Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 20 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.514.2023.2.MS

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie w dniu 5 stycznia 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od dnia (...) 2018 r. prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą A, której przedmiotem jest m in. działalność związana z oprogramowaniem (PKD: 62.01 Z). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). W okresie objętym wnioskiem Wnioskodawca rozlicza się z zastosowaniem podatku liniowego.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca współpracuje z dwoma podmiotami. I tak, od 1 listopada 2023 r. Wnioskodawca współpracuje z polską spółką prawa handlowego X Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) (dalej jako „Spółka X”) na podstawie pisemnej umowy o świadczenie usług przez podwykonawcę (freelance) z dnia 24 sierpnia 2023 r.

Przedmiotem ww. umowy jest świadczenie usług u klienta Spółki X na rzecz Spółki X, na podstawie zawieranego przez strony zlecenia podstawowego lub zlecenia dodatkowego. Wnioskodawca zobowiązany jest do zapewnienia we własnym zakresie sprzętu i środków koniecznych do realizacji umowy. Wnioskodawca zatem świadczy usługi z wykorzystaniem własnych zasobów osobowych i sprzętowych. Usługi realizowane przez Wnioskodawcę na podstawie zlecenia podstawowego/dodatkowego wchodzą w zakres prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą.

Przedmiotem świadczenia usług przez Wnioskodawcę na podstawie zlecenia podstawowego realizowanego w oparciu o umowę zawartą ze Spółką X jest w szczególności:

1)tworzenie oprogramowania komputerowego na podstawie uprzednio wykonanej analizy wymagań;

2)tworzenie dokumentacji wytwarzanego oprogramowania;

3)tworzenie nowych rozwiązań dla prawidłowego funkcjonowania aplikacji/systemów, w tym analiza oraz poprawianie błędów oprogramowania komputerowego;

4)współtworzenie architektury programów komputerowych systemów komputerowych;

5)przeprowadzanie szkoleń, przygotowywanie materiałów szkoleniowych;

6)wykonywanie innych czynności w zakresie systemów informatycznych.

Usługi realizowane są/będą w zakresie wymaganym danemu projektowi Spółki X.

Zgodnie z postanowieniami umowy, Wnioskodawca w ramach wynagrodzenia, o którym mowa w umowie, przenosi na Spółkę X całość majątkowych praw autorskich do wszystkich dzieł jak również ich wyodrębnialnych części także w postaci nieukończonej, w tym wyłączne prawa do zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich oraz przenoszenia praw na inne osoby wraz z prawem do dokonywania w ich zmian. Przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje bez ograniczeń czasowych i terytorialnych i obejmuje pola eksploatacji wyraźnie wskazane w umowie. Przeniesienie praw autorskich następuje z chwilą utrwalenia danego dzieła. Przeniesienie praw następuje odpłatnie, w ramach wynagrodzenia wypłacanego zgodnie z postanowieniami umowy. Wynagrodzenie za realizację zlecenia zawiera wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu przeniesienia na Spółkę X praw własności intelektualnej na wszystkich polach eksploatacji.

Nadto również od listopada 2023 r. Wnioskodawca współpracuje z Y Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) (dalej jako „Spółka Y”) na podstawie pisemnej umowy ramowej.

W ramach współpracy ze Spółką Y, Wnioskodawca dostarcza usługi w ramach oprogramowania (...) klientom Spółki Y i działa jako członek zespołu Spółki Y. Wnioskodawca jest niezależnym wykonawcą, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Usługi są wykonywane przez niego zdalnie, w praktyce Wnioskodawca ma dowolność w wyborze miejsca i czasu świadczenia usług, a także nie pozostaje pod bezpośrednim kierownictwem Spółki Powyższe potwierdza realizację usług przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Do umowy ramowej strony zawarły dodatkowo umowę częściową precyzującą świadczenie usług przy danym projekcie. Każde pojedyncze zamówienie jest rejestrowane jako odrębna umowa częściowa.

Wnioskodawca na podstawie umowy ramowej i częściowej zawartej ze Spółką Y jest zobowiązany do świadczenia usług programistycznych (...) i odpowiada za rozwój usługi (...) u klienta końcowego.

Zgodnie z postanowieniami umowy ramowej, Wnioskodawca przenosi na Spółkę Y majątkowe prawa autorskie do utworów, w tym w szczególności programów komputerowych, stworzonych w danym miesiącu w wyniku wykonywania obowiązków wynikających z umowy, co następuje z chwilą ich utrwalenia. Poprzez utrwalenie rozumie się każdą czynność faktyczną, w tym zapis w repozytorium, zapis na nośniku, wysyłkę elektroniczną, zapis na dyski i przekazanie Spółce Y. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów następuje na polach eksploatacji wyraźnie wskazanych w umowie. Wnioskodawca przenosi również na Spółkę prawa do udzielania zgody na wykonywanie praw do utworów zależnych w stosunku do utworów. Wynagrodzenie, o którym mowa w umowie, obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich. Kwota wynagrodzenia zawiera w sobie wynagrodzenie za nabycie przez Spółkę Y majątkowych praw autorskich oraz praw zależnych do utworów powstałych w wyniku realizacji umowy – na wszystkich polach eksploatacji. Wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich jest obliczane jako iloczyn stawki dniowej i dni poświęconych ba wytworzenie danego utworu. Wnioskodawca jest zobowiązany w ewidencji prac wyodrębniać wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich lut wskazać je w uwagach na fakturze. Strony przyjęły miesięczne okresy rozliczeniowe, a Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie obliczone na podstawie stawki dniowej.

