Interpretacja indywidualna z dnia 13 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.649.2019.12.KS

Skutki podatkowe wypłaty udziału kapitałowego w związku ze zmniejszeniem wkładu w spółce komandytowej.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 31 października 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 24 września 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 450/20 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 lipca 2023 r., sygn. akt II FSK 126/21; i 

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 listopada 2019 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty udziału kapitałowego w związku ze zmniejszeniem wkładu w spółce komandytowej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Spółka 1”).

Spółka 1 jest wspólnikiem innej spółki komandytowej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Spółka 2”).

Spółka 2 jest wspólnikiem spółki osobowej prawa luksemburskiego, utworzonej zgodnie z prawem Wielkiego Księstwa Luksemburga typu société en commandite spéciale (SCSp) z siedzibą na terytorium Wielkiego Księstwa Luksemburga (dalej: „Spółka 3”).

Spółka 3 jest wspólnikiem spółki komandytowej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Spółka 4”), innej niż Spółka 1 i Spółka 2.

Spółka 4 jest wspólnikiem w innej spółce komandytowej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Spółka 5”), innej niż Spółka 1, Spółka 2 i Spółka 4.

Wnioskodawca jest również bezpośrednio wspólnikiem Spółki 3.

Spółka 4 posiada w Spółce 5 wkład określony w umowie Spółki 5. Planowana jest zmiana umowy Spółki 5, w wyniku której wkład Spółki 4 w Spółce 5 zostanie zmniejszony, przy czym Spółka 4 pozostanie wspólnikiem Spółki 5.

Po zmniejszeniu wkładu Spółka 5 wypłaci na rzecz Spółki 4 środki pieniężne w kwocie równej udziałowi kapitałowemu obliczonemu proporcjonalnie do zmniejszanego wkładu.

W związku z transparentnym charakterem spółek, Wnioskodawca jako podatnik posiadający pośredni udział w zyskach Spółki 4 (poprzez Spółkę 1, Spółkę 2 i Spółkę 3 oraz poprzez dodatkowo niezależnie przez Spółkę 3) będzie zobowiązany do rozpoznania przychodów i kosztów z transakcji dokonywanych przez Spółkę 4 proporcjonalnie do posiadanego przez Niego pośredniego udziału w zysku Spółki 4.

Pytanie

1.Czy zmniejszenie wkładu Spółki 4 w Spółce 5 i związana z nią wypłata udziału kapitałowego przez Spółkę 5 na rzecz Spółki 4 powinna zostać opodatkowana przez Wnioskodawcę jako podatnika na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozpoznającego w ramach rozliczenia transparentnego przychody i koszty proporcjonalnie do posiadanego przez Niego pośredniego udziału w zysku Spółki 4 poprzez Spółkę 3, Spółkę 2 i Spółkę 1?

2.Czy zmniejszenie wkładu Spółki 4 w Spółce 5 i związana z nią wypłata udziału kapitałowego przez Spółkę 5 na rzecz Spółki 4 powinna zostać opodatkowana przez Wnioskodawcę jako podatnika na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozpoznającego w ramach rozliczenia transparentnego przychody i koszty proporcjonalnie do posiadanego przez Niego pośredniego udziału w zysku Spółki 4 poprzez Spółkę 3?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zmniejszenie wkładu Spółki 4 w Spółce 5 i związana z nią wypłata udziału kapitałowego przez Spółkę 5 na rzecz Spółki 4 nie będzie opodatkowana przez Wnioskodawcę na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387; dalej: „ustawa o PIT”), rozpoznającego w ramach rozliczenia transparentnego przychody i koszty proporcjonalnie do posiadanego przez Niego pośredniego udziału w zysku Spółki 4 poprzez Spółkę 3, Spółkę 2 i Spółkę 1, gdyż to będzie czynność neutralna podatkowo na gruncie ustawy o PIT.

Ad 2

Zmniejszenie wkładu Spółki 4 w Spółce 5 i związana z nią wypłata udziału kapitałowego przez Spółkę 5 na rzecz Spółki 4 nie będzie opodatkowana przez Wnioskodawcę na gruncie ustawy o PIT, rozpoznającego w ramach rozliczenia transparentnego przychody i koszty proporcjonalnie do posiadanego przez Niego pośredniego udziału w zysku Spółki 4 poprzez Spółkę 3, gdyż to będzie czynność neutralna podatkowo na gruncie ustawy o PIT.

Uzasadnienie Wnioskodawcy do pytania nr 1 i 2

Na wstępie należy wskazać, że w odniesieniu do zdarzenia przyszłego Spółka 1, Spółka 2, Spółka 3 i Spółka 4 są spółkami transparentnymi podatkowo, więc wszelkie skutki prawne czynności pomiędzy nimi będą rozpoznawane przez Wnioskodawcę jako podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych posiadającego w nich pośredni udział w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o PIT.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis ten wskazuje generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o PIT, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Przepisy ustawy o PIT zawierają specyfikację źródeł przychodów, na podstawie których następuje przypisanie konkretnego przychodu do źródła przychodu. W zależności od ustalenia źródła przychodów, dla tego przychodu powstają dalsze skutki podatkowe prowadzące do obliczenia uzyskanego dochodu lub poniesionej starty w danym okresie rozliczeniowym.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o PIT, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do treści art. 8 ust. 2 ustawy o PIT, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

-rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;

-ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Jak stanowi natomiast art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 16 ustawy o PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o PIT, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 24 ust. 3c ustawy o PIT, dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną w przypadku otrzymania środków pieniężnych jest różnica między przychodem z tego tytułu, ustalonym zgodnie z art. 14, a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce.

