Wyrok NSA z dnia 24 marca 2022 r., sygn. III OSK 1480/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 21 marca 2019 r. sygn. akt II SA/Bk 758/18 w sprawie ze skargi J. J. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zajmowanego stanowiska oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z 21 marca 2019 r. sygn. akt II SA/Bk 758/18, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a." oddalił skargę J. J. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. z [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zajmowanego stanowiska.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem. Rozstrzygnięcie w przedmiocie odwołania z zajmowanego stanowiska jest podejmowane na podstawie art. 32 ust. 1 i art. 37a pkt 1 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2017 r., poz. 2067 ze zm.), zwanej dalej "ustawą" i ma charakter uznaniowy. Sądowa kontrola tego typu decyzji jest ograniczona, nie obejmując celowości podjęcia rozstrzygnięcia określonej treści. Ponadto Sąd wskazał, że stosunek służbowy policjantów, jako funkcjonariuszy służb mundurowych, charakteryzuje się znaczną dyspozycyjnością i zdyscyplinowaniem. Przełożonym funkcjonariuszy przyznano uprawnienie do kształtowania polityki kadrowej, tak aby optymalnie wykorzystać posiadane zasoby ludzkie w celu realizacji ustawowych zadań Policji.

Sąd pierwszej instancji uznał, że powodem podjęcia zaskarżonej decyzji była utrata przez przełożonego zaufania do skarżącego oraz uznanie, że nie jest on w stanie podołać obowiązkom wynikającym z charakteru zajmowanego przez niego stanowiska. Podstawą powyższego było ustalenie, że mieszkanie stanowiące własność skarżącego było wynajmowane przestępcy, który był wielokrotnie zatrzymywany przez policjantów i był znany skarżącemu. Nie jest zatem prawdą, że podstawę wydania decyzji stanowił anonim, a wyłącznie wskazane w nim okoliczności. Jednocześnie zdaniem Sądu Wojewódzkiego zaskarżony rozkaz personalny i rozkaz go poprzedzający zawierają prawidłowe uzasadnienie w zakresie zmiany stanowiska w odniesieniu do wcześniejszego stanowiska co do tego, czy skarżący ma być zastępcą naczelnika Wydziału [...], czy też nie.