Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 maja 2022 r., sygn. VII SA/Wa 2709/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Kuś (spr.), , Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Sędzia WSA Mirosław Montowski, Protokolant specjalista Piotr Bibrowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 maja 2022 r. sprawy ze skargi R M na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2021 r. znak [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej oddala skargę

Uzasadnienie

1. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej: "GINB", "organ odwoławczy") decyzją z [...] października 2021 r. znak [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r., poz. 735 ze zm., dalej: "k.p.a.") po rozpatrzeniu odwołania R M (dalej: "skarżąca") - utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (dalej: "[...] WINB", "organ I instancji") z [...] lipca 2021 r. nr [...].

Decyzja organu odwoławczego zapadła w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

[...] WINB decyzją z [...] lipca 2021 r. odmówił uchylenia własnej decyzji ostatecznej z [...] stycznia 2019 r. nr [...] utrzymującej w mocy decyzją PINB w [...] z [...] października 2018 r. nr [...] nakazującą skarżącej wykonanie, w terminie do dnia 31 maja 2019 r., robót naprawczych polegających na likwidacji okien w połaci północnej dachu, od strony posesji nr [...] oraz przywrócenie do stanu poprzedniego okapu poprzez skrócenie wydłużonych krokwi.

Odwołanie od ww. decyzji [...] WINB z [...] lipca 2021 r. w ustawowym terminie wniosła skarżąca.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia GINB wskazał, że wznowienie postępowania stanowi jeden z trybów nadzwyczajnych stanowiących odstępstwo od zasady trwałości decyzji administracyjnej. Wskazał również, że instytucja ta umożliwia ponowne rozpoznanie i rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej zakończonej decyzją ostateczną. Podniósł, że ze względu na swój szczególny charakter wznowienie postępowanie może mieć miejsce jedynie w określonych przez ustawodawcę przypadkach, wyliczonych wyczerpująco w art. 145 § 1 k.p.a.