Interpretacja indywidualna z dnia 8 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.463.2023.2.PM

W związku z planowaną transakcją zamiany składników majątkowych, Wnioskodawca będzie – zgodnie z art. 15 ust. 1a-1b ustawy – podatnikiem podatku od towarów i usług. Planowana transakcja zamiany składników majątkowych stanowić będzie dostawę towarów opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług– jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·uznania Wnioskodawcy jako podatnika podatku VAT z tytułu transakcji zamiany składników majątkowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

·opodatkowania transakcji zamiany składników majątkowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzupełnili go Państwo pismem z dnia – brak daty sporządzenia pisma (wpływ 2 października 2023 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 listopada 2023 r. (wpływ 24 listopada 2023 r.), jak również pismem z dnia – brak daty sporządzenia pisma (wpływ 29 listopada 2023 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 grudnia 2023 r. (wpływ 4 grudnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Zarządcą Sukcesyjnym Przedsiębiorstwa w spadku jest N.

W skład ww. przedsiębiorstwa wchodzi między innymi prawo wieczystego użytkowania – do dnia 5 grudnia 2089 r. – niezabudowanej nieruchomości gruntowej, której właścicielem jest Skarb Państwa – Starosta, stanowiącej działki nr 7 oraz 8.

Dla ww. nieruchomości Burmistrz wydał decyzję o warunkach zabudowy, w której ustalił warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji zlokalizowanej na terenie ww. nieruchomości, polegającej na budowie zespołu 3-4 budynków mieszkalno-usługowych. Decyzja wydana została dla P w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i stanowi składnik Przedsiębiorstwa w spadku.

Decyzją Starosta udzielił pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie na działce nr 8 zespołu 3 (trzech) połączonych studni retencyjno-chłonnych, decyzja wydana została dla P w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i stanowi składnik Przedsiębiorstwa w spadku.

Starosta decyzją zatwierdził projekt budowlany oraz udzielił pozwolenia na budowę na wyżej opisanej nieruchomości zespołu budynków mieszkalno-usługowych składających się z 3 budynków na terenie działek 7 oraz 8. Decyzja ta została wydana dla P w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i stanowi składnik Przedsiębiorstwa w spadku.

W grudniu 2020 r. na zlecenie P w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą sporządzony został projekt stałej zmiany organizacji ruchu drogowego, następnie we wrześniu 2021 r. na zlecenie Zarządcy Sukcesyjnego sporządzony został projekt stałej zmiany organizacji ruchu drogowego.

Decyzją Burmistrz zezwolił na lokalizacje 4 (czterech) zjazdów publicznych z dróg publicznych – Decyzja lokalizacji zjazdów. Decyzja ta wydana została na rzecz Zarządcy Sukcesyjnego w związku z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem w spadku, za czym stanowi składnik tego przedsiębiorstwa.

Zarządca Sukcesyjny działając na rachunek właścicieli przedsiębiorstwa w spadku zamierza przenieść na rzecz przyszłego Inwestora prawo użytkowania wieczystego wyżej opisanej nieruchomości w zamian za przeniesienie przez Inwestora na rzecz właścicieli przedsiębiorstwa w spadku prawa własności przyszłych 14 nieruchomości lokalowych. Została zawarta umowa przedwstępna zamiany. Zamiana prawa użytkowania wieczystego wyżej opisanej nieruchomości zostanie dokonana w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorstwo w spadku. Zarządca Sukcesyjny przeniesie prawo użytkowania wieczystego wyżej opisanej nieruchomości, uzyskane decyzje oraz dokumentację projektową w zamian za lokale w związku z prowadzoną przez Zarządcę Sukcesyjnego Przedsiębiorstwa w spadku działalnością gospodarczą, w ramach tej działalności gospodarczej oraz w całości na cele związane bezpośrednio z tą działalnością gospodarczą, do składników przedsiębiorstwa w spadku, a umowa przedwstępna oraz Umowa przyrzeczona będzie miała dla Zarządcy Sukcesyjnego Przedsiębiorstwa w spadku charakter zawodowy.

Pytania

1. Czy w związku planowaną zamianą prawa wieczystego użytkowania niezabudowanej nieruchomości gruntowej, stanowiącej działki nr 7 oraz 8 wraz z wydanymi dla niej decyzjami oraz dokumentacją na prawo własności przyszłych 14 nieruchomości lokalowych, Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 1a?

2. Czy transakcja ta będzie czynnością dostawy towarów opisaną w art. 2 pkt 33 i tym samym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez prawa do zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 5 lipca 1993 r. Po śmierci Wnioskodawcy, przez spadkobierców, został powołany zarządca sukcesyjny, co jest odnotowane w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Zarządca Sukcesyjny został ustanowiony od 4 stycznia 2021 r.

Podatnikiem podatku VAT jest przedsiębiorstwo w spadku w związku z wejściem w życie przepisów o zarządzie sukcesyjnym. Do ustawy o VAT wprowadzono dodatkową kategorię podatnika – zgodnie z art. 15 ust. 1a ustawy o VAT, podatnikiem podatku od towarów i usług jest jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, stanowiąca przedsiębiorstwo w spadku.

