Wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 września 2024 r., sygn. II SA/Łd 496/24

Dnia 17 września 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska Sędziowie Sędzia WSA Agata Sobieszek-Krzywicka Asesor WSA Tomasz Porczyński (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 września 2024 roku sprawy ze skargi T. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 16 maja 2024 roku nr SKO.4115.122.2024 w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w sprawie nienależnie pobranego zasiłku stałego 1. oddala skargę; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa – kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na rzecz adwokat A. U. prowadzącej Kancelarię Adwokacką w Ł. przy [...] kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) zł. powiększoną o należny podatek od towarów i usług, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skarżącemu T.S.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 16 maja 2024 r., nr SKO.4114.122.2024 wydanym na podstawie art. 134 w zw. z art. 1 pkt 1 i art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz.U. 2024 r. poz. 572) – dalej: k.p.a., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi stwierdziło niedopuszczalność odwołania T. S. od decyzji Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Łodzi II Wydział Pracy Środowiskowej w przedmiocie nienależnie pobranego zasiłku stałego za okres od maja do czerwca 2018 r.

Z dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych wynika, iż decyzją Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 2 października 2006 r. T. S. przyznano zasiłek stały na okres od 1 października 2006 r. bezterminowo. Powyższa decyzja była kilkukrotnie zmieniana w zakresie wysokości wypłacanego stronie świadczenia.

Następnie decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 21 maja 2018 r. T. S. przyznane zostało świadczenie emerytalne począwszy od dnia 1 maja 2028 r. Z akt sprawy wynika nadto, iż w okresie od maja do czerwca 2018 r. skarżący pobierał zarówno świadczenie emerytalne, jak i zasiłek stały.