Reasumując, Wnioskodawca współpracując z obiema ww. opisanymi Spółkami jest członkiem zespołu programistów, jednakże każdy z członków zespołu realizuje zadania we własnym zakresie, samodzielnie i w ramach własnej działalności lub na podstawie osobno zawartych umów ze Spółkami. Wnioskodawca jest w obu przypadkach developerem, czyli osobą piszącą kod oprogramowania od zera/od podstaw. Tworzone, innowacyjne rozwiązania są zależne od aktualnych wymagań klienta. Wszystko co wymyśli potencjalny klient i czego nie oferuje dana platforma jako gotowego produktu trafia do Wnioskodawcy, a Wnioskodawca otrzymując sprecyzowane wymagania następnie wymyśla, opracowuje, a następnie własnoręcznie tworzy rozwiązanie. Rozdziałem zadań pomiędzy poszczególnych członków zespołu zajmuje się osoba pełniąca rolę Project Managera. Rozdział odbywa się na zasadzie kompetencji członków zespołu oraz obłożenia projektowego.

Wnioskodawca zajmuje się rozwijaniem platformy (...) – czyli odpowiada za tworzenie nowych funkcjonalności, projektowanie procesów, projektowanie algorytmów. W znacznej części przy tworzeniu algorytmów Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę z dziedziny matematyki i statystyki, gdyż procesy na platformie wpływają na (...). (...). Zostają użyte różnego rodzaju nowoczesne technologie. Każdy problem wymaga zbadania możliwości implementacji funkcjonalności żądanych przez klienta a następnie wytworzenie ich zupełnie od zera. Czasami prace polegają również na dalszym rozwijaniu funkcjonalności już istniejących, jednak w sposób znacznie zwiększający możliwości tychże funkcjonalności, ulepszanie ich (poprzez dodawanie nowych funkcji).

W przypadku współpracy ze Spółką Y, to współpraca ma polegać aktualnie na wytworzeniu funkcjonalności dla klienta tej Spółki, które miałyby (...). W przypadku Spółki X, jej klient potrzebuje opracowania systemu pozwalającego na (...). Wnioskodawca przed tworzeniem oprogramowania/programów komputerowych opisanych powyżej posiadał podstawową wiedzę z zakresu programowania, w tym znajomość kilku języków programowania ale bez odniesienia i doświadczenia w użyciu ich w biznesie. Wnioskodawca musiał nauczyć się projektowania architektury systemów informatycznych. Nadto musiał zdobyć wiedzę z zakresu pracy w rozmaitych metodykach wytwarzania oprogramowania jak (...) Dodatkowo, Wnioskodawca musiał nauczyć się modelowania i optymalizacji procesów biznesowych Również wiedza z budowy i możliwości platformy (...) była niezbędna i wymaga ciągłego doszkalania się ze względu na ciągły rozwój samej platformy jak i zmieniających się warunków i zastosowań na rynku.

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę na platformie (...) jest tworzone ściśle według wymagań klienta, tak więc pozwala klientowi zaoszczędzić pieniądze, zapewnia centralizację danych i procesów (jeden kompletny system zamiast wielu osobnych) i pozwala na dostosowanie do nawet bardzo specyficznych zastosowań. Takie oprogramowanie jest niepowtarzalne i w ten sposób odróżnia się od programów dostępnych na ryku, czy tych istniejących w poprzedniej praktyce Wnioskodawcy.

Wnioskodawca do tworzenia opisywanych rozwiązań wykorzystuje narzędzia i technologie takie jak: (...), integracje międzysystemowe, (...) API. Efektem prac Wnioskodawcy są kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania, a więc Wnioskodawca wytwarzał/wytwarza programy komputerowe i w ten sposób ulepsza/rozwija oprogramowania (opisaną wyżej platformę). Na skutek tworzenia nowych funkcjonalności - nowych programów komputerowych (pakiety kodów, interfejsy, algorytmy) oprogramowania są rozwijane/ulepszane o nowe moduły.

Wnioskodawca nie był/nie jest właścicielem ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania i nie posiadał/ nie posiada licencji wyłącznej do korzystania z niego, jednakże każdorazowo Wnioskodawca był/jest właścicielem i twórcą nowych rozwinięć/ulepszeń, do których autorskie prawa majątkowe były/są każdorazowo przenoszone na daną Spółkę zgodnie z postanowieniami umowy. Wnioskodawca posiadał/posiada autorskie prawa majątkowe i osobiste do tworzonych programów komputerowych, w tym rozwinięć/ulepszeń oprogramowania. Wnioskodawca skutecznie przenosił/przenosi na rzecz danej Spółki autorskie prawa majątkowe i uzyskiwał/uzyskuje w zamian za to kwalifikowane dochody. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw do nich, oprócz ww. postanowień zawartych w umowie, potwierdzają także same czynności faktyczne Stron.