Ad. 2

Wnioskodawca w ramach umowy zamiany dokona na rzecz Kupującego dostawy towarów, gdyż w myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy, dostawą towarów jest między innymi przeniesienie prawa do wieczystego użytkowania gruntu i rozporządzania nimi jak właściciel. Transakcja ta, czyli przeniesienie własności prawa użytkowania wieczystego niezabudowanego gruntu wraz z decyzjami i dokumentacją spełnia według Wnioskodawcy definicję „terenów budowlanych”, opisaną w art. 2 pkt 33, gdyż mamy do czynienia z gruntem niezabudowanym przeznaczonym pod zabudowę, dla którego została wydana decyzja o warunkach zabudowy przytoczona w opisie stanu faktycznego.

Stosownie do powyższego, Wnioskodawca uważa, że transakcja zamiany terenu wraz z decyzjami i dokumentacją, o której mowa w pytaniu, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez prawa do zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9, gdyż zwolnieniu nie podlega dostawa terenów zakwalifikowanych jako tereny budowlane.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku– jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myślart. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle powyższego grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347/1 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwana dalej „Dyrektywą 2006/112/WE” stanowi, że towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi.

Według art. 15 ust. 2 Dyrektywy:

W świetle przytoczonych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Zauważyć należy, że z przywołanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy regulacji nie wynika, że odpłatność za czynność dostawy towarów lub świadczenia usług powinna mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (towar lub usługa otrzymana jako zapłata), albo mieszaną – zapłata w części pieniężna a w części rzeczowa. Zatem dla uznania czynności za odpłatną, musi zaistnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego, stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), dalej Kodeks cywilny:

Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy.

Zgodnie z art. 604 Kodeksu cywilnego:

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

W myśl art. 158 Kodeksu cywilnego:

Zatem umowa przeniesienia własności (użytkowania wieczystego) nieruchomości (również w drodze zamiany) jest czynnością cywilnoprawną. Z uwagi na powyższe przepisy należy stwierdzić, że umowa zamiany towarów na gruncie podatku od towarów i usług jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów. W konsekwencji, przeniesienie własności (użytkowania wieczystego) nieruchomości na podstawie umowy zamiany stanowi odpłatną dostawę towaru.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Na mocyart. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1a ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 1b ustawy:

Powstanie przedsiębiorstwa w spadku oznacza na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług powstanie nowego bytu podatnika kontynuującego prowadzenie działalności gospodarczej po zmarłym przedsiębiorcy będącym osobą fizyczną wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą. W związku ze śmiercią tego podatnika, przedsiębiorstwo w spadku jest podatnikiem na gruncie podatku od towarów i usług w okresie od otwarcia spadku do dnia:

1)wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo

2)wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia do właściwego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – przedsiębiorstwo w spadku jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Dla Wnioskodawcy został ustanowiony zarządca sukcesyjny, który w imieniu przedsiębiorstwa w spadku zamierza dokonać transakcji zamiany będącej w użytkowaniu wieczystym nieruchomości (dwóch działek) wraz z decyzjami oraz dokumentacją na prawo własności 14 nieruchomości lokalowych. Dla działek została wydana decyzja o warunkach zabudowy, z której wynika, że grunt ten przeznaczony jest pod zabudowę.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii uznania Wnioskodawcy  – zgodnie z art. 15 ust. 1a ustawy – jako podatnika podatku VAT z tytułu transakcji zamiany składników majątkowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Jak zostało wskazane powyżej Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem w spadku, które jest prowadzone przez zarządcę sukcesyjnego. W konsekwencji Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług kontynuującym prowadzenie działalności gospodarczej po zmarłym przedsiębiorcy będącym osobą fizyczną wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą.

Zatem dostawa towarów stanowiących składniki majątkowe przedsiębiorstwa, będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT wykonywaną przez podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1a i ust. 1b ustawy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Podsumowując, w związku z planowaną transakcją zamiany składników majątkowych, Wnioskodawca będzie – zgodnie z art. 15 ust. 1a-1b ustawy – podatnikiem podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące kwestii objętej pytaniem oznaczonym we wniosku nr 1 należało uznać jako prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii opodatkowania transakcji zamiany składników majątkowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1, ust. 1a-1b ustawy, działającą w takim charakterze.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonując transakcji zamiany będzie występował jako podatnik podatku od towarów i usług, stąd przeniesienie własności składników majątkowych, na podstawie umowy zamiany, będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy jednak zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977 ze zm.) reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Jak wynika z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – w brzmieniu obowiązującym do 23 września 2023 r.:

W oparciu o art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – w brzmieniu obowiązującym od 24 września 2023 r.:

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Według art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Tym samym, również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Zatem o charakterze danego gruntu powinien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, które jako dokumenty decydują o kwalifikacji gruntu.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, dla działek które mają być przedmiotem planowanej transakcji zamiany została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z której wynika, że grunt ten przeznaczony jest pod zabudowę.

Tym samym, działki te stanowią teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy i w rezultacie ich zbycie nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Ponadto, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

· towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

· przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, zbywana nieruchomość została przeznaczona, w związku z wydaniem dla niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, na realizację inwestycji polegającej na budowie zespołu 3-4 budynków mieszkalno-usługowych. Decyzja wydana została dla żyjącego jeszcze spadkodawcy w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Tym samym, mając na uwadze zamiar spadkodawcy wykorzystywania nieruchomości do celów opodatkowanych, nie sposób uznać, że przez cały okres jej posiadania była ona wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Zatem, skoro nie została spełniona jedna z przesłanek zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, transakcja zamiany ww. składników majątkowych nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu. Tym samym transakcja ta będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Podsumowując, planowana transakcja zamiany składników majątkowych stanowić będzie dostawę towarów opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, w myśl którego:

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).