Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 21 października 2022 r., sygn. II SA/Po 507/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świstak Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik Asesor WSA Sebastian Michalski (spr) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 października 2022 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 4 maja 2022 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Burmistrz Miasta i Gminy [...], decyzją z dnia 4 kwietnia 2022 roku (nr [...]), odmówił J. K. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad matką A. P..

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, nie pozostaje w zatrudnieniu i nie jest zgłoszona do ubezpieczeń społeczno-zdrowotnych; wnioskodawczyni spełnia pozostaje przesłankę rezygnacji z zatrudnienia lub niepodejmowania zatrudnienia.

Organ ustalił jednak, że znaczny stopień niepełnosprawności podopiecznej datuje się od 23 września 2021 roku, tj. od 84 roku życia podopiecznej.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, gdy niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała przed ukończeniem 18. roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub szkole wyższej, jednak nie później niż przez ukończeniem 25. roku życia.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze, decyzją z dnia 4 maja 2022 roku (nr [...]), po rozpoznaniu sprawy na skutek odwołania, utrzymało w mocy rozstrzygnięci organu I instancji.

Kolegium uznało i wyjaśniło, że ocenę spełnienia warunków uzyskania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego należy przeprowadzać z pominięciem kryterium wieku podopiecznej, w którym stwierdzono jej znaczny stopień niepełnosprawności.

Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 21 października 2014 roku o sygnaturze K - 38/13 (Dz.U. 2014, poz. 1443) stwierdził, że przepis art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią określonego wieku jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji. Stąd w ocenie Kolegium niedopuszczalne jest oparcie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego na tej części art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, która jest niekonstytucyjna.