Interpretacja indywidualna z dnia 8 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.676.2023.3.SG

Ustalenia, czy w związku z wyrokiem sądu, orzekającym iż Spółka zawyżyła wysokość należnego jej świadczenia za wykonane usługi, zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka ma prawo do pomniejszenia przychodów podatkowych w roku podatkowym w którym otrzymała wyrok, tj. w 2019 roku o kwotę (…) PLN

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 listopada 2023 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 10 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z wyrokiem sądu, orzekającym iż Spółka zawyżyła wysokość należnego jej świadczenia za wykonane usługi, zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka ma prawo do pomniejszenia przychodów podatkowych w roku podatkowym w którym otrzymała wyrok, tj. w 2019 roku o kwotę (…) PLN.

Wniosek został przez Państwa uzupełniony w odpowiedzi na wezwania pismem z 23 grudnia 2023 r., 10 stycznia 2024 r., 15 stycznia 2024 r., 1 lutego 2024 r. oraz 5 marca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. Sp. z o.o. prowadzi działalność w zakresie budownictwa.

W dniu 13 września 2010 r. Spółka A. zawarła umowę z B. Sp. z o.o. na wykonanie robót budowlanych polegających na wybudowaniu budynku mieszkalnego wielorodzinnego w prowadzi działalność w zakresie budownictwa. (…) przy ul. (…) wraz z budynkiem gospodarczym, wg projektu budowlanego i pozwolenia na budowę.

Roboty budowlane zostały przez A. w całości wykonane i zgłoszone Spółce B. do odbioru 2 kwietnia 2012 r., odebrane protokolarnie w dniu 10 kwietnia 2012 r. Ujawnione przy odbiorze robót usterki zostały usunięte, co potwierdzono protokołami z dnia 7 i 10 maja 2012 r.

Spółka A. po kilkukrotnych, bezskutecznych wezwaniach do zapłaty, skierowała sprawę o zapłatę na drogę postępowania sądowego. Spółki weszły w spór dotyczący niezapłaconej części wynagrodzenia za wykonanie podstawowego przedmiotu umowy (faktura (…)/12 z 2012 r.) oraz wynagrodzenia za budynek gospodarczy, roboty dodatkowe i wydatki poniesione w związku z przedmiotem umowy (faktury (…)/12, (…)/12, (…)/12, (…)/12, (…)/12 i (…)/12 z 2012 roku).

Powyższe faktury zostały prawidłowo ujęte w księgach handlowych Spółki A. i stały się podstawą wykazania przychodu oraz zapłaty podatku dochodowego za 2012 rok (deklaracja CIT-8).

W dniu 7 maja 2014 r. złożone zostało powództwo do Sądu Okręgowego w (…) Wydział Gospodarczy, który w dniu 7 listopada 2017 r. wydał wyrok o sygn. akt (…) na korzyść Spółki A.

Od powyższego Spółka B. złożyła apelację.

Wynikiem powyższego był wyrok Sądu Apelacyjnego w (…) z 6 lutego 2019 r., sygn. akt (…). W wyroku Sąd Apelacyjny uznał m.in. zawyżenie wartości wystawionych faktur za usługi budowlane oraz roboty dodatkowe na łączną wartość (…) PLN netto.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego w (…) prowadził czynności egzekucyjne dot. zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2012 rok.

Ostatnim zastosowanym środkiem egzekucyjnym jest zawiadomienie o zajęciu innej wierzytelności pieniężnej z dnia 7 lutego 2019 r.

W uzupełnieniu wniosku z 1 lutego 2024 r. wskazali Państwo, że wystąpiły okoliczności zawieszające bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, o których mowa w art. 70 § 6 pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa - tj. od dnia 7 maja 2014 r. (data złożenia powództwa) do dnia 20 lutego 2019 r. (art. 70 § 7 pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa - uprawomocnienie się wyroku). W związku z powyższym zobowiązanie podatkowe z tytułu wykonania robót budowlanych (wystawienia faktur) przedawniło się 13 października 2023 r.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z 5 marca 2024 r. wskazali Państwo, że Spółka decyzję o skorygowaniu przychodu uzależnia od uzyskania potwierdzenia własnego stanowiska w sprawie w interpretacji indywidualnej. Spółka zamierza skorygować przychód za 2019 r. (zobowiązanie za 2019 rok przedawnia się 31 grudnia 2025 roku).

Pytanie

Czy w związku z wyrokiem sądu, orzekającym iż Spółka zawyżyła wysokość należnego jej świadczenia za wykonane usługi, zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka ma prawo do pomniejszenia przychodów podatkowych w roku podatkowym w którym otrzymała wyrok, tj. w 2019 r. o kwotę (…) PLN?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, może on skorygować przychód podatkowy w 2019 r. o kwotę (…) PLN.

Zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy z dnia 15 lutego 1992 o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą pomyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

W myśl art. 12 ust. 3k ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 3j, podatnik nie osiągnął przychodów lub osiągnięte przychody są niższe od kwoty zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone przychody.

Na podstawie art. 12 ust. 3I ww. ustawy, przepisów ust. 3j i 3k nie stosuje się do:

1) korekty dotyczącej przychodu związanego ze zobowiązaniem podatkowym, które uległo przedawnieniu;

2) korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e.

W ocenie Wnioskodawcy, nowelizacja ustawy o CIT wprowadziła zatem zasadę, że przychód należy korygować na bieżąco, o ile nie wynika on z błędu rachunkowego lub innej oczywistej omyłki, tj. w okresie w którym otrzymano dokument będący podstawą skorygowania przychodu.

Z powyższego stanu faktycznego wynika, iż Spółka otrzymała wyrok sądu, na podstawie którego koryguje przychód a zatem korekta przychodu wynika z bieżącego zdarzenia, dodatkowo nie wynika z omyłki.

Zdaniem Strony, wystąpiły okoliczności zawieszające bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, o których mowa w art. 70 § 6 pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa - tj. od dnia 7 maja 2014 r. (data złożenia powództwa) do dnia 20 lutego 2019 r. (art. 70 § 7 pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa - uprawomocnienie się wyroku). W związku z powyższym zobowiązanie podatkowe z tytułu wykonania robót budowlanych (wystawienia faktur) przedawniło się 13 października 2023 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka uprawniona była do dokonania korekty przychodu podatkowego na bieżąco, tj. w okresie rozliczeniowym w którym otrzymano wyrok sądu, a więc w roku podatkowym 2019 (zobowiązanie za 2019 rok przedawnia się 31 grudnia 2025 r.).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”),

Przepis ten w niezmienionym brzmieniu obowiązywał również w 2012 i 2019 r.

Według art. 12 ust. 3 updop,

Przepis ten w niezmienionym brzmieniu obowiązywał również w 2019 r.

W 2012 r. przepis ten obowiązywał w brzmieniu,

Kwestie związane z momentem powstania przychodu uregulowane zostały w art. 12 ust. 3a-3h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 12 ust. 3a updop,

Przepis ten w niezmienionym brzmieniu obowiązywał również w 2019 r.

W 2012 r. przepis ten obowiązywał w brzmieniu,

Przytoczony przepis w odniesieniu do podmiotów uzyskujących przychody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej ustanawia generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadzają zapisy art. 12 ust. 3c-3g ww. ustawy.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika generalna zasada, iż przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, w przypadku świadczenia usług powstaje w dniu wykonania usługi. Wyjątek od tej zasady stanowi:

- wystawienie faktury w terminie wcześniejszym niż faktyczne wykonanie usługi - datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury,

- uregulowanie należności przed wykonaniem usługi – datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności.

Zasady ogólne dokonywania korekt przychodów zostały zawarte w art. 12 ust. 3j-3m ustawy o podatku dochodowym od osob prawnych.

I tak stosownie do art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

W myśl art. 12 ust. 3k ww. ustawy,

Natomiast stosownie do art. 12 ust. 3l pkt 1 ww. ustawy,

Przepisy te w niezmienionym brzmieniu obowiązywały również w 2019 r.

Powyższe zasady dokonywania korekty m.in. przychodów podatkowych weszły w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. Jednocześnie, zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów (Dz.U. z 2015 r., poz. 1595, dalej: „ustawa nowelizująca”), przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do korekty przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów, uzyskanych lub poniesionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Jednakże dotyczy on sytuacji, w której do korekty przychodów lub kosztów dojdzie po dniu wejścia w życie przepisów ustawy nowelizującej.

Tym samym w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. podatnicy dokonują korekty przychodów „na bieżąco”, tj. w okresie rozliczeniowym, w którym wystawią fakturę korygującą lub inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Korekta przychodów polega na zmniejszeniu lub zwiększeniu przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym. Nowe zasady korygowania przychodów mają zastosowanie tylko do tych przypadków, gdy korekta nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką. Natomiast w sytuacji, w której korekta spowodowana jest błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, ma miejsce korygowanie ze skutkiem „wstecz”.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęć „błędu rachunkowego” i „oczywistej omyłki”. Pojęcia te zatem należy rozumieć zgodnie z ich znaczeniem potocznym. Zatem, za „błąd rachunkowy” należy uznać sytuację, gdy koszt został niewłaściwie ujęty ze względu na błąd w toku wykonywania obliczeń; może to dotyczyć zarówno okoliczności leżących po stronie wystawcy faktury czy innego dokumentu księgowego (np. błędne podanie na fakturze cen lub wartości towarów), jak i po stronie odbiorcy takiego dokumentu (np. wprowadzenie do ksiąg rachunkowych nieprawidłowej cyfry, zastosowanie wadliwego kursu waluty obcej przy przeliczaniu wartości przychodu na złote, itp.).

