Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 16 stycznia 2024 r., sygn. I SA/Bd 601/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Urszula Wiśniewska Sędziowie: sędzia WSA Leszek Kleczkowski sędzia WSA Tomasz Wójcik (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Anna Krenz-Winiecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2024r. sprawy ze skargi H. sp. z o. o. sp. k. w P. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Toruniu z dnia 23 sierpnia 2023 r. nr BDSPB02-241/2023 w przedmiocie odmowy przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu [...] r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w Ż. odmówił przyznania H. E. Sp. z o.o. sp.k. każdej z płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, o które strona wnioskowała w 2021 r.

W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego stwierdził, że w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki do uznania stworzenia sztucznych warunków do uzyskania środków pomocowych. Taka konstatacja organu wynikała z szeregu analiz stwierdzonych w sprawie okoliczności faktycznych oraz z wykładni przepisów prawa wspólnotowego, opartej na orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Organ I instancji w szczególności przywołał w swoim rozstrzygnięciu definicje rolnika, gospodarstwa rolnego oraz działalności rolniczej, zawarte w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1307/2013, a także art. 60 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1306/2013, zgodnie z którym nie przyznaje się jakichkolwiek korzyści wynikających z sektorowego prawodawstwa rolnego, jeżeli stwierdzono, że warunki wymagane do uzyskania takich korzyści zostały sztucznie [pic]stworzone, w sprzeczności z celami tego prawodawstwa. Odnosząc poczynione ustalenia faktyczne do przepisów prawa, organ I instancji stwierdził istnienie powiązań o charakterze osobowym, organizacyjnym i ekonomicznym pomiędzy stroną – H. E. Sp. z o.o. sp.k., a innymi podmiotami, występującymi formalnie jako niezależni i samodzielni producenci rolni. Charakter i stopień tych powiązań w ocenie organu I instancji uzasadniał sformułowanie wniosku o istnieniu obiektywnych i subiektywnych przesłanek pozwalających na uznanie, że gospodarstwo rolne strony znalazło się w łańcuchu wzajemnych powiązań świadczących o stworzeniu sztucznych warunków w celu osiągnięcia korzyści wynikających z uregulowań przepisów prawnych Unii Europejskiej, które to działania traktowane są jako obejście prawa. Opierając się na zebranym materiale dowodowym, organ I instancji uznał wszystkie powiązane osoby fizyczne i prawne za jednego rolnika, prowadzącego jedno gospodarstwo rolne. W konsekwencji, w ocenie Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w Ż., doszło do przyznania wielokrotnie wyższego wsparcia, niż należne w przypadku, gdyby powiązane podmioty występowały jako jeden wnioskodawca.