Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 15 września 2023 r., sygn. II SA/Wr 355/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Władysław Kulon po rozpoznaniu w dniu 15 września 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale II wniosku KGHM P. M. S.A. z siedzibą w L. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi KGHM P. M. S.A. z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni we Wrocławiu Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie opłaty zmiennej za wprowadzanie ścieków przemysłowych do rzeki Odry postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

KGHM P. M. S.A. z siedzibą w L. (dalej: strona skarżąca, skarżąca spółka) pismem z 22 maja 2023 r. wniosła skargę na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni we Wrocławiu Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie (dalej: organ) z [...] r. (nr [...]) w przedmiocie opłaty zmiennej za wprowadzanie ścieków przemysłowych do rzeki Odry. Odrębnym pismem z 1 września 2023 r. strona skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że na mocy zaskarżonej decyzji organ nie uznał reklamacji skarżącej spółki i określił wysokość opłaty zmiennej za wprowadzanie ścieków do wód za okres IV kwartału 2022 r. w wysokości 20 196 515 zł, która jest 23-krotnie wyższa od opłaty oszacowanej na podstawie dotychczas stosowanej przez organ metodologii. Wskazano również, że utrzymanie jej wykonalności, ze względu na skutek finansowy, może doprowadzić do wyrządzenia skarżącej spółce znacznej szkody finansowej, poprzez obciążenie jej tak rażąco i nagle podwyższonymi zobowiązaniami o charakterze publicznoprawnym. Jak podkreślono, choć skarżąca spółka jest podmiotem o znacznym majątku i generowanych obrotach, to nawet dla niej niespodziewane powstanie zobowiązań finansowych utrudnia racjonalne planowanie działalności i zarządzanie budżetem. W ocenie strony skarżącej przyjęta w zaskarżonej decyzji wykładnia przepisów przyczyni się do znaczącego pogorszenia jej sytuacji finansowej. Wobec przyjętej przez organ metodologii konieczne będzie wniesienie opłaty zmiennej za rok 2023 w przewidywanej wysokości ok. 80 mln zł, co stanowi wzrost o ok. 77 mln zł w stosunku do zatwierdzonego budżetu skarżącej spółki. Strona skarżąca wskazała, że różnica pomiędzy zaplanowaną rezerwą środków, a kwotą opłaty zmiennej za IV kwartał wynosi ok. 95 mln zł, co wiąże się z koniecznością uruchomienia rezerwy celowej, która pokryje deficyt budżetowy. Nadto zauważono, że skarżąca spółka wpisana jest do wykazu spółek o znaczeniu strategicznym dla gospodarki państwa, a realizowane przez nią inwestycje mają niejednokrotnie znaczenie dla bezpieczeństwa surowcowego i energetycznego Polski, w szczególności spółka produkuje miedź, która została zakwalifikowana jako surowiec krytyczny. Wykonanie zaskarżonej decyzji może wyrządzić skarżącej spółce szkodę i spowodować opóźnienie lub zaniechanie realizacji kluczowych inwestycji prowadzonych i planowanych przez skarżącą w zakresie gospodarki wodno-ściekowej. Końcowo strona skarżąca wskazała, że nawet późniejsze uwzględnienie skargi i zwrot wpłaconych nadmiarowych świadczeń nie zrekompensuje nigdy w pełni opóźnień powstałych wskutek konieczności ich naliczenia na etapie wydania zaskarżonej decyzji.