Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 11 czerwca 2024 r., sygn. I SA/Rz 228/24
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Tomasz Smoleń /spr./, Sędzia WSA Grzegorz Panek, Sędzia NSA Jacek Surmacz, Protokolant sekr. sąd. Sabina Długosz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi R.L.-S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z dnia 31 lipca 2020 r., nr 1801-I E W.4123.9.2020 w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich oddala skargę.
Uzasadnienie
R.L. (dalej: Skarżący) poddał kontroli Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z 31 lipca 2020 r. nr 1801-IEW.4123.9.2020, którą utrzymano w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w [...] z 30 grudnia 2019 r. nr 1816-SEW.4123.16.2019 orzekająca o jego solidarnej odpowiedzialności podatkowej, jako byłego członka zarządu G. sp. z o.o. z/s w R., wraz z tą Spółką, za jej zaległości podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 2013 r. i odsetki za zwłokę od tego zobowiązania podatkowego.
Powyższa skarga jest rozpatrywana przez Wojewódzki Sądu Administracyjnego w Rzeszowie po raz drugi. Wskutek bowiem skargi kasacyjnej Skarżącego Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 23 lutego 2024 r. sygn. akt III FSK 4163/21 uchylił wyrok sądu pierwszej instancji z 4 lutego 2021 r. sygn. I SA/Rz 635/20 i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania z uwagi na pozbawienie Skarżącego możności obrony swych praw poprzez uniemożliwienie wypowiedzenia się przed wydaniem wyroku wskutek rozpoznania skargi na posiedzeniu niejawnym przed upływem terminu wyznaczonego do pisemnego zajęcia stanowiska w sprawie. Mając na uwadze przepisy art. 190 i art. 170 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (aktualny tekst jedn. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej przywoływanej w skrócie "P.p.s.a."), z których wynika związanie sądu pierwszej instancji wskazaniami Naczelnego Sądu Administracyjnego, zaznaczyć należy, że był to jedyny powód uchylenia wyroku tut. Sądu o sygn. I SA/Rz 635/20 i sąd odwoławczy nie odnosił się do meritum sprawy.
