Interpretacja indywidualna z dnia 25 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.127.2024.2.EC

Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia od podatku dochodowego dochodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość w odniesieniu do wydatków na remont zakupionego lokalu mieszkalnego, tj. wymianę instalacji elektrycznej i wodno-kanalizacyjnej, gładź tynkową i malowanie, materiały budowlane oraz drzwi wewnętrzne na indywidualne zamówienie jest prawidłowe, natomiast, w zakresie wydatkowania części przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość na spłatę kredytu zaciągniętego po dniu odpłatnego zbycia ww. lokalu mieszkalnego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 5 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 kwietnia 2024 r. (data złożenia 9 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 25 października 2018 r. na podstawie aktu notarialnego - umowy dożywocia), dziadek Wnioskodawczyni A. D. i jego małżonka M. D. (druga żona) przenieśli prawo własności lokalu mieszkalnego na Wnioskodawczynię (wnuczkę). W akcie notarialnym Wnioskodawczyni zobowiązała się zapewnić A. i jego małżonce  M. dożywotnie utrzymanie i przyjąć ich jako domowników. I tak też było.

W dniu 27 listopada 2021 r. zmarła M. D.. W dniu 16 sierpnia 2023 r., wracając  po pracy, Wnioskodawczyni w mieszkaniu znalazła zwłoki dziadka, który popełnił samobójstwo. Mając na względzie dramat, jaki Wnioskodawczynię bezpośrednio dotknął,  nie mogła Ona zamieszkać w tym lokalu mieszkalnym. Wnioskodawczyni podjęła decyzję o sprzedaży mieszkania, a uzyskane środki finansowe ze zbycia nieruchomości przeznaczyła również na cel mieszkaniowy. By nie generować sobie kosztów związanych z opłatami eksploatacyjnymi, postanowiła zrobić to niezwłocznie.

W dniu 28 października 2023 r. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie za kwotę 230 000 zł, a w dniu 9 stycznia 2024 r. kupiła docelowy lokal mieszkalny za kwotę 276 000 zł. Sposób zapłaty to:

-kredyt hipoteczny (umowa kredytowa podpisana 21 grudnia 2023 r.) - 130 000 zł,

-przelew środków własnych, uzyskanych ze sprzedaży mieszkania darowanego umową dożywocia - 146 000 zł.

Pozostałą kwotę 84 000 zł Wnioskodawczyni przeznaczyła na remont nowego mieszkania.

Z informacji uzyskanych w trakcie rozmowy telefonicznej z pracownikiem Urzędu Skarbowego wynikało, że suma rat kredytu hipotecznego, z okresu trzech lat od zbycia nieruchomości, pomniejsza podatek dochodowy od sprzedaży przed upływem 5-ciu lat. Natomiast w trakcie wizyty w placówce poinformowano Wnioskodawczynię, że aby raty kredytu były zaliczane na poczet obniżenia należności, kredyt powinien być zaciągnięty zanim Wnioskodawczyni sprzedała darowane mieszkanie. Aby dostać kredyt hipoteczny Wnioskodawczyni musiała wskazać nieruchomość, którą zamierza kupić.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni nadmienia, że forma prawna lokalu nabytego przez Nią w 2018 r. lokalu mieszkalnego to lokal stanowiący odrębną nieruchomość. Odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię ww. lokalu mieszkalnego nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Źródłem finansowania spłaty rat kredytu zaciągniętego po sprzedaży lokalu mieszkalnego, na zakup innego mieszkania, był dochód Wnioskodawczyni, uzyskany na podstawie umowy o pracę. Kredyt został przez Wnioskodawczynię zaciągnięty na sfinansowanie części ceny zakupionego mieszkania przy ul. ….. Kredyt zaciągnięty był w banku ….. Zakupiony lokal mieszkalny to lokal stanowiący odrębną nieruchomość. Wnioskodawczyni jest właścicielem tego mieszkania.

W ciągu dwóch lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, Wnioskodawczyni wydatkowała i nadal będzie wydatkowała część środków z odpłatnego zbycia na remont zakupionego lokalu mieszkalnego.

