylko za prąd wyprodukowany przez instalację fotowoltaiczną. Za energię elektryczną sprzedawaną przez podmiot trzeci akcyzę płaci tenże podmiot, a nie wynajmujący, gdyż to nie wynajmujący jest takim wypadku sprzedawcą energii elektrycznej.

Zdaniem Wnioskodawcy kwestią utrudniającą rozliczenie akcyzy jest techniczne rozgraniczenie energii elektrycznej pochodzącej z instalacji fotowoltaicznej oraz tej dostarczanej przez podmiot trzeci. Z uwagi na fakt, iż w miesiącach zimowych oraz w porze nocnej energia elektryczna nie jest produkowana przez instalację fotowoltaiczną, budynki Wnioskodawcy zaopatrywane będą w energię przez podmiot trzeci. Oba te źródła rozliczane będą w ramach jednego licznika.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on zobowiązany do zapłaty akcyzy w przypadku gdy będą zawarte z najemcami umowy najmu instalacji fotowoltaicznej i będzie wystawiał fakturę za te usługi najemcom.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

Zdaniem Wnioskodawcy w praktyce wiele przedsiębiorstw korzysta z instalacji fotowoltaicznych, nie będąc właścicielami paneli fotowoltaicznych. Częstą sytuacją jest leasing lub wynajem całej instalacji na rzecz danego przedsiębiorstwa. W takim ułożeniu stosunków cywilnoprawnych wynajmujący/leasingodawca jest podmiotem będącym właścicielem całej instalacji, lecz posiadaczem i jednocześnie produkującym prąd jest najemca/leasingobiorca. Stosując literalne brzmienie cytowanego przepisu rozporządzenia zwalnia się od akcyzy zużycie energii wyprodukowanej przez podmiot, który tę energię zużywa. W ten sposób podmiot biorący panele fotowoltaiczne w najem lub leasing jest beneficjentem zwolnienia, a akcyza nie zostanie zapłacona przez żadną ze stron. W takiej sytuacji nie dochodzi bowiem do sprzedaży energii elektrycznej, lecz jej do produkcji na własny użytek.

Biorąc uwagę cytowany przepis rozporządzenia, w przypadku, gdy Wnioskodawca będzie wystawiał fakturę za wynajem lub leasing paneli fotowoltaicznych najemcom lokali, staną się oni w ten sposób prosumentem, czyli użytkownikiem końcowym wykorzystującym prąd na własne potrzeby, a więc podmiotem zwolnionym z opłacania akcyzy na mocy rozporządzenia. W efekcie produkcja i następnie zużycie energii będzie dokonywane przez ten sam podmiot. Taka sytuacja pozwoliłaby skorzystać najemcy instalacji z ww. zwolnienia. W takim przypadku Wnioskodawca będąc wynajmującym/leasingodawcą nie będzie również zobowiązany do zapłaty akcyzy.

Ocena stanowiska:

Stanowisko dotyczące braku obowiązku zapłaty akcyzy w sytuacji opisanej w pytaniu nr 1 we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie oceny Państwa stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, natomiast pozostałe zapytania (oznaczone we wniosku nr 2 i 3) nie były przedmiotem oceny. Uwarunkowali Państwo bowiem wolę otrzymania rozstrzygnięcia w zakresie pytania drugiego oraz trzeciego udzieleniem przez Organ odpowiedzi negatywnej na pytanie pierwsze. Tym samym, z uwagi na uznanie Państwa stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe – rozstrzygnięcie tych zagadnień (nr 2 i 3) stało się bezprzedmiotowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1542, ze zm., dalej jako „ustawa”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Stosownie do art. 2 pkt 19 ustawy:

Nabywca końcowy - podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2022 r. poz. 1385, z późn. zm.), z wyłączeniem:

a) spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2023 r. poz. 380) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b) towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 646 i 825),

c) giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Jak wynika z art. 9 ust. 1-3 ustawy:

1. W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

2. Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

3. Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie natomiast do art. 11 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1)z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2)z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3)z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4)z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

2.Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

W myśl art. 24 ust. 1 ustawy:

1. W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1) upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2) upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

3) nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Na podstawie natomiast § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2023 r., poz. 1891, ze zm.):

1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2023 r. poz. 1436, 1597, 1681 i 1762) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy.

2. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1436, ze zm., zwana dalej „ustawą o OZE”):

Odnawialne źródło energii - odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otoczenia, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego, biometanu, biopłynów oraz z wodoru odnawialnego.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, a ponadto jest właścicielem m.in. budynku warsztatowego oraz budynku usługowego w którym znajdują się dwa lokale użytkowe, wynajmowane przez Wnioskodawcę innym podmiotom. W pozostałym zakresie budynek jest wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca osiąga przychody z najmu powierzchni użytkowych, które są wykorzystywane przez najemców do prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Do opisanego powyżej budynku, który Wnioskodawca częściowo wynajmuje, zostanie zamontowana instalacja fotowoltaiczna przeznaczona do produkcji energii elektrycznej z energii słonecznej o mocy do 49,6 kWp.

Wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia będzie wykorzystywana do zaspokojenia w energię elektryczną budynku warsztatowego oraz budynku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej, a także wynajmowanych lokali użytkowych. W związku z zawartymi umowami najmu i planowanej instalacji paneli fotowoltaicznych, Wnioskodawca rozważa dostosowanie sposobu rozliczania energii elektrycznej z najemcami. Wnioskodawca zamierza włączyć koszt produkowanej energii elektrycznej do ceny najmu, świadcząc na rzecz najemców usługę kompleksową, rozliczając tym samym najemców ryczałtowo, biorąc pod uwagę średnie zużycie energii z roku ubiegłego. Wnioskodawca nie zamierza zawierać z najemcą nieruchomości umowy sprzedaży energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji odnawialnego źródła energii. Wnioskodawca będzie fakturował tylko najem lokalu - jedną pozycję na fakturze.

Jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowa instalacja fotowoltaiczna będzie podłączona do sieci elektroenergetycznej. Do sieci będzie oddawana tylko ta część wyprodukowanej energii, która będzie nieskonsumowaną nadwyżką przekraczającą potrzeby Wnioskodawcy. Wytworzony przez panele fotowoltaiczne prąd w pierwszej kolejności wykorzystywany będzie przez aktualne zapotrzebowanie nieruchomości Wnioskodawcy na energię elektryczną, a dopiero nadwyżka produkcji będzie przesyłana do sieci przez licznik dwukierunkowy. Nadwyżka energii będzie odkładana na indywidualnym koncie Wnioskodawcy u sprzedawcy prądu. Nieskonsumowana nadwyżka energii elektrycznej zostanie przesłana do sieci. Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie za każdą kWh energii wprowadzoną do sieci. Wartość energii wyceniana będzie na bazie rynkowej ceny energii i będzie depozytem Wnioskodawcy dopisywanym na jego konto. Zgromadzone na depozycie środki Wnioskodawca może wykorzystać na zakup energii.

Przedstawione okoliczności sprawy pozwalają także ustalić, że Wnioskodawca nie jest podmiotem posiadającym koncesję na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo energetyczne.

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że obrót energią elektryczną podlega co do zasady opodatkowaniu akcyzą. Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy wyczerpujący katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, skutkującą obowiązkiem zapłaty akcyzy na zasadach wynikających z art. 24 ustawy.

Należy również nadmienić, że nabywcą końcowym, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, jest każdy podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (z wyłączeniami wskazanymi w tym przepisie).

Podkreślić należy, że obowiązek podatkowy w przypadku energii elektrycznej powstaje m.in. w momencie jej sprzedaży nabywcy końcowemu (konsumentowi), przy czym, co wynika z art. 11 ust. 2 ustawy, jest to związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną. Podstawę do obliczenia należnego podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży energii na terytorium kraju stanowi ilość energii fizycznie wydanej danemu klientowi, wyrażoną w MWh, w danym okresie rozliczeniowym (określonej w oparciu o urządzenia pomiarowo-rozliczeniowe lub metodę szacunkową w przypadku braku urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych).

Opodatkowaniu akcyzą podlega także zużycie energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji, który tę energię wyprodukował.

Zauważyć należy, że zgodnie z definicją nabywcy końcowego wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji nabywcy końcowemu, w tym przez podmiot posiadający koncesję, jak i przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię. Dla opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 11 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy, co do zasady, nie ma zatem znaczenia status podmiotu sprzedającego. Dla uznania, że dojdzie do sprzedaży energii elektrycznej istotne jest to, aby doszło do wydania energii elektrycznej, a sprzedawca wystawił fakturę lub inny dokument, z którego wynika należność za sprzedaną (wydaną) energię elektryczną.

