Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 13 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.236.2019.8.AB

Uznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działki.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 16 kwietnia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 15 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 1293/19 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 maja 2023 r. sygn. akt I FSK 729/20,

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 17 kwietnia 2019 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działki.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 7 czerwca 2019 r. (data wpływu 10 czerwca 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 22 maja 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.236.2019.1.AB.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej oznaczonej nr działki (...) położonej w Gminie. Działka ta jest użytkowana do tej pory jako użytek rolny. Grunt ten w ramach większej działki nr (...) o pow. 2.2953 ha Wnioskodawca otrzymał w formie darowizny od swojej matki aktem notarialnym rep. A nr (…) z dn. 24 stycznia 2008 r., która weszła w jego posiadanie w wyniku decyzji reprywatyzacyjnej Min. Rolnictwa i Rozwoju Wsi nr (…) z dn. 10 listopada 2004 r. Ponieważ na gruncie tym przed jego oddaniem Gm. wybudowała przepompownię ścieków Wnioskodawca był zmuszony w celu uregulowania tej sprawy spowodować w uzgodnieniu z Gminą podział dz. nr (...) na dz. nr (...) i (...). Dz. nr (...) o pow. 859 m2 na której usytuowana jest przepompownia Wnioskodawca sprzedał gminie aktem not. Rep A nr (...) z dn. 14 kwietnia 2015. Na pozostałej części gruntu tj. dz. nr (...) obok użytków rolniczych posadowione są dwa budynki mieszkalne sukcesywnie budowane od I-szej połowy XIX wieku w tym jeden stanowi ruinę i dwa gospodarcze, które zwrócone były w bardzo kiepskim stanie wymagające natychmiastowych remontów i w dalszym ciągu ciągle zabiegów konserwacyjnych. Między innymi z tego powodu Wnioskodawca postanowił sprzedać grunt niezabudowany i w związku z tym Wnioskodawca spowodował podział działki nr (...) na dz. nr (...) zabudowana i (...) niezabudowaną - użytek rolny o pow. 1.516 ha w roku 2017. Wnioskodawca dodatkowo informuje, że dz. nr (...) zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Sołectwa wchodzi w skład jednostki strukturalnej planu o symbolu UC1 „tereny usługowo handlowe – 90% pow. działki pozostała część pow. działki stanowi ZE2 „tereny zieleni nieurządzonej” oraz KDG2 planowana powierzchnia dla planowanego w przyszłości poszerzania drogi publicznej (głównej) w załączeniu zaświadczenie Wójta Gminy (...) z dn. 5 marca 2019 r wraz z mapą zał. 2. Wnioskodawca jest osoba fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej i w związku z tym nie jest płatnikiem podatku VAT. Według Wnioskodawcy i zaciągniętych informacji nie powinien do kwoty sprzedaż gruntu doliczać podatek VAT tylko ograniczyć się spisując akt not. do naliczenia podatku PCC.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad.1.

Działka nr (...) o pow. 1.5116 ha z wyłączeniem powierzchni oznaczonej jako N-nieużytek o pow. 0,2941 ha była i jest wykorzystana jako łąka do koszenia trawy.

Ad.2.

Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym.

Ad.3.

Działka (...) przeznaczona do sprzedaży nie była i nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad.4.

Z działki (...) Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży płodów rolnych z własnej działalności rolniczej na działce i związku z tym nie był stosowany podatek VAT.

Ad.5.

Działka nr (...) mająca być przedmiotem sprzedaży nie była i nie jest przedmiotem najmu i dzierżawy.

Ad.6.

