Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 lipca 2022 r., sygn. II SA/Wa 3891/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Maciejuk, Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Asesor WSA Arkadiusz Koziarski (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 7 lipca 2022 r. sprawy ze skargi małoletnich M. Z. i M. Z. reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego W. Z. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2021 r. nr. [...] w przedmiocie świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia z dnia [...] września 2021 r. nr [...] Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej "Prezes ZUS") odmówił małoletnim M. Z. (1) i M. Z. (2) przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku. Jako podstawę prawną decyzji organ wskazał art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 291, z późn. zm.).

W uzasadnieniu organ wskazał, że przyznanie świadczenia na podstawie art. 83 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest możliwe, jeżeli wnioskodawca łącznie spełnił następujące warunki:

- jest lub był osobą ubezpieczoną lub jest członkiem rodziny pozostałym po ubezpieczonym,

- nie spełnia warunków ustawowych do uzyskania świadczeń wskutek szczególnych okoliczności,

- nie może podjąć pracy ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek,

- nie ma niezbędnych środków utrzymania.

Organ wyjaśnił, że do przyznania świadczenia w drodze wyjątku wszystkie przesłanki, o jakich mowa w tym przepisie, powinny być spełnione łącznie, a brak choćby jednej przesłanki wyklucza możliwość przyznania świadczenia. Ponadto, zdaniem Prezesa ZUS, powołany wyżej art. 83 może być ponadto zastosowany tylko do sytuacji wyjątkowych, gdy mimo dołożenia wszelkiej staranności zaistniały niemożliwe do przezwyciężenia przeszkody w uzyskaniu świadczenia na ogólnych zasadach.