Wyrok WSA w Łodzi z dnia 24 lipca 2024 r., sygn. II SA/Łd 288/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Michał Zbrojewski, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Sieniuć, Asesor WSA Marcin Olejniczak (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 lipca 2024 r. sprawy ze skargi K. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 15 lutego 2024 r. znak: SKO.4114.59.2024 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę. MR

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi, decyzją z 15 lutego 2024 r. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Koluszek z 29 grudnia 2023 r., którą odmówiono K.G. przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w celu sprawowania opieki nad bratem W.G..

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że z dniem 1 stycznia 2024 r. mająca zastosowanie w sprawie ustawa materialna, tj. ustawa z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2023 r., poz. 390 ze zm. – u.ś.r.) została znowelizowana mocą ustawą z dnia 7 lipca 2023 r. o świadczeniu wspierającym (Dz. U. z 2023 r., poz.1429 ze zm. – u.ś.w.).

Organ odwoławczy zaznaczył także, iż sprawa była już przedmiotem orzekania przez organy administracji, i decyzją z 10 sierpnia 2021 r. Burmistrz Koluszek odmówił przyznania K.G. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad bratem. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi, decyzją z 17 grudnia 2021 r. utrzymało w mocy ww. decyzję, jednak tutejszy sąd wyrokiem z 9 czerwca 2022 r., II SA/Łd 196/22 uchylił zarówno decyzję SKO w Łodzi z dnia 17 grudnia 2021 r., jak i poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu wyroku WSA w Łodzi wskazał, że organy nie wyjaśniły, jak kształtuje się rzeczywisty zakres opieki wnioskodawcy nad bratem. Zdaniem sądu należało precyzyjnie przede wszystkim ustalić dobową proporcję czasu poświęcanego na wykonywanie czynności opiekuńczych i czasu, w którym ewentualnie opiekun mógłby świadczyć pracę. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwała na jednoznaczne stwierdzenie, że w sprawie nie zachodzi związek przyczynowo - skutkowy miedzy niepodejmowaniem zatrudnienia a sprawowaniem opieki przez skarżącego nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym bratem. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 9 sierpnia 2023 r., I OSK 1655/22 oddalił skargę kasacyjną Kolegium od powyższego wyroku, wskazując, że dla oceny spełnienia przesłanek, określonych w art. 17 ust. 1 u.ś.r., konieczne jest rzetelne, szczegółowe ustalenie wymiaru opieki, jakiej wymaga osoba niepełnosprawna, w celu zaspokojenia jej potrzeb w aspekcie braku możliwości podjęcia aktywności zawodowej przez jej opiekuna, wynikającej z konieczności sprawowania tej opieki, a w rozpatrywanym przypadku zaniechano takich wnikliwych ustaleń. Nie zweryfikowano dokładnie, czy brat skarżącego jest całkowicie niesamodzielny, czy też może są czynności, które jest w stanie sam wykonywać. Nie ustalono, na przykład, czy w związku z amputacją kończyn dolnych oraz przebytym udarem, jest on osobą siedzącą, czy może leżącą, czy porusza się na wózku, a jeśli tak, to czy potrzebuje w tym zakresie pomocy, czy jest w stanie samodzielnie załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne, higieniczne. Nie ustalono też, czy brat wnioskodawcy korzysta z usług socjalnych, opiekuńczych, o których mowa w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności. Co istotne, nie wiadomo również, w jakim zakresie jego stan wymaga pozostawania przez opiekuna w gotowości do niesienia pomocy. Brak jest także precyzyjnych ustaleń w zakresie dobowej proporcji czasu poświęcanego na wykonywanie czynności opiekuńczych oraz czasu pozostawania do dyspozycji podopiecznego, które wymagają odniesienia do możliwości wykonywania przez opiekuna pracy zarobkowej.