W związku z informacją, że Gmina (...) w 2016 r. przystępuje do opracowania nowego planu zagospodarowania przestrzennego Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem aby na powierzchni gruntu objętego obecnie działką (...) (o pow. 1.5116 ha.), część powierzchni oznaczonej symbolem MN 15 - „tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej” stanowiącej około 36% powierzchni działki zamienić na UC1 - „tereny usług i handlu”, powiększając w ten sposób już dotychczasową powierzchnię oznaczoną symbolem UC1. W rezultacie obecnie działka nr (...) zgodnie z nowym planem zagospodarowania przestrzennego obowiązującego od 25.01.2019 r. ma następujące przeznaczenie: UC1- „tereny usług i handlu, w tym obiektów o powierzchni sprzedaży do 2000 m” tj. około 90% powierzchni działki pozostała część mieści się w jednostkach strukturalnych ZE2, „tereny zieleni nieurządzonej” oraz KDG2 „tereny (w przyszłości zarezerwowane pod) drogi publiczne G (główne). Zmiana przeznaczenia była spowodowana związku z uzyskaną informacją, że działki o jednolitym przeznaczeniu cieszą się większym zainteresowaniem a ponadto powierzchnię o symbolu MN 15 z uwagi na jej wielkość trzeba by prawdopodobnie podzielić na mniejsze działki oraz wydzielić określoną powierzchnię gruntu pod drogę dojazdową do tych działek co spowodowało by poniesienie dodatkowych określonych nakładów kosztowych.

Ad.7.

Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Ad.8.

Wnioskodawca nie dokonywał jakichkolwiek, działań w celu uatrakcyjnienia działki (...) .

Ad.9,10.

Wnioskodawca nie podejmował do tej pory działań marketingowych ograniczając się jedynie do poinfor­mowania znajomych o zamiarze zbycia działki lub skorzystać z internetu.

Ad.11.

Ciągłe potrzeby związane z utrzymaniem zabudowań w tym budynku mieszkalnego z pierwszej połowy 19 wieku położonych na innych działkach jakie odzyskał Wnioskodawca w wyniku decyzji repry­watyzacyjnej Min Rolnictwa z 2004 r. oraz zabezpieczenie własnych potrzeb, gdyż razem z żoną zbliża się do 80 lat.

Ad.12a.

Wnioskodawca sprzedał działkę (...) o powierzchni 859 m Gm. (...) Aktem Not. Rep. A. nr: (...) z dn. 14 kwietnia 2015 r. na której Gmina przed zwrotem gruntów wybudowała podziemną przepompo­wnię ścieków.

Ad.12b.

Grunt ten w ramach większej działki nr (...) Wnioskodawca otrzymał w formie darowizny od swojej Matki Aktem Not. Rep. A nr: (…) z dn. 24 stycznia 2008 r.

Ad.12c.

Wnioskodawca był jedyną osobą, która chciała się zająć tą odzyskaną (niestety) resztką Ojcowizny, która była własnością od 1885 roku.

Ad.12d.

Działka (...) od daty zwrotu tego gruntu przez Agencję Nieruch. Rol. w 2008 r. była użytkowana przez Gm. (...).

Ad.12e.

Jak w pkt. 12a.

Ad.12f.

Wnioskodawca sprzedał jedną działkę (opis w pkt. 12a.).

Ad.12g.

Z tytułu sprzedaży działki (...) nie odprowadzony został podatek VAT, Wnioskodawca nie składał deklaracji VAT-7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R.

Ad.12h.

Na prace konserwacyjno-remontowe odzyskanych budynków (w części będących ruinami w chwili zwrotu w latach 2007 do 2008 roku).

Ad.13.

Wnioskodawca nie przewiduje sprzedawać następnych nieruchomości, chce pozostawić je następcom prawnym Wnioskodawcy. Do chwili obecnej Wnioskodawca jest właścicielem gruntów o pow. 4.4229 ha, które po sprzedaży działki nr (...) w większości znajdują się pod nadzorem Konserwatora.

Ad.14.

Jeżeli w przyszłości Wnioskodawca by zmienił zdanie co do sprzedaży gruntu to przeznaczenie środków zawsze takie same jak w pkt. Ad. 11 i 12h.

Ad.15.

Działka nr (...) w około 90% jest przeznaczona pod zabudowę. Wg opracowania Geodety na zlecenie Wnioskodawcy wielkość ta wynosi 89%.

Ad.16.

Działka nr (...) będąca przedmiotem sprzedaży nie jest objęta aktualną decyzją o warunkach zabudowy lub decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Ad.17.