W danym miesiącu Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe, rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania, do których przenosił/przenosi autorskie prawa majątkowe na daną Spółkę z chwilą opisaną powyżej. Programy były/są odbierane/przyjmowane przez konkretną Spółkę/jej klienta. Wnioskodawca wystawia miesięczną fakturę obejmującą wynagrodzenie (w tym za sprzedaż praw), a Spółka opłaca taką fakturę. Pomiędzy pracami Wnioskodawcy, a uzyskiwanym wynagrodzeniem istnieje/istniała bezpośrednia i faktyczna zależność, albowiem gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych, nie rozwijał/ulepszał oprogramowania to nie uzyskiwałby wynagrodzenia za wykonanie umowy, a przede wszystkim kwalifikowanego dochodu za sprzedaż/przeniesienie autorskich praw majątkowych do kwalifikowanych IP. Programy komputerowe są wyodrębniane przez Wnioskodawcę w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP BOX. Prowadzona przez Wnioskodawcę dokumentacja i ewidencja pozwalają/pozwalały na ustalenie jaka część wynagrodzenia przypada na sprzedaż praw. Wynagrodzenie za sprzedaż/przeniesienie praw może być odnotowywane przez Wnioskodawcę na fakturze.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca współpracując z ww. Spółkami tworzy programy komputerowe, a więc utwory chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia. W grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych. Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone. Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (flow-chart), przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku mamy więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w pkt 7 preambuły dyrektywy 2009/24/WE, zakładającym, że pojęcie „program komputerowy” obejmuje także przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie. W skład chronionych elementów programu komputerowego wchodzą także interfejsy, stanowiące te składniki aplikacji, które zawierają dane służące poprawnemu jej funkcjonowaniu w relacjach z innymi rozwiązaniami informatycznymi. Artykuł 74 ust. 2 PrAut wskazuje m.in. na ochronę „łączy”, przy czym termin ten należy utożsamiać z interfejsami oprogramowania. Elementami interfejsów programu komputerowego pozostają w szczególności: nagłówki plików, informacje o strukturze danych, wywoływanie mapowania informacji, prototypy funkcji, zmienne, parametry i wartości stałe, specyfikacje danych i formatów danych, wywoływanie funkcji programu, parametry związane z wyświetlanym obrazem, wywoływanie nazw funkcji i inne informacje niezbędne do stworzenia aplikacji współdziałającej z systemem operacyjnym. Nadto dopuszcza się ochronę formy wyrażenia algorytmu w językach programowania, przybierającą postać zbioru komend, przy wykorzystaniu określonego rodzaju ich usystematyzowania (tak Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz red. prof. UO dr hab. Ewa Ferenc-Szydełko, rok 2021, wydanie 4). Nadto w objaśnieniach Ministerstwa do ulgi IP BOX wyraźnie wskazano, że pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc programem komputerowym są każde kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania czy dokumentacja projektowa/techniczna rozumiana jako zestaw instrukcji

Mając na uwadze wszystko powyższe, wskazać trzeba, iż Wnioskodawca tworzy tak rozumiane programy komputerowe - kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z dokumentacją techniczną - a więc utwory podlegające ochronie na mocy przepisów prawa autorskiego i stanowiące kwalifikowane prawa IP na gruncie przepisów regulujących ulgę IP BOX (ustawy o PIT). Wnioskodawca tworzy bowiem kody źródłowe, algorytmy w językach programowania składające się na określone moduły oprogramowania, o których mowa powyżej. W przedmiotowych kodach źródłowych zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania. Jako programy komputerowe Wnioskodawca rozumie właśnie ww. kody źródłowe, interfejsy napisane przez niego składające się na określone moduły (pakiety) oprogramowania - nowe funkcjonalności, które są dostarczane Spółkom i do których Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe i osobiste.

Reasumując, efektem ww. czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach współpracy ze Spółkami były/są i będą nowe funkcjonalności – kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z ewentualną dokumentacją techniczną/projektową tj. programy komputerowe – utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czynności/zadania Wnioskodawcy szczegółowo opisane powyżej, a zmierzające do tworzenia utworów chronionych są przedmiotem niniejszego wniosku. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają/ nie miały charakteru rutynowego. Wnioskodawca tworząc nowe funkcjonalności rozwijał i rozwija oprogramowanie dla danej Spółki i jej klientów i odbywa się to na podstawie umowy z tą Spółką. Prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę indywidualna i samodzielna działalność na potrzeby kontraktu zawartego z daną Spółką obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem Wnioskodawca nieustannie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywał/zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych. Powstałe programy komputerowe były, są i będą efektem jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstawał/powstaje nowy produkt (nowy moduł oprogramowania). Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, proces myślowy i efekt tego procesu. Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe jak i rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania były/są/będą to osobne utwory, algorytmy w językach programowania, a więc utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czynności polegające na wytwarzaniu nowych programów komputerowych przez Wnioskodawcę (kodów źródłowych, algorytmów, interfejsów składających się na moduły oprogramowania, jak również w/w dokumentacji), co do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Spółki odbywały się/odbywają się każdorazowo na podstawie umowy zawartej z daną Spółką. Wnioskodawca działalność opisaną we wniosku, a polegającą na tworzeniu programów komputerowych dla danej Spółki kwalifikuje jako prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jest to jednakże samodzielna kwalifikacja Wnioskodawcy na podstawie przedstawionego przez niego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca jednak w ramach pytania interpretacyjnego nr 2 domaga się zbadania również tej kwestii przez organ, gdyż prace rozwojowe stanowią element definicji prac badawczo-rozwojowych uregulowanych przepisami ustawy o PIT. Podkreślić przy tym trzeba, iż Krajowa Informacja Skarbowa nie może uchylać się od swojego obowiązku w tym zakresie, domagając się jednoznacznego wskazania przez Wnioskodawcę czy prowadzi on prace rozwojowe czy też nie, albowiem prowadziłoby to do samodzielnej odpowiedzi podatnika na pytanie, które de facto stanowi jego wątpliwość i które poddaje rozważaniom organu. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę, a zakwalifikowanego przez niego jako prace rozwojowe były i są wyodrębnione ze względu na cel ich prowadzenia tj. w ramach projektu, nad którym pracował/pracuje Wnioskodawca i w ramach każdej tworzonej funkcjonalności opisanego we wniosku oprogramowania.

Otrzymywane przez Wnioskodawcę przychody są bezpośrednim skutkiem prowadzonej przez niego i opisanej we wniosku działalności, są efektami tej działalności. Gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych w sposób opisany we wniosku, nie uzyskiwałby przychodów ze współpracy z kontrahentem (każdą Spółką). Opisane prace zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Tymi wynikami/wynikiem były/są/będą nowe moduły, rozwinięcia, funkcjonalności oprogramowania. Wynik/wyniki tych prac miały/mają/będą miały każdorazowo formę programów komputerowych. Ten wynik/te wyniki były lub będą wykorzystywane/są wykorzystywane na potrzeby działalności Wnioskodawcy w celach zarobkowych, komercyjnych.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosił, przenosi i będzie przenosił na daną Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych, Wnioskodawca osiągał, osiąga i będzie osiągał dochody ze zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz danej Spółki.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Spółek, a polegającą na tworzeniu programów komputerowych Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił m in. wydatki takie jak:

1)koszty paliwa na dojazdy do biura Spółki,

Powyższe opłaty są bezpośrednim kosztem koniecznym do fizycznego świadczenia usług dla danej Spółki - fizycznego wytwarzania na jego rzecz programów komputerowych i są one ponoszone na rzecz prac opisanych w niniejszym wniosku. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania. Powyżej Wnioskodawca wymienia jedynie te wydatki, co do których domaga się uzyskania oceny organu. Wszystkie wskazane we wniosku wydatki, których dotyczy pytanie trzecie były lub są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym (w całości albo w odpowiedniej części).

