Wyrok WSA w Krakowie z dnia 12 sierpnia 2024 r., sygn. III SA/Kr 922/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Zawadzka (spr.) Sędziowie WSA Elżbieta Czarny-Drożdżejko WSA Jakub Makuch po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 13 czerwca 2022 r. nr SKO.NP/4115/196/2022 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia skargę oddala.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 13 czerwca 2022 r. nr SKO.NP/4115/196/2022 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie utrzymało w mocy decyzję Burmistrza S. z dnia 21 kwietnia 2022 r. nr MGOPS.ŚR.5222.0081.SP.04.2022 o odmowie przyznania J. S. (zwanej dalej także wnioskodawczynią lub skarżącą) świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad mężem J. S.1.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Decyzją z dnia 21 kwietnia 2022 r. nr MGOPS.ŚR.5222.0081.SP.04.2022 organ I instancji odmówił skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad mężem. W uzasadnieniu decyzji organ powołał treść art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych i wskazał, że mąż skarżącej legitymuje się orzeczeniem z dnia 21 sierpnia 2017 r. o znacznym stopniu niepełnosprawności, z którego wynika, że niepełnosprawność istnieje od 5 maja 2012 r. (powstała w wieku 44 lat), ustalony znaczny stopień niepełnosprawności datuje się od maja 2013 r., a okres ważności orzeczenia upływa z dniem 31 sierpnia 2022 r. Tym samym mąż skarżącej nie spełnia kryterium wieku powstanie niepełnosprawności określone w tym przepisie. Organ podniósł przy tym, że wyrokiem z dnia 21 października 2014 r. sygn. akt K 38/13 Trybunał Konstytucyjny stwierdził niekonstytucyjność art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności. Organ wyjaśnił, że przedmiotowy wyrok TK jest wyrokiem zakresowym, który zmienił treść normatywną art. 17 ust. 1b w/w ustawy, nie zmieniając jego treści, ani go nie uchylając. Organ stwierdził, że mimo zaleceń TK nie podjęto żadnych działań ustawodawczych, które wyeliminowałyby z obrotu prawnego ten przepis, a skoro zgodnie z zasadą legalizmu wyrażoną w art. 6 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego organy administracyjne działają na podstawie przepisów prawa, to art. 17 ust. 1b ustawy pozostaje obowiązującym przepisem prawa.