Spółka komandytowa to spółka prawa handlowego niebędąca osobą prawną, posiadająca jednak podmiotowość prawną, co oznacza że może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Może ona posiadać własny majątek, odrębny od majątków jej wspólników.

Na mocy treści art. 50 ustawy Kodeks spółek handlowych, udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu. Udział kapitałowy wspólnika jest ściśle powiązany z wkładem wniesionym przez niego do spółki. W przepisach Kodeksu spółek handlowych nie ma ustawowej definicji udziału kapitałowego, jednak uznaje się że stanowi on określoną wartość księgową wyrażoną w złotych, która stanowi podstawę dla określenia praw lub obowiązków wspólnika w spółce w przypadkach przewidzianych ustawą.

Dochody spółek komandytowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce komandytowej uzależniony jest bowiem od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli natomiast wspólnikiem jest osoba prawna – podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Należy wskazać, że przedmiot niniejszego wniosku był już rozstrzygany przez sądy administracyjne (wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 lipca 2014 r., sygn. akt II FSK 2046/12 i z dnia 27 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 1212/13 oraz wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi: z dnia 13 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 1377/14; z dnia 5 listopada 2015 r., sygn. I SA/Łd 852/15, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 40/16, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 czerwca 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 469/16, publ. CBOSA), a w szczególności przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 maja 2014 r., sygn. akt II FSK 1471/12.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 maja 2014 r., sygn. akt II FSK 1471/12: „w konsekwencji Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że – odwrotnie niż twierdzi WSA – w przypadku, gdy ustawodawca nie zdecydował się wprowadzić w przepisach u.p.d.o.p. wyraźnej normy nakazującej opodatkowanie częściowego zwrotu wkładu ze spółki osobowej, to nie ulega wątpliwości, że w momencie uzyskania wypłaty przez wspólnika jest ona neutralna podatkowo (skutki podatkowe tej wypłaty powinny być analizowane dopiero w momencie likwidacji spółki albo wystąpienia wspólnika ze spółki). Stanowisko WSA przedstawione w wyroku, zgodnie, z którym faktycznie dokonane wypłaty z tytułu częściowego obniżenia wkładu stanowią w momencie ich dokonania (tj. na zasadzie kasowej) przychód podatkowy, narusza wskazaną wyżej podstawową zasadę rozliczania przychodów i kosztów wspólników spółek osobowych. Prowadzi ono bowiem, do pominięcia reguły opodatkowania spółek osobowych (w tym spółek komandytowych) na zasadzie memoriałowej”.

Dalej w tym samym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazuje, że: „w świetle art. 12 ust. 4 pkt 3a u.p.d.o.p., efekty podatkowe wszelkich wypłat gotówkowych ze spółki osobowej należy analizować dopiero w momencie utraty przez osobę prawną (lub osobę fizyczną) statusu wspólnika w spółce (w związku z likwidacją spółki albo wystąpieniem wspólnika ze spółki). Do tego czasu pozostają one, bowiem neutralne, co wynika z mechanizmu opodatkowania spółek osobowych opartego na zasadzie memoriałowej”.

Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że wypłata ze zmniejszenia udziału kapitałowego jest neutralna podatkowo na gruncie podatków dochodowych i w szczególności nie stosuje się do niej przepisów dotyczących wystąpienia ze spółki.

Przy całkowitym wystąpieniu ze spółki komandytowej przychód opodatkowania równy jest wysokości środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika z tytułu wystąpienia ze spółki – (uzyskana przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania – wypłaty z tytułu udziału w spółce).

W konsekwencji, wcześniejsze wypłaty z tytułu udziału w spółce efektywnie powiększają przychód do opodatkowania w momencie wystąpienia wspólnika ze spółki. Tym samym uzasadnione jest stanowisko, że wypłata środków pieniężnych w związku z zmniejszeniem udziału kapitałowego nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego – nie istnieje bowiem żadna norma prawna, która efektywnie eliminowałaby opodatkowanie przy całkowitym wystąpieniu ze spółki wypłat z tytułu udziału w spółce, które zostały wcześniej opodatkowane. Tym samym wypłata przy wystąpieniu ze spółki byłaby podwójnie opodatkowana.

