Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 lutego 2022 r., sygn. I SA/Po 612/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 lutego 2022 r. sprawy ze skargi "A". S.A. w likwidacji z siedzibą w [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [...] z dnia [...] maja 2021 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za październik, listopad i grudzień 2011 roku oddala skargę

Uzasadnienie

Uzasadnianie

W dniu [...] czerwca 2021 r. "A" S.A. w likwidacji w [...] wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z [...] maja 2021 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję tego samego organu z [...] stycznia 2021 r. nr [...], uchylającą w całości decyzję ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej [...] z [...] września 2013 r. i jednocześnie określającą za październik i listopad 2011 r. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług oraz za grudzień 2011 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy.

Powyższa skarga została wywiedziona na tle stanu faktycznego sprawy, w której w wyniku przekształcenia spółki "B" spółki z o. o., zawiązanej [...] grudnia 2000 r., powstała firma "B" S.A. Następnie, [...] czerwca 2011 r. dokonano zmiany wpisu w KRS w przedmiocie nazwy z "B" S.A. na "C" S.A. Postanowieniem Sądu z [...] października 2017 r. została zarejestrowana kolejna zmiana nazwy firmy na: "A" S.A. W 2011 r. "C" S.A. prowadziła działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży metali szlachetnych i produkcji wyrobów jubilerskich, a także usług przerobu metali szlachetnych.

Po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej [...] wydał wobec spółki "C" decyzję z [...] marca 2013 r. określającą nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy: za październik 2011 r. w wysokości [...], za listopad 2011 r. w wysokości [...] zł i za grudzień 2011 r. w wysokości [...] zł oraz do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za listopad 2011 r. w kwocie [...]zł. Wydając decyzję Dyrektor ustalił, że spółka obniżyła podatek należny o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z dwóch faktur VAT zakupu wadliwej biżuterii złotej w próbie 585 wystawionych przez "D" Sp. z o. o. Stwierdził, że "D" sprzedając na rzecz spółki "biżuterię złotą Pr. 585 wadliwą" powinna była rozpoznać te transakcje jako sprzedaż odpadów, które należało rozliczyć na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: "u.p.t.u.") przez opodatkowanie ich przez nabywcę. Tym samym spółka zaniżyła podatek VAT należny o kwotę [...]zł w październiku 2011 r. i o kwotę [...]zł w grudniu 2011 r. Jednocześnie organ mając na uwadze art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b, ust. 10 pkt 2 oraz art. 17 ust. 1 pkt 7 u.p.t.u. uznał, że kwota podatku należnego za ww. miesiące stanowiła dla spółki podatek naliczony, który powinien być rozliczony w deklaracjach VAT-7 za odpowiednie miesiące. Dyrektor stwierdził również, że spółka naruszyła art. 88 ust. 3a pkt 7 u.p.t.u. przez obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z ww. faktur VAT dokumentujących zakup "biżuterii złotej pr. 585 wadliwej" od "D" na łączną kwotę [...]zł, będącej jednocześnie odpadem innym niż niebezpiecznym zawierającym metal. W ocenie organu strona zawyżyła podatek naliczony w październiku 2011 r. o kwotę [...]zł, a w grudniu 2011 r. o kwotę [...]zł.