Wnioskodawca przyporządkowuje konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej – programu komputerowego. Wnioskodawca ma na uwadze kryteria ustawowe niezbędne do wyliczenia wskaźnika nexus zgodnie ze wzorem z art. 30ca ust. 4-5 ustawy o PIT, w tym przede wszystkim bezpośredni związek danego wydatku z wytworzeniem/rozwinięciem/ulepszeniem danego kwalifikowanego prawa IP. Wnioskodawca zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, które spełniają te kryteria ustawowe.

Dla obliczenia wskaźnika nexus Wnioskodawca wyklucza koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, Wnioskodawca pamięta, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca ustala odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Wnioskodawca rzeczywiście poniósł/ponosi wydatki opisane we wniosku, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Wydatki te (związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP) należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 PDOFizU, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust 4, nie zalicza się do kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza rozliczyć kwalifikowane dochody z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółkami uzyskane w roku 2023 (od listopada 2023 r.) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Spółkami również w latach następnych na tych samych zasadach, dlatego też w następnych latach planuje ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca ma świadomość, że w przypadku zmiany stanu faktycznego w przyszłości, interpretacja wydana na gruncie niniejszego wniosku nie będzie stanowiła dla niego dalszej ochrony i zajdzie konieczność wystąpienia z nowym wnioskiem.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Ewidencja jest/była prowadzona na bieżąco, od początku współpracy ze Spółkami (tj. od listopada 2023 r.) i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus według wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, poprzez podstawienie odpowiednich wartości pod symbole wzoru.

Prowadzenie ewidencji (o której mowa w art. 30cb ustawy) w sposób bieżący zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w związku z którym Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencji podatkowej.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75. „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

W kontekście przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego pod pojęciem oprogramowanie należy rozumieć rozwijaną/ulepszaną przez Wnioskodawcę platformę (...) (w ramach współpracy ze Spółką Y) oraz system pozwalający na (...) (w ramach współpracy ze Spółką X), jak również wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe tj. nowe funkcjonalności tego oprogramowania (odpowiednio platformy/systemu) opisane we wniosku. Wnioskodawca używa bowiem tych pojęć zamiennie. Jako program komputerowy/oprogramowanie Wnioskodawca rozumie każdy kod źródłowy, interfejs algorytm w językach oprogramowania składający się na tworzone przez Wnioskodawcę nowe funkcjonalności, rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania (systemu/platformy).

W pierwszej kolejności Wnioskodawca sygnalizuje, że odpowiadając na pytanie organu przekazuje informacje o charakterze poufnym, stąd wnosi o maksymalną anonimizację przekazywanych danych, szczególnie w przypadku publikacji wydanego na gruncie niniejszej sprawy orzeczenia/decyzji KIS i tym samym niepublikowanie opisu oprogramowania i jego funkcjonalności. W ramach współpracy ze Spółką X, Wnioskodawca pracuje nad systemem pozwalającym na (...). Od początku współpracy, tj. od listopada 2023 r. Wnioskodawca wytworzył następujące programy komputerowe (nowe funkcjonalności):

–System (...).

–Funkcjonalność (...).

W ramach współpracy ze Spółką Y, Wnioskodawca rozwija platformę (...) i od czasu rozpoczęcia współpracy, tj. od listopada 2023 r. Wnioskodawca wytworzył następujące programy komputerowe (nowe funkcjonalności):

–Funkcjonalność (...).

Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do oprogramowania (…), którego dotyczy wniosek przejawia się w tym, że na skutek działań Wnioskodawcy podejmowanych w kierunku tworzenia/rozwijania powstają nowe, innowacyjne funkcjonalności tego oprogramowania. Te nowe funkcjonalności są kreacyjnym rezultatem działalności Wnioskodawcy, są wytworem jego intelektu. Wnioskodawca co do zasady w każdym przypadku przyjmując zadanie do realizacji, a polegające na usprawnieniu/ulepszeniu/rozwinięciu/zmodyfikowaniu wytworzonego już wcześniej oprogramowania (opisanego we wniosku) o innowacje zapoznaje się z problemem, analizuje go i wymyśla możliwe, nowe rozwiązania/rozwinięcia, projektuje rozwiązania wstępne, analizuje potencjalne skutki zastosowania, wytwarza nowe funkcjonalności, testuje je i następnie przekazuje kontrahentowi, wdraża do istniejącego oprogramowania. Dane oprogramowanie opisane we wniosku jest nieustannie rozwijane o nowe funkcjonalności tak aby było konkurencyjne i odróżniało się od rozwiązań dostępnych na rynku. Tworząc/rozwijając/ulepszając oprogramowanie Wnioskodawca zapoznaje się z istniejącym systemem, bada go pod kątem możliwości stworzenia i zaimplementowania nowych funkcjonalności zgodnych z preferencjami i zapotrzebowaniem danej Spółki/klientów Spółki lub też naprawia błędny/zmienia niedziałające funkcjonalności na nowe.

