Wyrok WSA w Lublinie z dnia 7 kwietnia 2022 r., sygn. II SA/Lu 948/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca) Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 7 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi P. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na decyzję Wojewody z dnia [...] października 2021 r., znak: [...] w przedmiocie sprzeciwu od zgłoszenia zamiaru budowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 19 października 2021 r., znak: IF-VII.7840.7.30.2021.RW, wydaną na podstawie art. 30 ust. 5g i art. 30 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735, dalej: k.p.a.), po rozpatrzeniu odwołania P. Sp. z o.o. z siedzibą w W., Wojewoda Lubelski utrzymał w mocy decyzję Starosty Zamojskiego z 28 lipca 2021 r., znak: B.6743.1.966.2021 wnoszącą sprzeciw w sprawie zamiaru budowy wolno stojącego masztu antenowego w postaci mobilnej antenowej konstrukcji wsporczej o wysokości 29,29 m, na działce nr [...] położonej w miejscowości S. W..

Stan sprawy przedstawia się następująco.

Zgłoszeniem z 21 lipca 2021 r. P. Sp. z o.o. wystąpiła do Starosty Zamojskiego z zamiarem wykonania robót budowlanych polegających na instalacji mobilnej antenowej konstrukcji wsporczej o wysokości H = 29,29 m, nr [...] tj. przenośnego wolno stojącego masztu antenowego na działce nr [...].

Decyzją z 28 lipca 2021 r., znak: B.6743.1.966.2021 Starosta Zamojski wniósł sprzeciw do powyższego zgłoszenia. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że inwestycja może spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi i mienia, bowiem w załączonej do zgłoszenia dokumentacji brakuje oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz bezpieczeństwo ludzi. Inwestor nie przedłożył również identyfikacji potencjalnych zagrożeń, jakie mogą wiązać się z realizacją i użytkowaniem na danym terenie planowanej inwestycji ani nie przedstawił opracowania rozwiązań eliminujących bądź minimalizujących te zagrożenia. Zdaniem Starosty Zamojskiego, stwierdzone braki uniemożliwiły wykluczenie zagrożenia wnioskowanej inwestycji dla bezpieczeństwa ludzi bądź mienia. Ponadto organ I instancji podał, że zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie rodzajów obiektów budowlanych, przy których realizacji jest wymagane ustanowienie inspektora nadzoru inwestorskiego, przedmiotowa inwestycja wymaga ustanowienia inspektora nadzoru inwestorskiego z uwagi na wysokość mającego powstać obiektu budowlanego. Powyższe może nastąpić jedynie w drodze decyzji o pozwoleniu na budowę. W ocenie Starosty Zamojskiego projektowanego masztu nie można zakwalifikować jako obiektu tymczasowego, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 7 Prawa budowlanego ze względu na fakt trwałego połączenia z gruntem.