Działka nr (...) była i jest wyłącznie wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele działal­ności zwolnionej od podatku. Z tytułu posiadania działki jest jedynie odprowadzany podatek rolny.

Ad.18.

Określone nieruchomości w tym grunty oznaczone działką (...) Wnioskodawca otrzymał w formie darowizny od swojej Matki (patrz pkt. Ad. 12b) więc z tego tytuł nie odprowadzał podatku poza wymienionymi opłatami w Akt. Notarialnym.

Ponadto jak to Wnioskodawca już zawarł swoje stanowisko w wniosku z 16 kwietnia 2019 r. uważa, że nie powinien naliczać podatek VAT z tytułu sprzedaży działki nr (...) tylko ograniczyć się do podatku PCC przy spisywaniu Aktu notarialnego dot. sprzedaży. Swoje stanowisko Wnioskodawca uzasadnia następująco: jest osoba fizyczną nie prowadzi działalności gospodarczej i w związku z tym nie jest płatnikiem podatku VAT.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług:

Czy sprzedając dz. (...) Wnioskodawca będzie zobowiązany do naliczenia do ceny podatku VAT i jego odprowadzenia do urzędu skarbowego?

Pana stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług:

Sprzedawana działka nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej. Z tytułu sprzedaży nieruchomości tj. dz. nr (...) Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłacenia podatku VAT.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 28 czerwca 2019 r., wydałem interpretację indywidualną znak 0111-KDIB3-1.4012.236.2019.2.AB, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 3 lipca 2019 r.

Skarga na interpretację indywidualną

Pismem z 1 sierpnia 2019 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Skarga wpłynęła do mnie 7 sierpnia 2019 r.

Wniósł Pan o uchylenie interpretacji oraz o zasądzenie na rzecz Pana kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Postępowanie przed sądem administracyjnym

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 15 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Gl 1293/19.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 9 maja 2023 r., sygn. akt I FSK 729/20 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 9 maja 2023 r. (data wpływu do tut. Organu 6 października 2023 r.)

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.),

ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraziły Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

- ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy,

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu,

obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści cytowanych powyżej przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jeśli zatem osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

W konsekwencji nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pan sprzedać działkę niezabudowaną nr (...). Grunt ten w ramach większej działki nr (...) otrzymał Pan w formie darowizny od swojej matki. Był Pan zmuszony w celu uregulowania tej sprawy spowodować w uzgodnieniu z gminą podział dz. nr (...) na dz. nr (...) i (...). Następnie spowodował Pan podział działki nr (...) na dz. nr (...) zabudowaną i (...) niezabudowaną. Ponadto wystąpił Pan z wnioskiem aby na powierzchni gruntu objętego obecnie działką (...) (o pow. 1.5116 ha.), część powierzchni oznaczonej symbolem MN 15 - „tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej” stanowiącej około 36% powierzchni działki zamienić na UC1 - „tereny usług i handlu”, powiększając w ten sposób już dotychczasową powierzchnię oznaczoną symbolem UC1. W rezultacie obecnie działka nr (...) zgodnie z nowym planem zagospodarowania przestrzennego obowiązującego od 25 stycznia 2019 r. ma następujące przeznaczenie: UC1- „tereny usług i handlu, w tym obiektów o powierzchni sprzedaży do 2000 m” tj. około 90% powierzchni działki, pozostała część mieści się w jednostkach strukturalnych ZE2, „tereny zieleni nieurządzonej” oraz KDG2 „tereny (w przyszłości zarezerwowane pod) drogi publiczne G (główne). Zmiana przeznaczenia była spowodowana w związku z uzyskaną informacją, że działki o jednolitym przeznaczeniu cieszą się większym zainteresowaniem.

Wątpliwości Pana dotyczą kwestii uznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu planowanej dostawy działki nr (...).