Tak jak to zostało wskazane we wniosku, Wnioskodawca do tworzenia opisywanych rozwiązań wykorzystuje narzędzia i technologie takie jak: (...), integracje międzysystemowe, (...) API. Narzędzia/technologie te nie były wcześniej wykorzystywane w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy do tworzenia takich funkcjonalności, a nawet przy innych pracach nie w tak zaawansowanym stopniu. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę na platformie (...) jak również system do (...). Takie oprogramowanie jest niepowtarzalne i w ten sposób odróżnia się od programów dostępnych na rynku, czy tych istniejących w poprzedniej praktyce Wnioskodawcy.

Jak to zostało wskazane już we wniosku i w odpowiedzi powyżej, Wnioskodawca do tworzenia opisywanych rozwiązań wykorzystuje narzędzia i technologie takie jak: (...), integracje międzysystemowe, (...) API. To nie wykorzystanie narzędzi powoduje, że wytworzone oprogramowanie jest innowacyjne, a funkcje które ono spełnia i zadania, które realizuje (tak jak o innowacyjności jakiejś maszyny nie świadczy to, że została zbudowana przy pomocy narzędzi). Każde oprogramowanie wytworzone jest na indywidualne życzenie klienta. Specyfika tej branży i działalności polega na tym, że klient zgłasza się po rozwiązanie stworzone na zamówienie właśnie dlatego, że nie ma takiego lub podobnego rozwiązania gotowego, dostępnego od ręki. Technologie i narzędzia zastosowane zostały w odpowiednim podejściu umożliwiającym wytworzenie danej, innowacyjnej funkcjonalności.

W programowaniu (ogólnie, nawet nie w tym przypadku) nie następuje przekształcanie instrukcji dla komputera do postaci kodu źródłowego. To kod źródłowy (jak sama jego nazwa mówi) jest tym, co programista tworzy. Dopiero później, na końcowym etapie zostaje przekształcony do formy binarnej (zwanej kodem wynikowym) rozumianej przez komputer w procesie zwanym kompilacją. Jednak w przypadku programów opartych o technologie internetowe, jak język (...) i platforma (...), kompilacja nie występuje – kod źródłowy jest jednoczenie wynikowym, ponieważ to silnik przeglądarki dokonuje jego tłumaczenia dla komputera niejako „w locie”, każdorazowo podczas uruchomienia oprogramowania. Dokumentacja techniczna natomiast, która jest częścią pracy Wnioskodawcy jest opisem zaimplementowanych funkcjonalności, specyfikacji i założeń projektu, specyfikacji interfejsów, struktury danych, specyfikacji algorytmów i jest bezpośrednio związana z konkretnym programem komputerowym.

W ramach projektu powstały instrukcje komend adresowanych do komputera.

Stworzona przez Wnioskodawcę dokumentacja techniczna zawiera szczegółowe specyfikacje określające architekturę systemu informatycznego, specyfikacje programu komputerowego, specyfikacje interfejsów, specyfikacje struktury danych, specyfikacje algorytmów, założenia projektowe i wymagania, których spełnienie jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania wytworzonego oprogramowania zgodnie z założeniami.

Dokumentacja techniczna pozwala odtworzyć instrukcje przeznaczone dla komputera i przekształcić je do kodu źródłowego – z tym, że jak było wspomniane wyżej, nie następuje tutaj żadne przekształcanie. Niemniej jednak dokumentacja zawiera wprost cały kod źródłowy Oprogramowania jako jeden z jej elementów. Kod ten dostarczany jest zarówno w formie listingów opatrzonych komentarzami twórcy, wyjaśniającymi koncepty i zasadę działania zaimplementowanych algorytmów jak i w formie plików (...) w formacie obsługiwanym przez platformę (...).

Stworzona przez Wnioskodawcę dokumentacja techniczna podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Dokumentacja techniczna będąca przedmiotem wniosku dotyczy wyłącznie wytworzonego/rozwiniętego/ulepszonego oprogramowania opisanego we wniosku.

Dokumentacja techniczna jest tworzona pod konkretny program komputerowy, opisany we wniosku i w odniesieniu do tego konkretnego oprogramowania.

Działalność, w ramach której Wnioskodawca tworzy i rozwija/ulepsza oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Wnioskodawcę działań w zakresie opisanym we wniosku polega na tym, że Wnioskodawca zaplanował i przeprowadził chociażby realizację modułów/nowych funkcjonalności danego oprogramowania (rozwinięć oprogramowania), przyjmując wcześniej określone cele do osiągnięcia – mając na uwadze zapotrzebowania Spółki/odbiorców końcowych, harmonogram i zasoby. Wnioskodawca działa w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany a przy tym regularny.

Na wstępie Wnioskodawca każdorazowo stawia sobie za cel wytworzenie sprawnej, prawidłowo działającej funkcjonalności, odpowiadającej na potrzeby odbiorcy końcowego, odróżniającej się od tych dostępnych na rynku, dobrej jakości i bezpiecznej, a która to funkcjonalność stanowi rozwinięcie/ulepszenie danego oprogramowania. Są to/były to cele na koniec 2023 r. i lata następne, gdyż Wnioskodawca dopiero od listopada 2023 r. współpracuje ze Spółkami opisanymi we wniosku.

Wnioskodawca miał/ma własne źródła finansowania zaplanowanych prac, gdyż wykonuje je w ramach własnej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca osiągnął te cele/osiąga je w ramach własnych zasobów ludzkich (tj. własnym działaniem), rzeczowych (tj. z wykorzystaniem własnego sprzętu komputerowego i elektronicznego) i finansowych (Wnioskodawca prowadzi działalność na własny rachunek, pokrywa koszty jej prowadzenia i ponosi ryzyko gospodarcze). Wnioskodawca posiada odpowiednie umiejętności pozwalające mu na prowadzenie badań, analiz w zleconym projekcie, szukanie rozwiązań, tworzenie prototypów, testowanie programów i następnie ich wdrażanie.

