Interpretacja indywidualna z dnia 23 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.917.2023.1.WN

Ustalenie czy darowizna Pojazdu na rzecz męża po uprzednim wykupie od leasingodawcy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego m.in. w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18. grudnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy darowizna Pojazdu na rzecz męża po uprzednim wykupie od leasingodawcy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzupełniła go Pani pismem z 18 stycznia 2024 r. (wpływ tego samego dnia). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pani na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jednoosobową działalność gospodarczą. PodlegaPani obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Podlega Pani opodatkowaniu od dochodów osiąganych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej według stawki liniowej.

W grudniu 2021 roku zawarłaPani umowę leasingu operacyjnego samochodu osobowego (dalej: Umowa Leasingu). Umowa wygasła w grudniu 2023r. w związku z jej wykonaniem – upływem okresu leasingu. Przedmiot leasingu – samochód osobowy (dalej jako: Samochód lub Pojazd) wykorzystywany był w trakcie trwania umowy leasingowej przez Panią na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w ramach tzw. użytku mieszanego, tj. zarówno na cele prywatne jak i na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Kwoty wydatków stanowiących raty leasingowe za korzystanie z Pojazdu jak również wydatki ponoszone przez Panią w związku z eksploatacją pojazdu rozliczane są przez Panią w okresie leasingu jako koszty uzyskania przychodu.

Dokonywała Pani także rozliczeń podatku VAT naliczonego od wskazanych wyżej wydatków w wysokości 50% kwoty podatku.

Zgodnie z postanowieniami Umowy dokonała Pani wykupu Pojazdu po upływie okresu leasingu. Zapłata kwoty została udokumentowana fakturą wystawioną przez leasingodawcę na Pani działalność. Obecnie nie zaliczyła Pani faktury wykupu Pojazdu do kosztów podatkowych; nie dokonała Pani również odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z przedmiotowej faktury.

Od chwili wykupu nie wykorzystuje Pani i nie zamierza wykorzystywać Pojazdu do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie wprowadziła i nie zamierza Pani wprowadzać Pojazdu do ewidencji środków trwałych, jak również nie zalicza i nie zamierza Pani zaliczać wydatków ponoszonych z eksploatacją pojazdu do kosztów uzyskania przychodu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Nie dokonywała Pani i nie będzie dokonywać zakupów części składowych, które powodowałyby trwały wzrost wartości Pojazdu. Podatek naliczony wskazany na fakturze dokumentującej wykup Pojazdu od leasingodawcy nie został i nie zostanie przez Panią odliczony, gdyż Samochód nie został i nie zostanie wprowadzony do działalności gospodarczej i od daty wykupu nie jest i nie będzie wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności.

Po wykupie Pojazdu chce Pani dokonać darowizny Samochodu na rzecz męża, z którym pozostaje Pani we wspólności ustawowej majątkowej. Darowiznę chce Pani dokonać w pierwszym kwartale 2024 roku. Z pojazdu będzie korzystać Pani mąż i nie będzie wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności. Po dokonaniu darowizny mąż nie planuje sprzedaży Pojazdu, a na pewno nie przed upływem pełnego roku od dnia dokonania darowizny.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy darowizna Pojazdu na rzecz Pani męża po uprzednim wykupie od leasingodawcy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług

Uważa Pani, że na podstawie opisu zdarzenia przyszłego dokonanie darowizny Pojazdu na rzecz męża po uprzednim wykupie od leasingodawcy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Argumentując powyższe zdarzenia powołuje się Pani na pismo z dnia 19 czerwca 2023r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: 0114-KDIP4-2.4012.209. 2023.2.WH.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”,

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy,

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy,

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy,

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynność ta jest wykonywana odpłatnie.

Ustawodawca przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.

Według art. 7 ust. 2 ustawy,

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Podkreślić jednak należy, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy jest dokonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy,

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy,

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 709¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.),

Natomiast w myśl art. 709¹⁶ Kodeksu cywilnego,

Wobec powyższego, umowa leasingu – co do zasady – sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, leasing jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.

Należy ponownie wskazać, że z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

- dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,

- przekazane towary należą do jego przedsiębiorstwa,

- przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

W tym miejscu powtórzyć należy, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powołanych przepisów ustawy jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie. Po pierwsze, dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, w rozumieniu odpowiednio art. 7 i art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne do określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych ustaleń należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając towar (np. pojazd) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu ruchomościami (np. pojazdami), która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną mogą być np.: działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży pojazdu, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług handlu pojazdami.

Pani wątpliwości dotyczą kwestii czy dokonanie przez Panią darowizny pojazdu mężowi, po uprzednim wykupie pojazdu od leasingodawcy, czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy uznać, że przekaże Pani mężowi samochód, stanowiący Pani majątek prywatny, korzystając z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Z opisu sprawy bowiem wynika, że nie wykupiła Pani samochodu na cele prowadzonej działalności gospodarczej lecz z zamiarem przekazania samochodu zaraz po wykupie w darowiźnie na rzecz męża. Zatem, w związku z darowizną tego samochodu nie będzie Pani działać w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, lecz dokona zarządu majątkiem osobistym. Tym samym, darowizna ww. pojazdu na rzecz męża, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozpatrywanym przypadku dokonując na rzecz męża darowizny samochodu wykupionego uprzednio od leasingodawcy nie będzie Pani działać w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Podsumowując, w związku z darowizną samochodu na rzecz męża nie będzie Pani zobowiązana do odprowadzenia podatku od towarów i usług.

Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie e-PUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.