Wyrok WSA w Opolu z dnia 2 lutego 2022 r., sygn. I SA/Op 473/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie Sędzia WSA Marta Wojciechowska Asesor sądowy Anna Komorowska-Kaczkowska (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 lutego 2022 r. sprawy ze skargi J. T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu kwoty pobranej z nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych za 2019 r. na poczet spłaty należności z tytułu mandatu karnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez J. T. (dalej jako: Skarżący, Podatnik, Wnioskodawca) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O. z dnia [...] nr [...], którą organ ten utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z dnia [...], nr [...] odmawiającą zwrotu kwoty pobranej z nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych za 2019 r. na poczet spłaty należności z tytułu mandatu karnego kredytowanego seria [...] z dnia 24 kwietnia 2017 r. w wysokości 300 zł wraz z odsetkami ustawowymi i kosztami obsługi mandatu.

Jak wynika z akt sprawy, w piśmie z dnia 14 października 2020 r. Skarżący, kwestionując unormowania wynikające z art. 15zzr ust. 6 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 ze zm., zwanej dalej: [ustawą o COVID-19]) z uregulowaniami art. 2 i art. 45 ustawy Kodeks wykroczeń, wezwał Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w O., jako wierzyciela należności z tytułu mandatu karnego kredytowanego z 24 kwietnia 2017 r. seria [...], do zwrotu pobranej na jego poczet, zdaniem Skarżącego nienależnie, nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w kwocie 300 zł wraz z odsetkami ustawowymi i kosztami obsługi mandatu.

Decyzją z [...], nr [...], Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w O. odmówił Skarżącemu zwrotu kwoty pobranej z nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych za 2019 r. na poczet spłaty należności z tytułu mandatu karnego kredytowanego seria [...] nr [...] z 24 kwietnia 2017 r. w wysokości 300 zł wraz z odsetkami ustawowymi i kosztami obsługi mandatu. W e-mailu z 26 marca 2021 r. Skarżący wniósł o uzupełnienie tej decyzji i wyjaśnienie, dlaczego brakuje w niej ustosunkowania się do art. 2 § 1 ustawy Kodeks wykroczeń. Jego zdaniem, powołane w decyzji przepisy nie dotyczą rozpoznanej sprawy, a obowiązkiem organu było wydanie decyzji o zwrocie nienależnie pobranej grzywny z uwagi na jej przedawnienie. Skarżący powołał się na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego (wyrok z dnia 27 maja 2002 r., sygn. akt K 20/01 i z dnia 12 czerwca 2002 r., sygn. akt P 13/01) oraz stanowisko Rzeczniczka Praw Obywatelskich. Jako załącznik dołączył zdjęcie pisma Rzecznika Praw Obywatelskich z 6 sierpnia 2020 r. nr [...].