Dokonując ponownej oceny Pana stanowiska we wskazanym zakresie należy mieć na uwadze stanowisko WSA w Gliwicach wyrażone w przywołanym wcześniej wyroku z 15 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 1293/19, oraz stanowisko NSA przedstawione w wyroku z 12 maja 2023 r. sygn. akt I FSK 729/20, które są rozstrzygnięciami zapadłymi w niniejszej sprawie i które w świetle przywołanego wcześniej art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wiążą Organ w tej sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, w zapadłym w niniejszej sprawie, wyroku z 15 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 1293/19 wskazał, że:

„ (…) dokonując oceny zamierzonej sprzedaży gruntu w okolicznościach takich jak w rozpoznawanej sprawie, niezbędne jest każdorazowo ustalenie, czy zbywca działać będzie w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym, czy też w celu dokonania tej sprzedaży podjął aktywne działania angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o PTU, co – w tym drugim przypadku - skutkowałoby koniecznością uznania, że zbycie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu tego przepisu, a zbywca działał jako podatnik podatku od towarów i usług.

Zdaniem Sądu, w świetle opisanych we wniosku okoliczności, skarżącemu nie można przypisać cech osoby prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Podejmowane przez niego czynności odpowiadały zarządowi majątkiem prywatnym, a nie ukierunkowanej na zarobek zorganizowanej działalności. O ile bowiem część powziętych działań, jak np. podział działki, zasadniczo może wskazywać na zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, to jednak ich wąski zakres, z uwzględnieniem pozostałych okoliczności stanu faktycznego, przeczy wnioskom wywiedzionym przez organ interpretacyjny w zaskarżonej interpretacji. Mianowicie pierwszy podział nieruchomości został dokonany w celu zbycia na rzecz Gminy gruntu na którym posadowiona była gminna przepompownia. Z kolei drugi podział zmierzał do oddzielenia gruntów zabudowanych, w tym budynkami mieszkalnymi, od niezabudowanych, które zostały przeznaczone do sprzedaży. Rację należy przyznać skarżącemu, że skoro złożenie wniosku o uwzględnienie zmian w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, co do oznaczenia terenu, nastąpiło w związku z trwającą procedurą prowadzoną przez Gminę, to nie można przyjąć, że zmiany w tym planie zainicjował skarżący. Skorzystał on jedynie z uprawnień, jakie przysługiwały mu na określonym etapie prac planistycznych.

Nie można pominąć i tego, że od momentu nabycia przedmiotowej nieruchomości w styczniu 2008 r. do powzięcia zamiaru sprzedaży upłynął znaczny, ponad dziesięcioletni okres. Nabycie nieruchomości przez wnioskodawcę w drodze darowizny miało przy tym charakter jednorazowy, podobnie jak zbycie wydzielonej jej części, co wynika z treści uzupełnionego wniosku i interpretację. Jak wskazuje skarżący we wniosku, nie posiada on innych nieruchomości gruntowych, które zamierzałaby sprzedać.

Zakres podjętych działań prowadzących do sprzedaży nieruchomości objętej wnioskiem, zdaniem Sądu, nie przesądza o profesjonalnym (mającym znamiona działalności gospodarczej) działaniu skarżącego. Nie występował on o warunki zabudowy, o pozwolenie na budowę, nie uzbrajał działki, nie wykonywał jakichkolwiek innych czynności z tym związanych. Wprawdzie podjął starania zmierzające do zmiany oznaczenia działki, jednak, jak wynika z treści wniosku, zmiana ta miała doprowadzić do ujednolicenia jednostki strukturalnej. Mianowicie, jak wskazywał wnioskodawca, działka nr (...), przed zmianą w Planie, składała się z terenów oznaczonych jako „tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej”, „tereny usługowo - handlowe”, „tereny zieleni nieurządzonej” oraz „tereny w przyszłości zarezerwowane pod drogi publiczne (główne)”. Po zmianie Planu, działka w 90% stanowi „tereny usługowo - handlowe”.