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (wersja internetowa www.sip.pwn.pl) przez „omyłkę” należy rozumieć „spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością, niewłaściwe postępowanie, posunięcie”. W konsekwencji za „inną oczywistą omyłkę” należy uznać inny oczywisty błąd, który nie jest jednocześnie błędem rachunkowym. Takim błędem będzie np. ujęcie w kosztach podatkowych faktury wystawionej na podmiot inny niż faktyczny nabywca towaru. „Omyłka” wiązać się może również z błędem polegającym albo na nieprawidłowym wystawieniu albo nieprawidłowym ujęciu dowodu księgowego. Okoliczność taka musi mieć zatem charakter „pierwotny”. Co więcej, „omyłka” musi być „oczywista”. Oznacza to, że w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do charakteru przyczyn korekty, korekta winna być dokonywana w okresie wystawienia faktury korygującej (bądź innego dokumentu potwierdzającego stosowną korektę).

Z uzasadnienia do projektu ustawy nowelizującej wynika, że moment ujęcia faktury korygującej (dokumentu korygującego) po stronie przychodów, powinien być uzależniony od okoliczności, jakich dotyczy ta faktura (dokument). Jeżeli pierwotnie sporządzona faktura błędnie dokumentowała stan faktyczny, a więc korekta jest wynikiem błędu (zawierała pomyłki np. w ilości, cenie lub kwocie podatku VAT), wówczas korekta powinna być przyporządkowana wstecznie do okresu, którego dotyczy, czyli do daty wystąpienia przychodu należnego, wynikającego z faktury pierwotnej. Natomiast w przypadku, gdy faktura pierwotna prawidłowo dokumentowała zdarzenie gospodarcze, które miało miejsce w dacie jej wystawienia (stan faktyczny), a faktura korygująca (dokument korygujący) została wystawiona przez sprzedawcę z powodu późniejszych zdarzeń, a więc okoliczności mających wpływ na zmianę przychodów powstałych już po wystawieniu faktury pierwotnej, takich jak np. obniżenie ceny, udzielenie rabatu, zwrot towaru czy gwarancja lub rękojmia, fakturę korygującą (dokument korygujący) należy rozliczyć w bieżącym okresie rozliczeniowym (w dacie wystawienia dokumentu korygującego). Jeżeli jednak pierwotnie sporządzona faktura zawierała błędy lub pomyłki, a więc błędnie dokumentowała stan faktyczny, podatnik zobowiązany jest przyporządkować korektę wstecznie do okresu, którego dotyczy, czyli do daty wystąpienia przychodu należnego, wynikającego z pierwotnego dokumentu.

Wątpliwość Spółki dot. ustalenia, czy w związku z wyrokiem sądu, orzekającym iż Spółka zawyżyła wysokość należnego jej świadczenia za wykonane usługi, zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka ma prawo do pomniejszenia przychodów podatkowych w roku podatkowym w którym otrzymała wyrok, tj. w 2019 roku o kwotę(…) PLN.

Odnosząc sie zatem do Państwa wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.),

Zatem skorygowanie przychodu możliwe jest do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego za dany rok.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że w sytuacji przedstawionej we wniosku, przyczyną korekty nie jest błąd rachunkowy ani inna oczywista omyłka. Zdarzeniem powodującym korektę jest prawomocny wyrok Sądu Apelacyjnego (…) z 6 lutego 2019 r., sygn. akt (…). W wyroku Sąd Apelacyjny uznał m.in. zawyżenie wartości wystawionych faktur za usługi budowlane oraz roboty dodatkowe na łączną wartość (…) PLN netto. Należy więc przyjąć, że zdarzenie to spełnia warunki właściwe dla dokonania korekty przychodów „na bieżąco”, tj. w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Z treści wniosku wynika, że Spółka w 2019 r. otrzymała prawomocny wyrok, w którym Sąd stwierdził m.in. zawyżenie wartości wystawionych faktur za usługi budowlane oraz roboty dodatkowe. Tym samym, momentem, w którym należy dokonać korekty przychodów jest zgodnie z art. 12 ust. 3j updop okres rozliczeniowy, w którym Spółka otrzymała prawomocny wyrok.

Tym samym skoro zobowiązanie podatkowe za 2019 rok przedawnia się 31 grudnia 2025 r., to Spółka ma możliwość dokonania korekty za rok 2019 r., tj. w okresie rozliczeniowym, w którym wyrok sądu się uprawomocnił.

Reasumując, Państwa stanowisko sprowadzające się do twierdzenia, że Spółka uprawniona była do dokonania korekty przychodu podatkowego na bieżąco, tj. w okresie rozliczeniowym w którym otrzymano wyrok sądu, a więc w roku podatkowym 2019, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).