Interpretacja indywidualna z dnia 1 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.75.2024.1.MKA

Skutki podatkowe otrzymania od banku zwrotu części kwoty uiszczonej tytułem spłaty kredytu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 23 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych otrzymania od banku zwrotu części kwoty uiszczonej tytułem spłaty kredytu. Uzupełnił go Pan pismem z 9 lutego 2024 r. (wpływ 9 lutego 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...)2023 r. zawarli Państwo (Pan i Pana małżonka (…)) ugodę z bankiem (…), na mocy której dokonano rozliczenia kredytu mieszkaniowego udzielonego w CHF. W myśl ugody, bank zwolnił Państwa z zadłużenia w kwocie 44 275,02 zł i dodatkowo wypłacił na Państwa rzecz kwotę 50 000 zł. Z informacji banku wynika, że pierwsza kwota jest na mocy stosownego rozporządzenia zwolniona z podatku a druga kwota stanowi przychód kredytobiorcy i bank wystawi PIT-11. Na mocy umowy z (...)2005 r. bank udzielił kredytu w kwocie 94 270 CHF i wypłacił Państwu łącznie 235 525,44 zł. Przez cały okres obsługi kredytu spłacili Państwo łącznie 354 781,77 zł, z czego kwotę kapitału w wysokości 314 553,17 zł i odsetek 40 228,60 zł. Nadpłata kapitału w stosunku do kwoty otrzymanej z banku wynosiła więc 79 027,73 zł. Bank faktycznie zwrócił więc Państwu część nadpłaconej kwoty kapitału.

Kredy udzielony w CHF został na dzień zawarcia ugody przeliczony na walutę polską. Po przeliczeniu na walutę polską ustalono, że zadłużenie z tytułu kredytu wynosi na dzień zawarcia ugody kwotę 44 506,69 PLN, z czego kapitał to kwota 44 479,69 PLN. Na podstawie ugody bank zwolnił kredytobiorców z długu w kwocie 44 275,02 PLN. Pozostała kwota kapitału w wysokości 204,67 (po zmianie waluty zadłużenia na walutę polską została spłacona). Dodatkowo bank wypłacił kredytobiorcom 50 000,00 zł. Łączna nadpłata z tytułu spłat rat kredytowych w stosunku do kwoty otrzymanej od banku wynosiła 119 256,33 PLN z czego kwota kapitału 79 027,73 PLN. Pana przychód wynikający z wystawionego przez bank PIT-11 wyniósł 25 000 PLN. Bank rozliczył wypłaconą kwotę po połowie.

Pytanie

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego podatnik jest zobowiązany zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych od kwoty 25 000 PLN, którą otrzymał od banku w wyniku ugody?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, kwota wypłacona przez bank nie stanowi przychodu do opodatkowania w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy. Rozliczając się z kredytobiorcą - w wyniku ugody - bank zdecydował dobrowolnie bez procesu sądowego dokonać zwrotu części kapitału ustalonej z kredytobiorcą. To pozwoliło zakończyć spór. Niemniej uważa Pan, że do tej sytuacji należy stosować takie same zasady jak do kwot zasądzanych przez sąd i zwracanych kredytobiorcom. Z dostępnych interpretacji wynika, że takie kwoty stanowiące zwrot wpłaconego przez kredytobiorcę kapitału nie stanowią przychodu i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W rozpatrywanej sytuacji otrzymana kwota nie przysporzyła w efekcie majątku dla podatnika. Podatnik wpłacił bowiem wcześniej do banku kwotę dużo wyższą niż otrzymał w ramach umowy kredytu. Mimo, iż bank uznał tę kwotę za przychód kredytobiorców to na podstawie powyższych wyjaśnień Pana stanowisko wydaje się prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są inne źródła.

Jak stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na podmiotach dokonujących świadczeń z innych źródeł ciążą natomiast obowiązki informacyjne wynikające z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy tego przepisu:

Odnosząc się do Pana wątpliwości wyjaśnić należy, że – jak wynika z zacytowanych przepisów – opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Zatem w analizowanej sprawie po Pana stronie nie doszło do powstania przysporzenia majątkowego. W związku z zawarciem ugody otrzymał Pan zwrot środków pieniężnych, które wcześniej na mocy umowy przekazał Pan na rzecz banku w ramach spłaty części rat udzielonego kredytu mieszkaniowego. A zatem otrzymał Pan środki będące ekwiwalentem wydatków, które były uprzednio poniesione z Pana własnych środków. Kwota otrzymana na podstawie ugody z bankiem nie spowoduje więc faktycznego przyrostu w Pana majątku. Wypłata ta będzie dla Pana neutralna podatkowo.

W konsekwencji, zwrot przez bank części kwoty uiszczonej tytułem spłaty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego nie będzie stanowił dla Pana przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem nie ma Pan obowiązku zapłaty podatku od zwróconej przez bank kwoty.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został złożony przez Pana jako jednego ze współkredytobiorców, zaznaczam, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego współkredytobiorcy, tj. Pana żony.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).