Wnioskodawca współpracuje ze wskazanymi we wniosku Spółkami od listopada 2023 r. Od listopada na rok 2023 zrealizowano harmonogram obejmujący wytworzenie wskazanych wyżej funkcjonalności. Na rok 2024 r. zaplanowano implementacje dalszych funkcjonalności na zamówienie klienta. Ze względu na obowiązek dochowania tajemnicy nie jest możliwe wypisanie wszystkich funkcjonalności, które klienci chcą aby zostały na ich indywidualne zamówienie wytworzone, jednak wszystkie te funkcjonalności mają charakter wcześniej już wielokrotnie wspominany, czyli powstają na życzenie klienta, nie są dostępne w gotowe formie do kupienia/pobrania i używania, muszą zostać dopiero opracowane i stworzone, za każdym razem mają charakter innowacyjny. Z uwagi na niepowtarzalne procesy pomiędzy klientami, nie ma możliwości użycia jeszcze raz tego samego istniejącego już rozwiązania, a w konsekwencji Wnioskodawca i tak musi zagłębić się w ten problem i od zera stworzyć rozwiązanie.

Jak już zostało wskazane powyżej i we wniosku oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę na platformie (...) jest tworzone ściśle według wymagań klienta, tak więc pozwala klientowi zaoszczędzić pieniądze, zapewnia centralizację danych i procesów (jeden kompletny system zamiast wielu osobnych) i pozwala na dostosowanie do nawet bardzo specyficznych zastosowań. Takie oprogramowanie jest niepowtarzalne i w ten sposób odróżnia się od programów dostępnych na ryku, czy tych istniejących w poprzedniej praktyce Wnioskodawcy. Poszczególne innowacyjne rozwiązania powstają przy użyciu technologii takich jak takie jak: (...), integracje międzysystemowe, (...).

Jak już zostało wcześniej wspomniane, technologie te są jedynie narzędziami do osiągnięcia celu i to nie ich wykorzystanie decyduje o innowacyjności powstałego przy ich użyciu oprogramowana, ale to, jakie zadania owe oprogramowanie realizuje. Narzędzia te stosowane są w sposób bardzo zaawansowany do tworzenia funkcjonalności zgodnie z wymaganiami klienta.

Wnioskodawca zawsze oferował usługi tworzenia oprogramowania/programów komputerowych na indywidualne zamówienie klienta, realizujące postawione przez niego zadania. W związku z tym, że każdy klient jest inny albo jego zapotrzebowanie się zmienia nie ma takich samych rozwiązań, a powstają nieustannie nowe, odpowiadające na zadany problem. Poprzednie projekty zdecydowanie różniły się od tych opisanych we wniosku, są objęte tajemnicą klienta i nie są one przedmiotem niniejszego wniosku.

Wnioskodawca przed tworzeniem oprogramowania/programów komputerowych opisanych powyżej posiadał podstawową wiedzę z zakresu programowania, w tym znajomość kilku języków programowania ale bez odniesienia i doświadczenia w użyciu ich w biznesie. Były to technologie wykorzystywane również obecnie (…), ale wykorzystywane w sposób ogólny, Wnioskodawca działał bardziej jako pasjonat i samouk, bez posiadania wiedzy domenowej i znajomości problemów spotykanych w biznesie. Wnioskodawca na potrzeby projektów będących przedmiotem wniosku musiał nauczyć się projektowania architektury systemów informatycznych. Nadto musiał zdobyć wiedzę z zakresu pracy w rozmaitych metodykach wytwarzania oprogramowania jak (...) itd. Dodatkowo, Wnioskodawca musiał nauczyć się modelowania i optymalizacji procesów biznesowych. Również wiedza z budowy i możliwości platformy (...) była niezbędna i wymaga ciągłego doszkalania się ze względu na ciągły rozwój samej platformy jak i zmieniających się warunków i zastosowań na rynku.

Mając na uwadze przedmiot wniosku w okresie nim objętym Wnioskodawca zaplanował wytworzenie poszczególnych funkcjonalności opisanych we wniosku (i jego uzupełnieniu) na podstawie przyjętych harmonogramów, co doprowadziło do ich powstania w roku 2023 i planowane są dalsze prace na 2024 r. w zakresie kolejnych funkcjonalności opisanych w uzupełnieniu wniosku.

Wnioskodawca każdorazowo podejmuje czynności takie jak analiza potrzeb klienta końcowego, zbadanie problemu, planowanie rozwiązania i prac, dobranie technologii i narzędzi, implementacja prototypu, sprawdzenie prototypu, implementacja rozwiązania właściwego, testowanie, dostrajanie/ulepszanie rozwiązania właściwego.

Efektem działań Wnioskodawcy w ramach współpracy ze Spółką Y jest wytworzenie funkcjonalności dla klienta tej Spółki, która ma (...). W przypadku Spółki X, efektem działań jest i będzie system pozwalający na (...). Są to nowe rozwiązania, zastosowania dedykowane klientom końcowym.

Efekty pracy, które Wnioskodawca nazywa „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

–zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

–nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

–nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Wnioskodawca przede wszystkim wykonuje prace nakierowane na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów. Prace Wnioskodawcy mają charakter prac empirycznych lub teoretycznych dla celów zdobycia nowej wiedzy, jednakże tworzone są produkty do zastosowania komercyjnego, gdyż ich produkcja do celów wyłącznie demonstracyjnych i walidacyjnych byłaby zbyt kosztowna.

Efekty pracy Wnioskodawcy jako członka zespołu programistów prowadzą w każdym przypadku do wytworzenia/rozwinięcia/ulepszenia odrębnego programu komputerowego stanowiącego utwór, który podlega ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wyłącznie Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez niego samodzielnie programów komputerowych - nowych funkcjonalności i są one następnie przenoszone na daną Spółkę zgodnie z umową.

Wszystkie czynności szczegółowo opisane we wniosku, a które Wnioskodawca realizował w zakresie wytwarzania oraz rozwoju/ulepszania programów komputerowych, zlecane przez Kontrahenta, prowadzą do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe.

„Przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia jak i rozwijania/ulepszania utworów), następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie także z tytułu innych czynności – z tytułu realizacji usług polegających na tworzeniu/rozwijaniu oprogramowania i przenoszenia autorskich praw majątkowych na daną Spółkę.

W odniesieniu do kosztów, Wnioskodawca wymienił jedynie te wydatki, co do których ma wątpliwość interpretacyjną i tylko w zakresie tych wymienionych we wniosku i uzupełnieniu domaga się odpowiedzi od organu.

Wnioskodawca ponownie wskazuje na bezpośredni i funkcjonalny związek wydatków wymienionych we wniosku z pracami dotyczącymi wytwarzania/rozwijania/ulepszania oprogramowania:

1)koszty paliwa i opłaty za leasing samochodu – są to wydatki niezbędne na dojazdy do biura Spółki celem omówienia postępów prac nad oprogramowaniem, poznania potrzeb klienta, ustaleń co do powierzonych zadań do wykonania;

2)koszty sprzętu komputerowego (leasing: monitor zewnętrzny dla większej wydajności pracy przy komputerze, karta graficzna z obsługą technologii (...) pozwalająca na przetwarzanie wielowątkowe algorytmów, macierz dyskowa NAS oraz dyski twarde w celu wykonywania kopii zapasowej i zabezpieczenia przed utratą danych); bez ww. sprzętu komputerowego nie byłoby możliwe fizyczne wytwarzanie oprogramowania opisanego we wniosku, jak również jego zapisu i przekazywania.

Opisane i wyeksponowane we wniosku informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w latach następnych, przy czym Wnioskodawca ma świadomość, że jeśli stan faktyczny opisany we wniosku ulegnie zmianie to wydana na gruncie niniejszego wniosku interpretacja nie będzie służyła dalszej ochronie.

Koszty sprzętu komputerowego dotyczą leasingu operacyjnego.

Tylko samochód stanowi środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej.

Przez pojęcie kosztu w przypadku środków trwałych Wnioskodawca rozumie kwoty z tytułu odpisów amortyzacyjnych dokonanych w roku podatkowym, przy czym są to koszty z tytułu opłacanych faktur wystawianych przez leasingodawcę.

Przedmiotem pytania nr 3 jest wyłącznie możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, sumy kwalifikowanych dochodów (dochodów z kwalifikowanych IP skorygowanych o współczynnik nexus) uzyskiwanych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej w okresie, którego dotyczy wniosek.

Pana pytania

1)Czy efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

2)Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy (opisane przez Wnioskodawcę)?

3)Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych przez Wnioskodawcę tworzonych w ramach świadczonych usług szczegółowo opisanych we wniosku wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5 % do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w roku 2023 (od listopada 2023 r.) i w latach następnych?

4)Czy wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30 ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego.

W tym miejscu podkreślić należy, iż zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc „programem komputerowym” jest każdy kod źródłowy, interfejs czy algorytm w języku programowania. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs (s. 37, https://www.podatki.gov.pl/pit/wyjasnienia-pit/objasnienia-podatkowe-ip-box/, dostęp: 2.8.2019 r.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Jak już zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia. W grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych. Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone. Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (flow-chart), przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku mamy więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego.

Wnioskodawca wytwarza kody źródłowe, interfejsy, algorytmy, w językach programowania składające się na moduły oprogramowania, w których zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania, jak również dokumentację techniczną/wykonawczą. W konsekwencji, Wnioskodawca wytwarza utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawa pokrewnych, posiada do nich autorskie prawa majątkowe i osobiste (które to autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Spółki). Tym samym efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Ad. 2

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy (opisane przez Wnioskodawcę).

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

–badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

–badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi i będzie prowadził on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania będą miały charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę będą obejmowały wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem będą miały charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym powyżej zdarzeniu odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych przez Wnioskodawcę tworzonych w ramach świadczonych usług szczegółowo opisanych we wniosku wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym możliwe jest zastosowanie przez niego stawki opodatkowania 5 % do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w roku 2023 (od listopada 2023 r.) i w latach następnych (przy założeniu braku zmiany stanu faktycznego).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przepisie art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta.

W toku realizowanych prac Wnioskodawca wytwarzał/wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskiwał/zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a Wnioskodawca je utracił/utraci, za co otrzymał wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w ostatnich wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach (interpretacja z dnia 12.07.2022 r. znak sprawy: 0111-KDIB1-1.4011.106.2022.2.JJ, z dnia 12.07.2022 r. znak sprawy: 0112-KDWL.4011.428.2022.2.AK, z dnia 12.07 2022 r. znak sprawy: 0115-KDIT1-4022.117.2022.2 MK, z dnia 08 07.2022 r. znak sprawy: 0111-KDIB1-1.4011.118.2022.2.JJ).

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Przedmiotowe części oprogramowania tj. programy komputerowe opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Reasumując tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe – kody źródłowe stanowią zatem program komputerowy, które znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP. Zdaniem Wnioskodawcy przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części, programów komputerowych w ramach współpracy ze Zleceniodawcą i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX.

Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na danego zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej otrzymuje i będzie otrzymywał wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga i będzie osiągał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o czym mowa powyżej.

Stanowisko Wnioskodawcy odnosi się również do współpracy ze Spółkami w latach następnych, albowiem Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę z nią na dotychczasowych, takich samych zasadach.