Z treści przepisów ustawy o PIT wynika, że zamierzeniem ustawodawcy było odroczenie opodatkowania wypłat z tytułu udziału w spółce do momentu całkowitego wystąpienia wspólnika ze spółki. W przeciwnym wypadku (tj. gdyby ustawodawca dopuszczał wcześniejsze opodatkowanie niektórych wypłat) znalazłoby to odzwierciedlenie w przepisach. Brak takiego zastrzeżenia wskazuje na intencję ustawodawcy, że wszelkie wypłaty z tytułu udziału w spółce osobowej powinny być opodatkowane wyłącznie w momencie wystąpienia wspólnika ze spółki (a nie w momencie dokonania tych wypłat).

Powyższe stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego znajduje poparcie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 852/15.

Przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyroku z dnia 24 sierpnia 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 813/16 wskazał, że „Sąd orzekający w niniejszej sprawie w pełni podziela stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku z dnia 22 maja 2014 r., sygn. akt II FSK 1471/12. W uzasadnieniu tego wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, dalej: u.p.d.o.p.), przychody i koszty ich uzyskania wynikające z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (w tym przypadku – w spółce jawnej) łączone są z przychodami i kosztami wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). Odpowiednikiem tych regulacji w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest art. 8 ust. 1 i 2 (dop. tut. Sądu). Reguła przypisywania przychodów i kosztów spółki osobowej do przychodów i kosztów jej wspólników ma zastosowanie niezależnie od tego, czy wspólnicy w trakcie utrzymywania swojego udziału w takiej spółce otrzymują z niej wypłaty, czy też spółka nie dokonuje wypłat (np. zatrzymując zysk do dalszego reinwestowania). Ustawodawca przyjął zasadę memoriałowego rozpoznawania przychodów i kosztów uzyskiwanych za pośrednictwem spółek osobowych przez ich wspólników. W konsekwencji, skoro przychody spółki osobowej są opodatkowane na poziomie jej wspólników niezależnie od dokonania wypłaty ze spółki (tj. niezależnie od tego, czy wspólnicy rzeczywiście uzyskali realne przysporzenie majątkowe), to faktyczne przepływy pieniężne między spółką a wspólnikami powinny być neutralne podatkowo. W przeciwnym wypadku, mogłoby dojść do podwójnego opodatkowania – przychody i koszty z udziału w spółce osobowej byłyby opodatkowane „na bieżąco” (tj. według zasady memoriałowej), a następnie podlegałyby ponownemu opodatkowaniu w przypadku faktycznych przepływów pieniężnych między spółką a wspólnikiem (tj. według zasady kasowej). Z powyższego względu, odstępstwa od zasady memoriałowej mogą być wprowadzone jedynie wyjątkowo – tylko, gdy ustawodawca wyraźnie wskaże to w ustawie podatkowej. W konsekwencji NSA uznał, że w przypadku, gdy ustawodawca nie zdecydował się wprowadzić w przepisach u.p.d.o.p. (i odpowiednio u.p.d.o.f.) wyraźnej normy nakazującej opodatkowanie częściowego zwrotu wkładu ze spółki osobowej, to nie ulega wątpliwości, że w momencie uzyskania wypłaty przez wspólnika jest ona neutralna podatkowo (skutki podatkowe tej wypłaty powinny być analizowane dopiero w momencie likwidacji spółki albo wystąpienia wspólnika ze spółki)”.

Powyższe stanowisko zostało podzielone także w wyroku WSA w Łodzi z dnia 13 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 1377/14: „Przy całkowitym wystąpieniu ze spółki osobowej przychód opodatkowania równy jest wartości środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika z tytułu wystąpienia ze spółki – (uzyskana przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania – wypłaty z tytułu udziału w spółce). W konsekwencji, wcześniejsze wypłaty z tytułu udziału w spółce efektywnie powiększają przychód do opodatkowania w momencie wystąpienia wspólnika ze spółki. Jeżeli wypłaty z tytułu częściowego zwrotu wkładu ze spółki komandytowej podlegałyby opodatkowaniu w momencie wystąpienia komandytariusza ze spółki, zostałyby one opodatkowane po raz drugi. Nie istnieje, żadna norma prawna, która efektywnie eliminowałaby opodatkowanie przy całkowitym wystąpieniu ze spółki wypłat z tytułu udziału w spółce, które zostały wcześniej opodatkowane”.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że zmiana umowy Spółki 5 poprzez zmniejszenie wkładu Spółki 4 w Spółce 5 i wypłata udziału kapitałowego przez Spółkę 5 na rzecz Spółki 4 będzie neutralna z punktu widzenia podatku dochodowego od osób fizycznych dla Wnioskodawcy, gdyż rozliczenie podatkowe nastąpi dopiero przy całkowitym wystąpieniu Spółki 4 ze Spółki 5.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 13 grudnia 2019 r. wydałem interpretację indywidualną nr 0113-KDIPT2-3.4011.649.2019.1.AC, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 29 grudnia 2019 r.

Skarga na interpretację indywidualną

Wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do mnie 30 stycznia 2020 r.

Wniósł Pan o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości i zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania sądowego wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 24 września 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 450/20.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 4 lipca 2023 r., sygn. akt II FSK 126/21 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 4 lipca 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

•ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.