Poniesione wydatki dotyczą i będą dotyczyły:

-wymiana instalacji elektrycznej i wodno-kanalizacyjnej,

-kuchnia w zabudowie,

-gładź tynkowa i malowanie,

-materiały budowlane,

-zakup sprzętu AGD (płyta gazowa, zmywarka, oświetlenie sufitowe i ścienne, okap-wyciąg podszafkowy, meble w zabudowie na indywidualne zamówienie, drzwi wewnętrzne na indywidualne zamówienie, z uwagi na niestandardowe wymiary.

Wnioskodawczyni będzie posiadać faktury i rachunki za zakup materiałów i wykonanie prac, wystawione na Jej imię i nazwisko. Wnioskodawczyni nadmienia, że całość uzyskanych środków ze zbycia lokalu zamierza przeznaczyć na cele mieszkaniowe, w ciągu trzech lat  od końca roku, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, tj. na spłatę kredytu i remont lokalu.

Pytanie

Czy w opisanej sytuacji, należy zapłacić podatek dochodowy z uwagi na sprzedaż przed upływem pięciu lat, pomimo, że zakupiony lokal stanowi wyższą wartość i czy ewentualnie suma rat kredytu pomniejsza sumę należności podatkowej?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w części dotyczącej możliwości zwolnienia od podatku dochodowego dochodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość w odniesieniu do wydatków poniesionych na remont zakupionego lokalu mieszkalnego (wymianę instalacji elektrycznej i wodno-kanalizacyjnej, gładź tynkową i malowanie, materiały budowlane oraz drzwi wewnętrzne na indywidualne zamówienie) oraz w zakresie wydatkowania części przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość na spłatę kredytu zaciągniętego po dniu odpłatnego zbycia ww. lokalu.

Natomiast w części dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do wydatków poniesionych na wykończenie zakupionego lokalu mieszkalnego, tj. na: kuchnię w zabudowie, zakup sprzętu AGD (płyta gazowa, zmywarka, okap-wyciąg podszafkowy, oświetlenie sufitowe i ścienne, meble w zabudowie na indywidualne zamówienie), które charakteryzuje trwały związek z obiektem budowlanym lub jego częścią (lokalem), w związku z interpretacją ogólną Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 13 października 2021 r., Nr DD2.8202.4.2020 w sprawie stosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z kwalifikacją niektórych wydatków poniesionych na remont i wykończenie nieruchomości jako wydatków stanowiących realizację celu mieszkaniowego, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawczyni uważa, że w opisanej sytuacji nie powinna płacić podatku dochodowego, z uwagi na fakt, że wszystkie Jej czynności prowadzą do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Z kolei, jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W opisie sprawy wskazała Pani, że 25 października 2018 r. na podstawie aktu notarialnego -umowa dożywocia Pani dziadek wraz z małżonką, przenieśli na Panią prawo własności lokalu mieszkalnego, w zamian za dożywotnie utrzymanie i przyjęcie jako domowników.

W dniu 28 października 2023 r. sprzedała Pani ww. lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość. Odpłatne zbycie ww. lokalu mieszkalnego nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 908 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r.

poz. 1610 ze zm.):

Z przywołanego przepisu wynika, że umowa o dożywocie ma charakter umowy zobowiązującej, odpłatnej i wzajemnej. Przedmiotem świadczenia ze strony zbywcy (dożywotnika) jest przeniesienie własności nieruchomości. Ustawa nie ogranicza przy tym możliwości przeniesienia własności nieruchomości w zamian za ustanowienie praw dożywocia tylko do nieruchomości (gruntowej lub lokalowej). W celu wykonania umowy dopuszczalne jest też przeniesienie udziału we współwłasności oraz prawa użytkowania wieczystego.

Charakterystyczną cechą dożywocia jest ekwiwalentność świadczeń stron tej umowy, przy czym w doktrynie uznaje się, że jest to ekwiwalentność rozumiana w sensie subiektywnym, a nie obiektywnym, co oznacza, że świadczenia stron względem siebie nie muszą mieć tego samego wymiaru ekonomicznego, ustalanego według kryteriów obiektywnych. Podkreślenia wymaga, że tego rodzaju umowy zaliczane są do odpłatnych czynności prawnych, które charakteryzują się tym, że każda ze stron uzyskuje jakąś korzyść majątkową (niekoniecznie w postaci pieniężnej).

