Interpretacja indywidualna z dnia 5 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.646.2023.2.MM

Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży w trybie licytacji komorniczej nieruchomości (lokalu niemieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku oraz prawie własności działki gruntu).

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 9 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży w trybie licytacji komorniczej nieruchomości (lokalu niemieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku oraz prawie własności działki gruntu).

Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 19 grudnia 2023 r. (wpływ 19 grudnia 2023 r.) i pismem z 19 grudnia 2023 r. (wpływ 28 grudnia 2023 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym (…) prowadzi postępowanie egzekucyjne z nieruchomości (…). Nieruchomość ma zostać sprzedana na licytacji publicznej w IV kwartale 2023 r.

Właścicielem nieruchomości jest P.R. PESEL (…), NIP (…), dowód osobisty (…),

Dłużnik nabył nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży przed Notariuszem (…) z 26 lutego 2007 r.

Przedmiotowa nieruchomość stanowi samodzielny lokal niemieszkalny nr 1 (sala sprzedaży, pomieszczenie socjalne) o powierzchni użytkowej 31,1000 m² wraz z udziałem wynoszącym 347/10000 w częściach wspólnych budynku oraz w prawie własności działki gruntu nr 1 (…) obręb (…). Lokal niemieszkalny położony jest na 1 kondygnacji budynku.

Dla przedmiotowej nieruchomości istnieje obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego w rejonie ulic (…) i (…) w (…), zgodnie z którym przedmiotowa nieruchomość znajduje się w obszarze o przeznaczeniu podstawowym pod tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usługowej (symbol MW-U/2).

Jak wynika z informacji uzyskanej z Urzędu Skarbowego (…) dłużnik nie figuruje w ewidencji podatników prowadzących działalność gospodarczą, adres rejestracyjny (RAD): (…), ul. (…), (…)-(…) (…).

Brak w Urzędzie Skarbowym (…) informacji o zakupie jakichkolwiek nieruchomości oraz że dłużnik był stroną czynności prawnych podlegających opodatkowaniem podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Ponadto brak informacji, iż dłużnik zawierał umowy cywilno-prawne, na podstawie których nieruchomość byłaby oddana do dyspozycji osób trzecich oraz brak informacji czy z tytułu nabycia nieruchomości została wystawiona faktura.

Z uwagi na brak kontaktu z dłużnikiem, postanowieniem z 31 października 2022 r., sygn. akt (…), został powołany przez Sąd Rejonowy (…) Kurator dla ochrony praw dłużnika w osobie radcy prawnego (...) zs. pod adresem ul. (…), (…)-(…) (…). W związku z powyższym istnieje domniemanie, że dłużnik od dłuższego czasu może przebywać poza granicami kraju. Brak kontaktu z rodziną uniemożliwia potwierdzenie tej informacji.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku w odpowiedzi na pytania Organu:

1.w jakim celu dłużnik nabył 26 lutego 2007 r. lokal niemieszkalny nr 1?

2.czy w momencie nabycia lokalu dłużnik był czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność gospodarczą, jeśli tak, to w jakim zakresie i czy ww. lokal był wykorzystywany w tej działalności?

3.czy nabycie przedmiotowego lokalu przez dłużnika było czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, udokumentowaną fakturą z wykazaną kwotą podatku i czy z tytułu nabycia przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego?

4.w jaki sposób dłużnik wykorzystywał lokal od momentu nabycia?

5.czy lokal niemieszkalny od momentu nabycia przez dłużnika do chwili sprzedaży był/będzie przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze (kiedy zawarte zostały umowy i na jaki okres)?

6.czy lokal będący przedmiotem wątpliwości w całym okresie posiadania był/jest wykorzystywany przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?

7.czy 2 lata przed sprzedażą Dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie lokalu w rozumieniu przepisów podatku dochodowego stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej lokalu, od których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT? Jeśli tak, to czy po poniesionych nakładach na ulepszenie, które stanowią co najmniej 30% wartości początkowej lokal został oddany do użytkowania, należy wskazać kiedy i do jakich czynności/do jakiej działalności (zwolnionej, opodatkowanej podatkiem VAT)?

 wskazała Pani następująco:

W kwestii uzupełnienia brakujących informacji dotyczących lokalu niemieszkalnego nie posiada Pani wymaganych informacji. Brak informacji jest wynikiem podjętych udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika.

Pytanie

Czy w związku z prowadzoną egzekucją z nieruchomości i ewentualną sprzedażą Komornik Sądowy winien odprowadzić podatek od towarów i usług do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Komornika, w przypadku sprzedaży licytacyjnej nieruchomości lokalu niemieszkalnego o nr KW (…) oznaczonego jako „sala sprzedaży, pomieszczenie socjalne” położonego pod adresem ul. (…) w (…), istnieje obowiązek odprowadzenia podatku VAT.

Jak wynika z informacji uzyskanej od Naczelnika Urzędu Skarbowego (…) dłużnik nie figuruje w ewidencji podatników prowadzących działalność gospodarczą, jednakże Urząd Skarbowy nie posiada informacji czy dłużnik był w przeszłości podatnikiem podatku VAT, prowadził działalność gospodarczą pod wskazanym adresem, jak również czy zawierał umowy cywilno-prawne na podstawie których nieruchomość była by oddana do dyspozycji osób trzecich.

