Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 lipca 2022 r., sygn. I SA/Po 1074/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Monika Olejniczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 05 lipca 2022 r. sprawy ze skargi K. C. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia 08 października 2021 r. nr [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Wojewody Wielkopolskiego na rzecz skarżącego kwotę 697,- zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 24 listopada 2021 r. K. C. wniósł skargę na decyzję Wojewody z 8 października 2021 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta K. z 7 maja 2021 r. nr [...], [...] orzekającą o ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości.

Powyższa skarga została wywiedziona na tle stanu faktycznego sprawy, w której Prezydent Miasta K. ww. decyzją ograniczył sposób korzystania z gruntu o powierzchni 4023 m˛, będącego częścią położonej w K. działki nr [...], stanowiącej współwłasność M. N. do ˝ części oraz małżonków A. i K. C. do ˝ części, przez zezwolenie E. S.A. w G. na korzystanie z ww. gruntu w celu przebudowy linii napowietrznej dwutorowej 110kV relacji K. C. – K. P. oraz K. C. – P., polegającej na demontażu przewodów roboczych wraz z izolacją oraz montażu nowych przewodów wraz z izolacją, a także na wymianę łańcuchów izolatorowych na łańcuchy typu ŁPA. W uzasadnieniu organ zaznaczył, że wnioskiem z 5 grudnia 2017 r., uzupełnionym pismem z 5 stycznia 2018 r., E. S.A. z siedzibą w G., zwróciła się do Prezydenta Miasta K. o wydanie na podstawie art. 124 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1990 ze zm.; dalej: "u.g.n.") decyzji o udzieleniu na rzecz ww. podmiotu zezwolenia na ograniczenie sposobu korzystania z ww. gruntu w celu przebudowy linii napowietrznej z uwagi na pilną potrzebę wykonania planowanej inwestycji celu publicznego w zakresie wymiany przewodów roboczych na nowe przewody w celu zwiększenia obciążalności prądowej linii dla temperatury pracy przewodów oraz wymiany łańcuchów izolatorowych. Organ pierwszej instasncji decyzją z 10 września 2018 r. ograniczył sposób korzystania z ww. gruntu i decyzję tę Wojewoda 21 grudnia 2018 r. utrzymał w mocy, natomiast skarga na tę decyzję została oddalona wyrokiem tut. Sądu z 31 lipca 2019 r. sygn. akt II SA/Po 193/19. Jednakże NSA wyrokiem z 2 lipca 2020 r., sygn. akt I OSK 13/20, uchylił ww. wyrok, zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą. W uzasadnieniu podkreślił, że u.g.n. nie definiuje pojęcia rokowań ani ich formy, należy więc przyjmować, że strony zmierzające do załatwienia sprawy, w sposób określony w art. 124 ust. 3 danej ustawy, nie są związane jakimikolwiek regułami w zakresie prowadzenia rokowań, jednakże negocjacje muszą być prowadzone przez osoby do tego uprawnione. W innym bowiem przypadku wszelkie oświadczenia ustne czy pisemne składane przez podmiot, który do tego nie miał legitymacji prawnej nie mogą być traktowane jako nawiązanie rokowań. Wnioskodawca zwracając się do właścicieli danej nieruchomości musi działać w imieniu przedsiębiorcy - legitymować się właściwym jego umocowaniem - już w momencie nawiązywania rozmów. Z uwagi na brak potwierdzenia pełnego umocowania osób prowadzących rokowania w imieniu wnioskodawcy nie doszło do skutecznego nawiązania rokowań. Jednocześnie NSA zobowiązał organ pierwszej instancji do udzielenia wnioskodawcy terminu na przedstawienie dowodów świadczących o tym, że prawidłowo zostały przeprowadzone rokowania z właścicielami nieruchomości, a następnie organ powinien umorzyć postępowanie (w sytuacji, gdy rokowania zakończyły się porozumieniem stron) albo nadać właściwy bieg wnioskowi.