Podkreślić w tym miejscu należy, że zgodnie z treścią art. 5 ustawy, czynności lub stany faktyczne, o których mowa m.in. art. 9 ust. 1 ustawy, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Tym samym z punktu widzenia oceny, czy dana czynność, np. produkcja wyrobów akcyzowych, sprzedaż wyrobów akcyzowych, rodzi skutki podatkowe w akcyzie, dochowanie warunków przewidzianych przepisami prawa dla dokonania tych czynności jest obojętne. Zatem zawsze w takich sytuacjach, o ile tylko zostanie spełniona dyspozycja normy wynikająca z przepisów ustawy, określających przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązek podatkowy w akcyzie. De facto zatem warunki lub też forma czynności są obojętne dla sprawy wystąpienia przedmiotu opodatkowania. W konsekwencji kluczowe z punktu widzenia powstania obowiązku podatkowego w akcyzie jest samo dokonanie czynności, z którą ustawa wiąże powstanie tego obowiązku (por. m.in. wyrok WSA w Lublinie z 29 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Lu 249/15).

Z kolei opodatkowaniu akcyzą nie podlega samo wytwarzanie energii elektrycznej jak i zgodnie z zasadą jednofazowości, energia elektryczna nabyta przez nabywcę końcowego od podmiotu posiadającego koncesję (nabyta z akcyzą), która została odsprzedana (refakturowana) innemu podmiotowi.

Istnieje również możliwość zastosowania zwolnień od podatku (uzależnionych od okoliczności faktycznych i wynikających z ustanowionych przez prawodawcę przepisów).

Takim zwolnieniem jest m.in. zwolnienie określone w § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień.

Jak wskazano wyżej, czynnością podlegającą opodatkowaniu jest m.in. sprzedaż energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji (art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy) oraz zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy).

W przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju, obowiązek podatkowy powstaje z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu (art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy). Jednocześnie wydanie to jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną (art. 11 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Kluczowe dla rozstrzygnięcia Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1 jest zatem ustalenie, czy w przypadku najmu lokali w podanych we wniosku okolicznościach, będą spełnione przesłanki do uznania, że będzie dochodzić do sprzedaży energii elektrycznej jako czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą.

Zdaniem Organu, w przedstawionych we wniosku okolicznościach, w których wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej energia elektryczna będzie wykorzystywana do, zaspokojenia w energię elektryczną wynajmowanych przez Państwa lokali użytkowych, w związku z czym zamierzają Państwo włączyć koszt produkowanej energii elektrycznej do ceny najmu, rozliczając najemców ryczałtowo, fakturując tylko najem lokalu jedną pozycją na fakturze, bez wyodrębniania kosztów zużytej przez najemcę energii elektrycznej, po stronie Państwa, jako wynajmującego nie będzie dochodziło do czynności sprzedaży energii elektrycznej pochodzącej z instalacji fotowoltaicznej, jako czynności podlegającej opodatkowaniu.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą w ww. sytuacji będzie zdaniem Organu zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej przez Państwa (właściciela wynajmowanych lokali), tj. czynności o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Jednocześnie, należy zauważyć, że zużycie energii elektrycznej przez Państwa – podmiotu nieposiadającego koncesji, wyprodukowanej w opisanych instalacji fotowoltaicznej o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, będzie mogło korzystać ze zwolnienia od akcyzy na mocy cytowanego wyżej § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego i w konsekwencji nie będą Państwo zobowiązani do zapłaty podatku akcyzowego.

W świetle powyższego Państwa stanowisko, ściśle w odpowiedzi na pytanie nr 1, należało zatem uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ raz jeszcze wskazuje, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie oceny Państwa stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, natomiast pozostałe zapytania (oznaczone we wniosku nr 2 i 3) nie były przedmiotem oceny. Wnioskodawca uzależnił bowiem wolę otrzymania rozstrzygnięcia w zakresie pozostałych pytań (nr 2 i 3) udzieleniem przez Organ odpowiedzi negatywnej na postawione pytanie nr 1. Zatem z uwagi na uznanie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, rozstrzygnięcie pozostałych zagadnień stało się bezprzedmiotowe.

Jednocześnie, podkreślamy, że interpretacja dotyczy wyłącznie Państwa sytuacji prawnopodatkowej.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.