Wyrok WSA w Kielcach z dnia 29 lutego 2024 r., sygn. II SA/Ke 58/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Armański Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi W. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 16 listopada 2023 r. [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach zaskarżoną decyzja z 16 listopada 2023 r. [...], po rozpatrzeniu odwołania W. S. od wydanej z upoważnienia Burmistrza Miasta Jędrzejowa decyzji z 7 lipca 2023 r., orzekającej o odmowie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ odwoławczy podniósł, że W. S. wystąpił z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawną w stopniu znacznym żoną.

Odnosząc się do uzasadnienia decyzji organu I instancji, Kolegium powołało wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r., sygn. K 38/13 i stwierdziło, że na podstawie tego wyroku ugruntowała się linia orzecznicza sądów administracyjnych, którą Kolegium podziela. Zgodnie z tym orzecznictwem w stosunku do opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych, których niepełnosprawność powstała nie później, niż do ukończenia 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, nie później niż do ukończenia 25 roku życia, art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r. poz. 390, ze zm.), zwanej dalej "ustawą" jest zgodny z Konstytucją. Natomiast w stosunku do opiekunów osób wymagających opieki, których niepełnosprawność powstała później, kryterium momentu powstania niepełnosprawności, jako uniemożliwiające uzyskanie świadczenia pielęgnacyjnego, utraciło przymiot konstytucyjności. Wobec tego, w odniesieniu do tych osób oceny spełnienia przesłanek niezbędnych dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego należy dokonywać z pominięciem tego kryterium. W rezultacie nie jest więc dopuszczalne oparcie odmowy przyznania prawa do tego świadczenia na tej części art, 17 ust. 1b, która została uznana za niezgodną z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Nie ma więc znaczenia wiek, w którym powstała niepełnosprawność.