Z uwagi na charakter lokalu którego przeznaczeniem jest prowadzenie działalności gospodarczej, jak również z ostrożności procesowej należy domniemać, iż dłużnik korzystał z nieruchomości zgodnie z jej przeznaczeniem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383):

Przepis art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 wyżej powołanej ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Działalność gospodarcza - zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pani przeciwko Dłużnikowi - P.R. - postępowanie egzekucyjne z nieruchomości (…). Dłużnik nabył nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży Rep. A nr (…) z 26 lutego 2007 r. Przedmiotowa nieruchomość stanowi samodzielny lokal niemieszkalny nr 1 (sala sprzedaży, pomieszczenie socjalne) o powierzchni użytkowej 31,1000 m² wraz z udziałem wynoszącym 347/10000 w częściach wspólnych budynku oraz w prawie własności działki gruntu nr 1 (…) obręb (…). Lokal niemieszkalny położony jest na 1 kondygnacji budynku. Jak wynika z informacji uzyskanej z Urzędu Skarbowego (…) dłużnik nie figuruje w ewidencji podatników prowadzących działalność gospodarczą, adres rejestracyjny (RAD): (…), ul. (…), (…)-(…) (…).

Wskazane przez Panią okoliczności sprawy wskazują, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży lokalu niemieszkalnego nr 1 dłużnik będzie podatnikiem podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem mamy tu do czynienia ze zbywaniem majątku nabytego na cele prowadzenia działalności gospodarczej. O tym, że opisana nieruchomość nie mogła być wykorzystywana przez dłużnika jako majątek prywatny co celów osobistych świadczy niewątpliwie charakter lokalu, o którym mowa we wniosku, bowiem przedmiotowa nieruchomość stanowi lokal niemieszkalny położony na 1 kondygnacji budynku składający się z sali sprzedaży i pomieszczenia socjalnego. Należy wskazać, że lokal należy użytkować zgodnie z przeznaczeniem, zatem lokal niemieszkalny służy do prowadzenia w nim dostosowanej do warunków technicznych działalności gospodarczej, nie jest on natomiast przeznaczony, jak sama nazwa wskazuje, do stałego lub czasowego zamieszkiwania. Tym samym okoliczności te nie wskazują, aby mógł to być majątek osobisty/ prywatny dłużnika.

W konsekwencji, dostawa ww. nieruchomości (lokalu niemieszkalnego wraz z udziałem  347/10000 w częściach wspólnych budynku oraz w prawie własności działki gruntu nr 1) w drodze licytacji komorniczej, będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki, aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1.towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2.przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy:

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw nieruchomości i ruchomości prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących danej dostawie.

Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto należy zauważyć, że z uwagi na fakt, że ustawa oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o własności lokali:

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Według art. 3 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy o własności lokali:

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o własności lokali:

Z powyższych przepisów wynika, że odrębną nieruchomość może stanowić samodzielny lokal, a dla powstania odrębnej własności lokali niezbędny jest wpis do księgi wieczystej mający charakter konstytutywny. Bez wpisu do księgi wieczystej odrębna własność lokalu (części budynku) nie może skutecznie powstać. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług lokal ten staje się odrębnym od budynku towarem i stanowi samodzielny przedmiot czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy:

Wobec powyższego, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.

Wątpliwości Pani dotyczą wskazania, czy w związku z prowadzoną egzekucją z nieruchomości i ewentualną sprzedażą będzie Pani zobowiązana odprowadzić podatek od towarów i usług do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Z okoliczności sprawy wynika, że w toku podjętych przez Panią czynności nie ustalono, jak dłużnik - Pan P.R. wykorzystywał nieruchomość (lokal niemieszkalny) od momentu nabycia, czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu lokalu niemieszkalnego i czy 2 lata przed sprzedażą dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie lokalu w rozumieniu przepisów podatku dochodowego stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej lokalu, od których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT. Z uwagi na brak kontaktu z dłużnikiem, postanowieniem z 31 października 2022 r. został powołany przez Sąd Rejonowy (…) Kurator dla ochrony praw dłużnika. W związku z powyższym istnieje domniemanie, że dłużnik od dłuższego czasu może przebywać poza granicami kraju. Brak kontaktu z rodziną uniemożliwia potwierdzenie tej informacji.

Tym samym przedstawiony we wniosku opis nie pozwala ustalić, czy planowana przez Panią sprzedaż w drodze licytacji komorniczej nieruchomości lokalowej nr 1, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a ustawy, gdyż brak jest informacji niezbędnych do jednoznacznego dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisów. Przy czym, jak wynika z wniosku, brak informacji jest wynikiem podjętych przez Panią udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika.

W związku z powyższym w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy poprzez przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a ustawy nie są spełnione, gdyż jak Pani wskazała podjęte przez Panią udokumentowane działania nie doprowadziły do uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, które umożliwiłyby potwierdzenie spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów (nieruchomości) zwolnienia od podatku.

Zaznaczyć jednak należy, że kwestia oceny podjętych przez Panią jako komornika działań nie była przedmiotem interpretacji.

Tym samym, sprzedaż lokalu niemieszkalnego nr 1 wraz z udziałem 347/10000 w częściach wspólnych budynku oraz w prawie własności działki gruntu nr 1 w trybie licytacji komorniczej będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i niekorzystającą ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a ustawy w zw. z art. 43 ust. 21 ustawy. Zatem skoro transakcja ta nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie ww. przepisów, to należy dostawę tego lokalu opodatkować z zastosowaniem właściwej dla przedmiotu dostawy stawki VAT, pamiętając, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy grunt podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według tych samych regulacji jak budynek na nim posadowiony.

W konsekwencji, planowana przez Panią transakcja sprzedaży lokalu niemieszkalnego nr 1 wraz z udziałem 347/10000 w częściach wspólnych budynku oraz w prawie własności działki gruntu nr 1 w trybie licytacji komorniczej nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, lecz będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT właściwą stawką, stosownie do art. 43 ust. 21 ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że Pani jako płatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 18 ustawy, będziezobowiązana do odprowadzenia podatku VAT do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Zatem Pani stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).