Interpretacja indywidualna z dnia 14 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.604.2023.1.AS

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony rozpocząć opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek z początkiem roku podatkowego rozpoczynającego się 1 stycznia 2025 r.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w kwestii ustalenia, czy będą Państwo spełniać warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, a tym samym, czy będą Państwo uprawnieni rozpocząć opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek z początkiem roku podatkowego rozpoczynającego się 1 stycznia 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca prowadzi działalność handlową, w ramach której zabezpiecza spłaty wierzytelności własnych z tytułu sprzedaży towarów poprzez korzystanie z usług faktoringu. Wnioskodawca ma zawartą umowę faktoringu, na podstawie której korzysta z usług świadczonych przez faktora. Rodzaj faktoringu, z którego korzysta Wnioskodawca to zarówno faktoring bez przejęcia ryzyka niewypłacalności odbiorcy, jak i faktoring z przejęciem ryzyka niewypłacalności odbiorcy. Wnioskodawca rozważa rozpoczęcie opodatkowania ryczałtem dochodów spółek w rozumieniu rozdziału 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w roku podatkowym rozpoczynającym się od 1 stycznia 2025 r.

Na potrzeby niniejszego wniosku należy uznać, że w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2025 r. Wnioskodawca uzyska 50 mln zł przychodów wymienionych w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a - g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na potrzeby niniejszego wniosku przychody wymienione w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a - g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będą dalej zwane Przychodami Pasywnymi. Na kwotę Przychodów Pasywnych uzyskanych przez Wnioskodawcę w roku podatkowym 2024 składać się będzie kwota, na jaką opiewają wierzytelności Wnioskodawcy ze sprzedaży towarów zbyte do faktora w związku korzystaniem z usługi faktoringu (50 mln zł). Na potrzeby niniejszego wniosku należy uznać, że w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2025 r. Wnioskodawca uzyska przychody ze sprzedaży w kwocie 84 mln zł brutto. Przez przychody ze sprzedaży należy rozumieć przychody ze sprzedaży towarów, tj. przychody z podstawowej działalności Wnioskodawcy. Te przychody nie będą stanowić Przychodów Pasywnych. Na potrzeby niniejszego wniosku należy uznać, że Wnioskodawca będzie spełniał wszystkie inne warunki wymagane do rozpoczęcia opodatkowania ryczałtem dochodów spółek od 1 stycznia 2025 r. Wnioskodawca chce uzyskać potwierdzenie swojego stanowiska, co do sposobu interpretacji warunku rozpoczęcia i kontynuowania opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Idzie o warunek wyrażony w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wątpliwość jaką chce rozwiać Wnioskodawca dotyczy tego, jak ustalać, czy zaistniał stan, w którym mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi z przychodów wymienionych w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a - g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy do przychodów z działalności, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wliczają się także Przychody Pasywne. W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowy sposób interpretacji przepisów zakłada, że przychody z działalności, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obejmują także Przychody Pasywne uzyskane przez Wnioskodawcę w danym roku podatkowym. Ten sposób interpretacji przepisów obrazuje następujący przykład. W roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2025 r. Wnioskodawca uzyska przychody ze sprzedaży w kwocie 84 mln zł brutto. Przez przychody ze sprzedaży należy rozumieć przychody ze sprzedaży towarów, tj. przychody z podstawowej działalności Wnioskodawcy. Te przychody nie stanowią Przychodów Pasywnych. Dodatkowo, w tym roku podatkowym Wnioskodawca uzyska 50 mln zł brutto Przychodów Pasywnych. Na tę kwotę składać się będzie kwota na jaką opiewają wierzytelności zbyte do faktora w związku korzystaniem z usługi faktoringu w 2024 r. Ustalając, czy Wnioskodawca spełnia warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy udział Przychodów Pasywnych (50 mln zł) zestawić z przychodami z działalności, rozumianymi jako suma przychodów innych niż Przychody Pasywne (84 mln zł) oraz Przychodów Pasywnych (50 mln zł). Taki sposób interpretacji powoduje, że u Wnioskodawcy w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2025 r. mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzić będzie z przychodów wymienionych w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a - g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (50 mln zł / 134 mln zł).

Pytanie

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony rozpocząć opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek z początkiem roku podatkowego rozpoczynającego się 1 stycznia 2025 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony rozpocząć opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek z początkiem roku podatkowego rozpoczynającego się 1 stycznia 2025 r. Wnioskodawca będzie spełniał warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przychody z działalności, o których mowa w ww. przepisie obejmują wszystkie przychody podatnika osiągnięte w danym roku podatkowym, tj. także Przychody Pasywne. W przepisie art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych rzeczownik „działalność” nie został dookreślony żadnym przymiotnikiem, w szczególności przymiotnikiem „podstawowej” lub „operacyjnej”.