Zdaniem Sądu, ogół podejmowanych przez skarżącego na przestrzeni wielu lat działań, które opisano we wniosku oraz jego uzupełnieniu, należy postrzegać w kategoriach czynności podejmowanych w ramach normalnego zarządu majątkiem osobistym, właściwych dla osoby należycie dbającej o własne interesy. Skarżący nie podejmował aktywnych działań zmierzających do upublicznienia oferty sprzedaży, poprzez czynności marketingowe, czy reklamowe. Działaniom skarżącego można by przypisać profesjonalny charakter działania, gdyby w stosunkowo krótkim okresie od nabycia do sprzedaży, podjął szereg następujących po sobie ciągłych, konsekwentnych i zamierzonych czynności ukierunkowanych bezpośrednio na zwiększenie wartości nieruchomości. Czynności, które by wymiernie wpływały na taką ocenę, co już wyżej wzmiankowano, to m.in. uzbrojenie terenu, działania marketingowe wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, wystąpienie o opracowanie planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego, zarejestrowanie i prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie zbliżonym do usług developerskich. Działania strony, takiego zorganizowanego charakteru nie przybrały. W obrocie gospodarczym można wprawdzie natrafić na inwestycje nastawione na zwrot w dłuższej perspektywie czasu, niemniej jednak przedsięwzięcia tego typu mają zazwyczaj bardziej skomplikowany charakter i przyjmują o wiele większe rozmiary. W omawianym przypadku natomiast, gdyby celem skarżącej było uzyskiwanie korzyści majątkowych w ramach działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, podejmowane działania powinny przyjąć charakter bardziej zintensyfikowany, co do czasu, jak i zakresu dokonywanych czynności.

O zamiarze zbycia nieruchomości w ramach zarządu majątkiem prywatnym mogą świadczyć takie okoliczności, jak to, że: wnioskodawca otrzymał nieruchomość w darowiźnie od matki ponad 11 lat przed zamiarem zbycia jej części. W chwili nabycia działki, a także w trakcie wykonywania prawa własności, działka nie była wykorzystania do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, a sam fakt nabycia związany był z uwarunkowaniami rodzinnymi. Pierwsze działania zmierzające do zbycia działki podjęte zostały wiele lat po jej nabyciu. Za oczywiste należy przyjąć dążenie właściciela prywatnego majątku do zbycia go w taki sposób, aby uzyskać jak największą korzyść, szczególnie wówczas, gdy transakcja ma charakter jednorazowy. Wnioskodawca nie podejmował kompleksowych działań charakteryzujących profesjonalistę działającego na rynku obrotu nieruchomościami (uzbrojenie gruntu, jego ogrodzenie, wyposażenie w media, uzyskanie warunków zabudowy), nie zamieszczał ogłoszeń (co charakteryzuje profesjonalistów na rynku obrotu nieruchomościami) itp. Natomiast podjęte przez skarżącego działania były stosunkowo proste, nie wymagały nadzwyczajnej wiedzy, umiejętności w zakresie oceny ryzyka, nie angażowały większych środków finansowych (zob. wyrok WSA w Łodzi z 6 listopada 2019 r. sygn. I SA/Łd 416/19). 

W konsekwencji Sąd w składzie orzekającym stanął na stanowisku, że opisana we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej sprzedaż nieruchomości nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.”

NSA w wyroku z 9 maja 2023 r. sygn. akt I FSK 729/20, który również rozstrzygał w niniejszej sprawie, wskazał, że:

„(…) Zasadnie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Gliwicach przyznał rację Skarżącemu co do tego, że dokonując opisanej we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej sprzedaży działki nie będzie on działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, gdyż aktywność Skarżącego nie wykraczała poza zwykły, racjonalny zarząd majątkiem prywatnym i nie nosiła cech aktywności wykonywanej zawodowo, w sposób profesjonalny. Stanowisko zajęte przez Sąd pierwszej instancji pozostaje co do zasady w zgodzie z przywołanym przez ten Sąd, a powołanym powyżej wyrokiem TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10, C-181/10.