Ad. 4

Wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki takie jak:

1)koszty paliwa na dojazdy do biura Spółki

2)koszty sprzętu komputerowego (leasing: Monitor zewnętrzny dla większej wydajności pracy przy komputerze, karta graficzna z obsługą technologii (...) pozwalająca na przetwarzanie wielowątkowe algorytmów, macierz dyskowa NAS oraz dyski twarde w celu wykonywania kopii zapasowej i zabezpieczenia przed utratą danych),

stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze a wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Wszystkie ponoszone przez Wnioskodawcę ww. wydatki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mają/będą miały bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r., poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że rozwija/ulepsza Pan platformę (...) (w ramach współpracy ze Spółką Y) oraz system pozwalający na (...) (w ramach współpracy ze Spółką X), jak również wytwarza Pan programy komputerowe, tj. nowe funkcjonalności tego oprogramowania (odpowiednio platformy/systemu).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że Oprogramowanie jest tworzone ściśle według wymagań klienta. Takie oprogramowanie jest niepowtarzalne i w ten sposób odróżnia się od programów dostępnych na rynku, czy tych istniejących w poprzedniej Pana praktyce.

Na skutek Pańskich działań podejmowanych w kierunku tworzenia/rozwijania utworów powstają nowe, innowacyjne funkcjonalności tego oprogramowania. Te nowe funkcjonalności są kreacyjnym rezultatem działalności, są wytworem Pana intelektu. Co do zasady w każdym przypadku przyjmując zadanie do realizacji, polegające na usprawnieniu/ulepszeniu/rozwinięciu/zmodyfikowaniu wytworzonego już wcześniej oprogramowania (opisanego we wniosku) o innowacje zapoznaje się Pan z problemem, analizuje go i wymyśla możliwe, nowe rozwiązania/rozwinięcia, projektuje rozwiązania wstępne, analizuje potencjalne skutki zastosowania, wytwarza nowe funkcjonalności, testuje je i następnie przekazuje kontrahentowi, wdraża do istniejącego oprogramowania.

Jest Pan developerem, czyli osobą piszącą kod oprogramowania od zera/od podstaw. Tworzone, innowacyjne rozwiązania są zależne od aktualnych wymagań klienta. Wszystko co wymyśli potencjalny klient i czego nie oferuje dana platforma jako gotowego produktu trafia do Pana, a Pan otrzymując sprecyzowane wymagania następnie wymyśla, opracowuje, a następnie własnoręcznie tworzy rozwiązanie.

Efekty Pana pracy, które nazywa „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

–zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

–nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że działalność, w ramach której tworzy i rozwija/ulepsza oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanym we wniosku polega na tym, że zaplanował i przeprowadził Pan realizację modułów/nowych funkcjonalności danego oprogramowania (rozwinięć oprogramowania), przyjmując wcześniej określone cele do osiągnięcia – mając na uwadze zapotrzebowania Spółki/odbiorców końcowych, harmonogram i zasoby. Działa Pan w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany a przy tym regularny.

Mając na uwadze przedmiot wniosku w okresie nim objętym zaplanował Pan wytworzenie poszczególnych funkcjonalności opisanych we wniosku (i jego uzupełnieniu) na podstawie przyjętych harmonogramów, co doprowadziło do ich powstania w roku 2023 i planowane są dalsze prace na 2024 r. w zakresie kolejnych funkcjonalności opisanych w uzupełnieniu wniosku.

Każdorazowo podejmuje Pan czynności takie jak analiza potrzeb klienta końcowego, zbadanie problemu, planowanie rozwiązania i prac, dobranie technologii i narzędzi, implementacja prototypu, sprawdzenie prototypu, implementacja rozwiązania właściwego, testowanie, dostrajanie/ulepszanie rozwiązania właściwego.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana prac jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że przed tworzeniem oprogramowania/programów komputerowych opisanych powyżej posiadał Pan podstawową wiedzę z zakresu programowania, w tym znajomość kilku języków programowania. Musiał Pan nauczyć się projektowania architektury systemów informatycznych oraz zdobyć wiedzę z zakresu pracy w rozmaitych metodykach wytwarzania oprogramowania jak (...) itd. Dodatkowo, musiał Pan nauczyć się modelowania i optymalizacji procesów biznesowych. Również wiedza z budowy i możliwości platformy (...) była niezbędna i wymaga ciągłego doszkalania się ze względu na ciągły rozwój samej platformy jak i zmieniających się warunków i zastosowań na rynku.

W znacznej części przy tworzeniu algorytmów wykorzystuje Pan wiedzę z dziedziny matematyki i statystyki, gdyż procesy na platformie wpływają na (...).

Do tworzenia opisywanych rozwiązań wykorzystuje Pan narzędzia i technologie takie jak: (...), integracje międzysystemowe, (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, efektem czynności wykonywanych przez Pana w ramach współpracy ze Spółkami były/są i będą nowe funkcjonalności – kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z ewentualną dokumentacją techniczną/projektową, tj. programy komputerowe – utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czynności wykonywane przez Pana nie mają/nie miały charakteru rutynowego. Prowadzona bezpośrednio przez Pana indywidualna i samodzielna działalność na potrzeby kontraktu zawartego z daną Spółką obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem nieustannie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywał/zdobywa Pan nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych. Powstałe programy komputerowe były, są i będą efektem Pana własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstawał/powstaje nowy produkt (nowy moduł oprogramowania).

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Jak wcześniej wskazano, wytwarzanie, rozwijanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzenie przez Pana programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W każdym przypadku tworzenia, ulepszenia utworów, efekty Pana pracy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przenosi Pan całość praw autorskich do oprogramowania na rzecz kontrahenta otrzymując za nie wynagrodzenie. Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Ponadto z treści wniosku wynika, że dokonał Pan stosownych wyodrębnień w prowadzonej oddzielnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT. Ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco od listopada 2023 r.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej począwszy od roku 2023 i w latach kolejnych, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące przepisy prawa nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik Nexus należy pamiętać, aby istniał związek pomiędzy:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie na potrzeby kalkulacji tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym należy również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wydatki ponoszone przez Pana – wskazane w opisie sprawy – mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu Nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie kwalifikowanego IP.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.); (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Ulgi podatkowe na innowacje i rozwój

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 20 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.514.2023.2.MS