Uwzględniając powyższe, umowa o dożywocie polegająca na tym, że w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązał się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie ma charakter umowy wzajemnej, a w konsekwencji, jest czynnością prawną o charakterze odpłatnym, tj. w jej wyniku dochodzi do odpłatnego zbycia nieruchomości.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że nienastępująca w ramach działalności gospodarczej sprzedaż w dniu 28 października 2023 r. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym został nabyty (25 października 2018 r.), stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z odpłatnego zbycia jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie,  o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych ustala się w zależności od sposobu nabycia zbywanej nieruchomości lub prawa majątkowego na podstawie art. 22 ust. 6c lub na podstawie art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę odpłatny charakter umowy o dożywocie, kosztem uzyskania przychodu w przypadku zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych w drodze tej umowy, ustalić należy w oparciu o treść art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1-3 w zw. z ust. 30a ustawy o podatku dochodowym  od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 21 ust. 25a ww. ustawy:

W myśl art. 21 ust. 26 ww. ustawy:

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy:

Przy czym, zgodnie z treścią art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei, jak stanowi art. 21 ust. 30 ww. ustawy:

Wskazać w tym miejscu należy, że ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78 poz. 483 ze zm.) stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt,  że tylko określone zdarzenia prawne, bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania, skutkuje zwolnieniem dochodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Z istoty rozwiązania zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i określonych praw majątkowych nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe.

Ze zwolnienia tego wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik podkreślił, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego przychodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie „własnych celów mieszkaniowych”, rozumianych jako potrzeba zapewnienia sobie dachu nad głową. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika, a nie lokata kapitału lub zdobywanie źródła zarobkowania bądź zapewnienie dachu nad głową innym osobom niż podatnik. Wyraz „mieszkaniowe” w wyrażeniu „własne cele mieszkaniowe” należy odnosić podmiotowo do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu w znaczeniu jedynie przedmiotowym. Zamiarem ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych praw majątkowych czy nieruchomości, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. U podstaw omawianego zwolnienia legło założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego. Powyższe wnioski wynikają wprost z brzmienia przepisu normującego powyższe zwolnienie.

Z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jasno wynika więc, że kredyt, na którego spłatę zostanie przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych musi być kredytem zaciągniętym na udokumentowane własne cele mieszkaniowe, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Celem ustawodawcy było bowiem premiowanie zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przez podatnika.

Podkreślić należy, że spłacany kredyt (pożyczka) nie ma być jakimkolwiek kredytem (pożyczką), lecz musi spełniać ściśle określone ww. ustawą wymagania. Musi to być bowiem kredyt (pożyczka) – co wynika literalnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy – zaciągnięty przez podatnika na cele określone w pkt 1, tj. m.in. na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie, związanych z tym budynkiem (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ww. ustawy). Przepis wyraźnie bowiem stanowi, że kredyt (pożyczka) ma być zaciągnięty na cele określone w pkt 1, a więc na cele mieszkaniowe.

Ponadto, istotne jest także, aby spłacany kredyt zaciągnięty był przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży oraz, aby kredyt ten zaciągnięty był przez osobę, która uzyskuje przychód ze sprzedaży.

Należy zatem podkreślić, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych dopuszcza możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego poprzez przeznaczenie przychodu  ze sprzedaży na wskazane w tej ustawie cele mieszkaniowe, o jakich mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ww. ustawy. Niemniej jednak, aby podatnik mógł wywodzić prawo do zastosowania przedmiotowego zwolnienia, a tym samym z niego skorzystać, musi bezwzględnie spełnić wynikające z tego przepisu warunki. Jednym z takich warunków jest, aby spłacany kredyt zaciągnięty został przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. Jak wynika bowiem z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie, o którym mowa  w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, nie dotyczy kredytów (pożyczek) zaciągniętych po sprzedaży nieruchomości. W tym przypadku bez znaczenia jest fakt, że kredyt zaciągnięty został na spłatę kredytu udzielonego na cele mieszkaniowe, skoro zawarcie umowy o kredyt nastąpiło po sprzedaży nieruchomości. Takiego zaś przeznaczenia środków nie przewiduje art. 21 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że 28 października 2023 r. sprzedała Pani lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość nabyty w drodze umowy o dożywocie w 2018 r. Uzyskane środki finansowe ze zbycia ww. nieruchomości przeznaczyła Pani m.in. na nabycie (zakup) w dniu 9 stycznia 2024 r. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, którego jest Pani właścicielem. Sposób zapłaty to kredyt hipoteczny, a także przelew środków własnych uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Kredytzostał przez Panią zaciągnięty w dniu 21 grudnia 2023 r. na sfinansowanie części ceny zakupionego mieszkania. Kredyt zaciągnięty był w banku …...Całość uzyskanych środków ze zbycia lokalu (nabytego w 2018 r.) zamierza Pani przeznaczyć na cele mieszkaniowe, w ciągu trzech lat od końca roku, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, tj. na spłatę kredytu i remont lokalu.

