Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 15 czerwca 2022 r., sygn. I SA/Ol 232/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Górska Sędziowie sędzia WSA Andrzej Brzuzy (sprawozdawca) asesor WSA Anna Janowska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 15 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. D. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 11 lutego 2022 r. nr 2801-IEE.711.4.2022 w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie na rzecz skarżącego J. D. kwotę 580 zł (pięćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 7 grudnia 2021 r. nr 2813-SEE2.711.502.2021 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie (dalej jako: "Naczelnik US", "Organ egzekucyjny", "Organ I instancji") odmówił umorzenia postępowania egzekucyjnego, prowadzonego na podstawie ośmiu tytułów wykonawczych do majątku J. D. (dalej jako: "Zobowiązany", "Skarżący", "Strona") wystawionych 21 listopada 2018 r. w celu wyegzekwowania zaległości podatkowych z tytułu nieuregulowania podatku od towarów i usług za luty, maj, czerwiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2005 r. (dalej jako: "egzekwowane należności") o nr od 2813.SEW2.723.9319.2018 do 2813.SEW2.723.9326.2018 (dalej jako: "tytuły wykonawcze z 21 listopada 2018 r.").

Jak wynika z uzasadnienia rozstrzygnięcia Organu I instancji, a także akt postępowania egzekucyjnego przekazanych wraz ze skargą, pismem z 4 października 2021 r. uzupełnionym pismem z 22 listopada 2021 r., Skarżący zgłosił zarzut w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego wraz z wnioskiem o umorzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie po raz drugi wystawionych tytułów wykonawczych, wskazując na nieistnienie obowiązku i niedopuszczalność egzekucji. Podniósł, że dochodzone należności uległy przedawnieniu, gdyż ostatnim skutecznym środkiem egzekucyjnym było zajęcie świadczenia w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (ZUS), o którym Skarżący został powiadomiony 3 lipca 2012 r., tym samym okres przedawnienia upłynął 2 lipca 2017 r.