W ocenie Wnioskodawcy oznacza to, że przez przychody z działalności należy rozumieć wszystkie przychody spółki, nie tylko z działalności podstawowej. Przychody z działalności obejmują także przychody finansowe oraz tzw. pozostałe przychody operacyjne. W 2021 r. jednym z warunków opodatkowania ryczałtem był warunek wyrażony w art. 28j ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który polegał na tym, że ryczałt mogły wybrać tylko spółki, których łączne przychody z działalności osiągnięte w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyły 100.000.000,00 zł. Warunek ten nie obowiązuje od 1 stycznia 2022 r., ale posługiwał się takim samym sformułowaniem „przychody z działalności”. Wnioskodawca przywołuje nieobowiązujący już warunek dlatego, że co do niego wypowiedział się ustawodawca w uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej estoński CIT: „(...) Ryczałt kierowany jest do podmiotów mikro, małych i częściowo średnich, a także tych rozpoczynających działalność. Wybrany próg 100 mln zł stanowi w przybliżeniu 65% wartości średnich przychodów z całokształtu działalności przedsiębiorstw niefinansowych w Polsce w roku 2019. Został on ustalony na relatywnie wysokim poziomie ze względu na wprowadzone ograniczenia w zakresie struktury udziałowej. Zakłada się, że próg ten będzie motywować mniejsze podmioty do wzrostu (rozwoju) w systemie ryczałtu, natomiast w sytuacji ustalenia zbyt niskiego progu istniałaby zachęta do zaniżania dochodowości. Próg przychodowy obliczany jest z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług i odnoszony jest do kwoty całkowitych przychodów podatnika, osiągniętych w poprzednim roku podatkowym. W roku rozpoczęcia opodatkowania ryczałtem będzie to przychód wynikający z deklaracji podatkowej z uwzględnieniem VAT, z kolei w latach kontynuacji opodatkowania ryczałtem będzie to przychód podatkowy wynikający z sprawozdania finansowego, ale również w kwocie uwzględniającej VAT. (...)”.

Skoro zarówno w art. 28j ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT posłużono się tym samym zwrotem „przychody z działalności”, to powinien on być rozumiany tak samo. Ustawodawca wskazał, że przychody z działalności to całkowite przychody wynikające z deklaracji podatkowej (dla pierwszego roku na ryczałcie) lub sprawozdania finansowego (dla kolejnych lat). Oznacza to, że przychody z działalności to suma wszystkich przychodów, w tym także Przychodów Pasywnych i innych przychodów, które osiągnął Wnioskodawca w danym roku podatkowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ściśle określają jakie warunki zobowiązany jest spełnić podatnik aby mógł wybrać formę opodatkowania w postaci ryczałtu od dochodu spółek, czyli tzw. estoński CIT.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 28l ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT:

Podatnik, aby móc wybrać ryczałt od dochodów spółek jest zobowiązany spełnić warunki określone w przepisach o ryczałcie. Dodatkowo przepisy te wyłączają wprost niektóre kategorie podatników z zakresu podmiotowego tej regulacji.

W myśl bowiem art. 28k ust. 1 ustawy o CIT:

Natomiast art. 28k ust. 2 ustawy o CIT wskazuje, że:

Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność handlową, w ramach której zabezpieczają spłaty wierzytelności własnych z tytułu sprzedaży towarów poprzez korzystanie z usług faktoringu. W roku podatkowym rozpoczynającym się od 1 stycznia 2025 r. rozważają Państwo rozpoczęcie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, w rozumieniu rozdziału 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2025 r. uzyskają Państwo, według Państwa oceny, przychody wymienione w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a - g ustawy o CIT (tzw. Przychody Pasywne) w kwocie 50 mln zł oraz przychody ze sprzedaży w kwocie 84 mln zł brutto. Według Państwa oceny, będą Państwo spełniać wszystkie inne warunki wymagane do rozpoczęcia opodatkowania ryczałtem dochodów spółek od 1 stycznia 2025 r.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy do przychodów z działalności, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, wliczają się także Przychody Pasywne, a tym samym, czy w sytuacji przedstawionej we wniosku będą Państwo mogli od 1 stycznia 2025 r. być opodatkowani ryczałtem od dochodów spółek?

Mając na uwadze Państwa wątpliwości należy zauważyć, iż wskazane w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT warunki dotyczące struktury przychodów mają w zamierzeniu ograniczać możliwość korzystania z nowej formy opodatkowania tym podmiotom, które nie prowadzą aktywnej działalności gospodarczej, a swoje dochody opierają na pasywnych źródłach przychodów. W przepisie art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o CIT ustawodawca wyklucza bowiem możliwość skorzystania z ryczałtu od dochodu spółek kapitałowych przez podmioty uzyskujące więcej niż 50% przychodów z wierzytelności.