Mając zatem na uwadze powołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy,  że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym warunek wydatkowania przychodu na cele, o których mowa w 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym  od osób fizycznych nie zostanie w tej części spełniony, ponieważ kredyt na nabycie nieruchomości (tj. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nabytego 9 stycznia 2024 r.) został zaciągnięty po dniu uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia (lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nabytego w drodze umowy o dożywocie).

W konsekwencji, stwierdzić należy, że skoro w przedmiotowej sprawie zaciągnęła Pani w dniu 21 grudnia 2023 r. kredyt hipoteczny na zakup lokalu mieszkalnego, tj. po dniu uzyskania przychodu ze sprzedaży (28 października 2023 r.) lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nabytego w 2018 r., to wydatkowanie części przychodu z ww. odpłatnego zbycia na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup w dniu 9 stycznia 2024 r. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nie wypełnia przesłanek wydatkowania przychodu na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, spłata kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup ww. lokalu mieszkalnego z części przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze umowy o dożywcie – w przedstawionej sytuacji – nie będzie stanowiła wydatku na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do kwestii wydatkowania części środków pieniężnych na remont zakupionego lokalu mieszkalnego należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wprost katalogu wydatków mieszkaniowych związanych z remontem budynku mieszkalnego, jak też nie definiuje pojęcia „remont” użytego w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla wyjaśnienia tego pojęcia, należy odnieść się do jego znaczenia funkcjonującego w języku powszechnym. I tak, „remont” to „doprowadzenie jakiegoś budynku lub urządzenia do stanu używalności; naprawa, odnawianie (czegoś)”. Synonimami tego pojęcia są m.in. „naprawa, przebudowa, odrestaurowanie, modernizacja”.

W świetle przepisu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.):

Niemniej jednak, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odwołuje się do tego przepisu. Tym samym, definicja „remontu” funkcjonująca na gruncie Prawa budowlanego nie może być wprost przenoszona na grunt omawianej ustawy podatkowej. Może być natomiast uwzględniona jako jeden z elementów służących ustaleniu znaczenia pojęcia „remontu” dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl art. 3 pkt 6 ustawy Prawo budowlane:

Zgodnie z art. 3 pkt 7 ww. ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 7a ww. ustawy:

Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 1 ww. ustawy:

Zatem, zgodnie z definicją obiektu budowlanego jego częścią składową są również instalacje zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Pojęcie remontu wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 886/96, stwierdzając: „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji”.

Za „remont” lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy więc uznać prace dotyczące tego lokalu, służące jego utrzymaniu we właściwym stanie, doprowadzeniu go do pożądanej zdolności użytkowej, modernizacji jego elementów składowych. „Remontem” w rozumieniu omawianego przepisu jest również tzw. wykończenie budynku mieszkalnego, a więc prace służące doprowadzeniu do zdolności użytkowej pomieszczeń w nowo wybudowanym budynku. W każdym przypadku, remont dotyczy „materii” budynku mieszkalnego, a więc jego ścian, podłóg, sufitu, okien, drzwi, wyposażenia technicznego takiego jak instalacje: wodna, kanalizacyjna, elektryczna, grzewcza, gazowa bądź innych elementów trwale połączonych konstrukcyjnie z elementami budowlanymi w budynku mieszkalnym.

