Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 stycznia 2022 r., sygn. I SA/Wa 809/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jolanta Dargas, Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Lenart, asesor WSA Iwona Ścieszka (spr.), Protokolant referent Agata Szczepanik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi I. E. D. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lutego 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Gminy w [...] decyzją z [...] kwietnia 1978 r., znak: [...] stwierdził, że gospodarstwo rolne o pow. [...] ha, obejmujące działki nr [...], położone we wsi [...], stanowiące własność J. B., przeszło z mocy prawa na własność Skarbu Państwa. W orzeczeniu tym organ powołał się na art. 38 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz. U. z 1969 r. Nr 22, poz. 159).

Wnioskiem z [...] czerwca 2017 r. I. D., spadkobierczyni J. B., wystąpiła o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Gminy w [...] z [...] kwietnia 1978 r. podnosząc m.in., że nie było podstaw prawnych do przejęcia na własność Państwa gospodarstwa rolnego położonego w [...] w trybie ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach. Ponadto strona zarzuciła, że wydanie zaskarżonej decyzji było zbędne, gdyż przejęcie gospodarstwa rolnego na własność Państwa w trybie ww. ustawy następowało z mocy prawa.

Decyzją z [...] września 2017 r. Wojewoda [...] odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Gminy w [...] z dnia [...] kwietnia 1978 r. W uzasadnieniu organ stwierdził, że w zaskarżonej decyzji błędnie powołano przepis art. 38 ustawy o gospodarce terenami w miastach i osiedlach, jako podstawę przejęcia przedmiotowego gospodarstwa rolnego na rzecz Skarbu Państwa, a Naczelnik Gminy w [...] winien był przejąć to gospodarstwo na podstawie obowiązującego wówczas art. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1957 r. o zmianie dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i uregulowaniu innych spraw związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym (Dz. U. z 1957 r. Nr 39, poz. 174 ze zm.), jako gospodarstwo opuszczone.