Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 31 lipca 2024 r., sygn. III SAB/Gl 425/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.), Sędzia WSA Adam Gołuch, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 31 lipca 2024 r. sprawy ze skargi A. R. na bezczynność Starosty B. w przedmiocie wniosku o udostępnienie informacji publicznej oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarżąca A. R. pismem z 18 lutego 2024 r. złożyła skargę na bezczynność Starosty B. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.

W uzasadnieniu wskazała na wyrok z 5 stycznia 2024 r., o sygn. akt II SA/GI 1473/23, podkreślając, że Starosta nagminnie łamie i lekceważy prawo uchylając się od odpowiedzi na pytania zawarte we wnioskach składanych w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej i uchylając się od wydania decyzji w tym trybie. Wskazała, że zadawane pytania nie były sprzeczne z ustawą; nigdy nie domagała się informacji wrażliwych; pytania dotyczyły najczęściej prowadzenia ewidencji gruntów i budynków, procedur ewidencyjnych, założenia ewidencji, sposobu przeprowadzenia modernizacji i osiągniętych jej celów; genezy powstania działki ewidencyjnej o nr [...]; jakości i rzetelności obsługi przez Wydział Geodezji. Podkreśliła, że były to w większości pytania dotyczące interesu publicznego, podmiotu i personelu wykonującego te zadania. Zaakcentowała, że wnioski w trybie dostępu do informacji publicznej kierowała do Starosty 5 razy. Niestety, ani razu nie odpowiedział rzetelnie ani nie wydał decyzji, czym uniemożliwiał wniesienie odwołania.

W odpowiedzi na skargę Starosta wniósł o oddalenie skargi. Wyjaśnił, że Skarżąca wielokrotnie zwracała się o udzielenie informacji publicznych, na które uzyskiwała odpowiedzi. Wskazał, że poza informacjami publicznymi, często domagała się od organu wyrażenia opinii, zajęcia stanowiska, zbadania stanu wiedzy organu w pewnych zakresach; informacji i dokumentów z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego lub informacji i dokumentów, których organ nie posiadał. Wnioski skarżącej zawierały własne opinie na temat organu i wyrażały ogólne niezadowolenie z pracy urzędników. Powołując regulacje ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 902; dalej u.d.i.p.) skonstatował, że dane państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego nie stanowią informacji publicznej udostępnianej w trybie u.d.i.p., ponieważ przepisy prawa materialnego - ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1752 ze zm.) wraz z przepisami wykonawczymi wskazują inny sposób i tryb udostępniania tych danych. W przypadku ewidencji gruntów i budynków w/w ustawa określa jakie dane są gromadzone w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym oraz w jaki sposób się je udostępniania, o czym poinformowano Skażącą.