W orzecznictwie przyjmuje się, że za wydatki spełniające kryteria art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można uważać, w szczególności, wykonanie robót budowlanych w istniejącym lub nowopowstałym budynku mieszkalnym wraz z wymianą/instalacją składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, cieplej wody, gazu przewodowego). W praktyce więc przy rozpatrywaniu przesłanek pozwalających na skorzystanie z ulgi mieszkaniowej, zarówno w przypadku remontu, budowy, jak i wykończenia nieruchomości ponoszone są wydatki o zbliżonym charakterze.

Z opisu sprawy wynika, że część przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wydatkowała Pani i zamierza wydatkować na

na remont zakupionego lokalu mieszkalnego. Będzie Pani posiadać faktury i rachunki za zakup materiałów i wykonanie prac, wystawione na swoje imię i nazwisko. Poniesione wydatki dotyczą i będą dotyczyły między innymi:

-wymiana instalacji elektrycznej i wodno-kanalizacyjnej,

-gładź tynkowa i malowanie,

-materiały budowlane,

-zakup drzwi wewnętrznych na indywidualne zamówienie, z uwagi na niestandardowe wymiary.

W odniesieniu do ww. wydatków związanych z remontem (wykończeniem) lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, w którym realizuje Pani własne potrzeby mieszkaniowe i do którego Pani przysługuje prawo własności, obejmujących wymianę instalacji elektrycznej i wodno-kanalizacyjnej, gładź tynkową i malowanie, materiały budowlane, zakup drzwi wewnętrznych na indywidualne zamówienie, poniesionych z części przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości, nabytej w drodze umowy o dożywocie, stwierdzić należy, że ww. wymienione wydatki spełniają dyspozycję zwolnienia ustawowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mogą zostać uwzględnione przez Panią jako wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania wydatku poniesionego na cele określone w art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Niemniej, w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skoro zamierza Pani skorzystać ze zwolnienia, powinna liczyć się Pani z koniecznością wykazania faktu wydatkowania środków ze sprzedaży nieruchomości na cele mieszkaniowe. Organ podatkowy dla celów podatkowych, weryfikując możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego, uprawniony jest żądać od podatników udokumentowania poniesienia wydatków poprzez przedłożenie rzetelnych i wiarygodnych dowodów, z których w sposób niebudzący żadnych wątpliwości będzie wynikało kto, kiedy i jaki wydatek poniósł, czyli np. czy środki uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości faktycznie przeznaczone zostały przez podatnika na własne cele mieszkaniowe. Takimi dokumentami mogą być m.in. umowy sprzedaży, faktury VAT bądź też inne dokumenty, które ten fakt mogą potwierdzić.

Reasumując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że nienastępująca w wykonywaniu działalności gospodarczej sprzedaż przez Panią w dniu 28 października 2023 r. nieruchomości (lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość), nabytej w dniu 25 października 2018 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na zasadach określonych art. 30e tej ustawy, ponieważ ww. odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Wydatkowanie przez Panią części przychodu uzyskanego z ww. odpłatnego zbycia nieruchomości – począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż do dnia 31 grudnia 2026 r. - na remont nabytego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość (którego jest Pani właścicielem i w którym realizuje Pani własne cele mieszkaniowe), obejmujący wymianę instalacji elektrycznej i wodno-kanalizacyjnej, gładź tynkową i malowanie, materiały budowlane, drzwi wewnętrzne na indywidualne zamówienie, będzie Panią uprawniało do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym wskazać należy, że zwolnieniu będzie podlegał dochód w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Natomiast wydatkowanie części przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze umowy o dożywocie na spłatę kredytu hipotecznego, który zaciągnęła Pani w dniu 21 grudnia 2023 r. na zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość (którego jest Pani właścicielem i w którym realizuje własne cele mieszkaniowe), nie będzie stanowiło wydatku na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania na warunkach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że kredyt na nabycie przedmiotowego lokalu mieszkalnego został zaciągnięty po dniu uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze umowy o dożywocie.

Wydatkowanie ww. części przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości na spłatę kredytu zaciągniętego po dniu uzyskania przychodu, nie wypełnia bowiem dyspozycji wydatkowania przychodu na własne cele mieszkaniowe, o czym wprost stanowi przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Wyjaśnić również należy, że wydając interpretacje w trybie ww. przepisu Organ nie odnosi się do kwot i nie dokonuje wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, ul. ………., …………. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).