Z przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji opisu okoliczności wynika, że Skarżący na podstawie umowy darowizny z 24 stycznia 2008 r. zawartej z matką, stał się właścicielem nieruchomości gruntowej nr (...) położonej w gminie (...), użytkowanej jako użytki rolne. Uprzednio matka Skarżącego grunty te nabyła na podstawie decyzji reprywatyzacyjnej Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 10 listopada 2004 r. Przed wydaniem w/w decyzji reprywatyzacyjnej na gruncie w/w Gmina wybudowała przepompownię ścieków, w związku z czym Skarżący w uzgodnieniu z Gminą dokonał podziału działki nr (...) na działki nr (...) i (...). Przepompownię posadowiono na działce nr (...) i tę działkę Skarżący zbył na rzecz Gminy 14 kwietnia 2015 r.

Skarżący w 2017 r. doprowadził do podziału działki nr (...) na działki nr (...) i (...) planując zbycie tej ostatniej. W związku z informacją, że Gmina w 2016 r. przystępuje do opracowania nowego planu zagospodarowania przestrzennego, wystąpił z wnioskiem, aby część powierzchni działki oznaczonej symbolem MN 15 ("tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej") stanowiącej około 36% powierzchni działki, została sklasyfikowana jako „tereny usług i handlu” (UC1), co spowoduje powiększenie już istniejącej powierzchni oznaczonej jako UC1. Wniosek powyższy został uwzględniony co w konsekwencji spowodowało, że działka nr (...), według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wchodzi w skład jednostki strukturalnej oznaczonej jako „tereny usługowo handlowe” - 90% pow. działki. Pozostałą część powierzchni działki stanowią „tereny zieleni nieurządzonej” oraz powierzchnia dla planowanego w przyszłości poszerzania drogi publicznej (głównej).

Skarżący podał także, że jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Działka nr (...), jak oświadczył, nigdy nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej. Dodał, że nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nie dokonywał jakichkolwiek działań w celu uatrakcyjnienia działki, nie podejmował działań marketingowych.

W ocenie Sądu kasacyjnego wystąpienie z wnioskiem, aby część powierzchni działki oznaczonej symbolem MN 15 („tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej”) stanowiącej około 36% powierzchni działki, została sklasyfikowana jako „tereny usług i handlu” (UC1), co spowoduje powiększenie już istniejącej powierzchni oznaczonej jako UC1 (co podniesie jej atrakcyjność) jest prostym wykonywaniem prawa własności i nie może być ujmowane jako aktywność profesjonalnego pomiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Z kolei w drodze wykładni art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT nie można pozbawiać osób, którym przysługuje prawo własności, podejmowania działań ukierunkowanych na korzystne z ich punktu widzenia zbycie należącego do nich majątku. Nie można bowiem wymagać, aby osoba fizyczna wyzbywała się swego majątku w możliwe najmniej rentowny i ekonomicznie uzasadniony sposób, aby tylko nie podjąć żadnych czynności zwiększających atrakcyjność czy przeznaczenie gruntu, co mogłoby skutkować uznaniem za podatnika VAT (zob. podobnie wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2022 r., I FSK 1589/18).

W konsekwencji Wojewódzki Sąd Administracyjny we Gliwicach prawidłowo ocenił zarzuty Skarżącego w zakresie naruszenia przez Organ art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Planowane przez Skarżącego działania - w podanych we wniosku okolicznościach - nie noszą znamion działalności gospodarczej w rozumieniu powołanych w sprawie przepisów. W szczególności Skarżący nie przedsięwziął takich działań, które Trybunał zakwalifikował jako znamiona profesjonalnej działalności gospodarczej jak uzbrojenie terenu w media lub działania marketingowe. (…)”

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i ww. stanowisko WSA w Gliwicach zawarte w wyroku z 15 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 1293/19 oraz NSA wyrażone w wyroku z 9 maja 2023 r. sygn. akt I FSK 729/20, należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie w zakresie którego dotyczy Pana zapytanie nie działa Pan jako podatnik VAT na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaż działki nr (...) nie będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Pana jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji, uchylonej ww. wyrokiem WSA w Gliwicach z 15 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 1293/19 tj. w dniu 28 czerwca 2019 r.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00