Wskazać należy, iż umowa faktoringu nie jest zdefiniowana w polskich przepisach, co oznacza, iż jest traktowana jako „umowa nienazwana”. Do umowy faktoringu znajdują zatem zastosowanie przede wszystkim przepisy art. 509 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1360 ze zm., dalej: „kodeks cywilny”) mówiące o swobodzie przelewu wierzytelności. Zgodnie z ich treścią wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

W następstwie umowy faktoringu następuje zmiana wierzyciela. W miejsce podmiotu, który dokonał sprzedaży towarów i usług i uzyskał w związku z tym roszczenie wobec dłużnika o zapłatę ceny za sprzedany towar lub usługę, roszczenie wobec dłużnika o zapłatę tej ceny przechodzi na faktora. Nie zmienia to jednak faktu, że w wyniku umowy faktoringu, faktorant otrzymuje od faktora środki finansowe, które odpowiadają całości lub części przenoszonych wierzytelności, przed terminem ich płatności. Celem takiego działania jest uzyskanie w miarę szybko kwoty pieniężnej, na jaką opiewa wierzytelność przelana na faktora. Faktorant, przelewając bowiem swoją wierzytelność, uzyskuje od faktora, nierzadko od razu, kwotę odpowiadającą jej wysokości pomniejszoną jedynie o prowizję faktora.

Z punktu widzenia faktoranta zawarcie umowy faktoringu ma więc na celu poprawę płynności finansowej wierzyciela, poprzez możliwość wcześniejszego dysponowania środkami finansowymi, należnymi takiemu wierzycielowi od dłużnika. Dzięki usłudze faktoringu podatnik uzyskuje środki finansowe zaraz po wystawieniu faktury, niezależnie od wskazanego terminu jej płatności. Zawarta przez Państwa umowa faktoringu również realizuje ten cel, bowiem jak Państwo wskazali: „Wnioskodawca prowadzi działalność handlową, w ramach której zabezpiecza spłaty wierzytelności własnych z tytułu sprzedaży towarów poprzez korzystanie z usług faktoringu.”

Podstawowym warunkiem jaki musi być spełniony (ale nie jedynym) by usługa była uznana za faktoring, jest przelew wierzytelności. Faktoring uważany jest za umowę łączącą w sobie elementy różnych umów, np. cesji wierzytelności i umowy zlecenia, jednak bez całkowitego utożsamiania jej z którąkolwiek z tych umów. W praktyce przyjęła się definicja, na podstawie której można stwierdzić, że faktoring polega na nabyciu przez faktora określonych wierzytelności przysługujących przedsiębiorcy z tytułu sprzedaży, dostawy lub usługi, w zamian za określoną kwotę odpowiadającą wierzytelności pomniejszoną o prowizję faktora. Ponadto, w ramach umowy faktor zobowiązuje się do dokonania czynności dodatkowych.

Faktoring występuje w kilku wariantach w zależności od tego na którym podmiocie (faktorze czy faktorancie) spoczywa ryzyko niewypłacalności kontrahenta. Faktoring bez regresu (tzw. faktoring pełny) oznacza sytuację, w której faktor wraz z przejęciem prawa do wierzytelności, przejmuje na siebie także ryzyko niewypłacalności kontrahenta. Z kolei faktoring z regresem (tzw. faktoring niepełny) oznacza sytuację, gdy faktor nie bierze na siebie ryzyka niewypłacalności kontrahenta, co nie oznacza jednak że faktor nie przejmuje wierzytelności, ponieważ jak wskazano wcześniej, warunkiem koniecznym uznania usługi za faktoring jest przelew wierzytelności. Faktor jedynie nie przejmuje ryzyka niewypłacalności kontrahenta.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że dokonują Państwo sprzedaży na rzecz faktora wierzytelności własnych. Zauważyć należy, że sprzedaż wierzytelności własnych jest odrębnym zdarzeniem od wcześniejszych operacji gospodarczych, w wyniku których powstał przychód należny, tj. od sprzedaży towarów kontrahentom.

Zatem mając na uwadze powyższe wskazać należy, że w istocie będą Państwo uzyskiwać przychody ze sprzedaży wierzytelności. Zatem do wartości przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT powinni Państwo wliczać wartość przychodów z tytułu zbycia wierzytelności własnych w ramach umowy faktoringu. W konsekwencji, jeżeli więcej niż 50 % przychodów podatkowych ze wszystkich przychodów podatkowych Spółki (liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku VAT i osiągniętych w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym przejście na ryczałt) zostanie przez Spółkę osiągniętych w wyniku usługi faktoringu, to Spółka nie spełni warunku wynikającego z art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o CIT i w rezultacie nie będzie miała prawa do opodatkowania Ryczałtem.

Tym samym należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że przychody z działalności, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, to suma wszystkich przychodów, w tym także Przychodów Pasywnych i innych przychodów, które osiągnął Wnioskodawca w danym roku podatkowym.

Należy zatem przyjąć, że będą Państwo spełniali warunek opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek wskazany w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, ponieważ w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2025 r. mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzić będzie z przychodów wymienionych w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a-g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zakładając więc, że będą Państwo spełniali również pozostałe warunki opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek oraz nie będą Państwo podlegali wyłączeniom, o których mowa w art. 28k ustawy o CIT – będą Państwo uprawnieni rozpocząć opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek z początkiem roku podatkowego rozpoczynającego się 1 stycznia 2025 r.

W związku z powyższym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).