Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 15 listopada 2024 r., sygn. II SA/Gl 769/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Żurawik, Sędziowie Sędzia WSA Wojciech Gapiński (spr.), Sędzia WSA Krzysztof Nowak, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2024 r. sprawy ze skargi Gminy Miasta J. na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni Wód Polskich w K. z dnia 23 kwietnia 2024 r. nr CK.ZUO.4701.6350.OZ.2019.AP w przedmiocie określenia opłaty za odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 12 marca 2024 r. Dyrektor Zarządu Zlewni Wód Polskich w K. (dalej – organ, Dyrektor ZZ), na podstawie art. 272 ust. 17 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2032 r. poz. 1478 z późn. zm. - dalej u.p.w.), ustalił Gminie Miastu J. (dalej – Gmina, Skarżąca) w formie informacji ustalającej wysokość opłaty zmiennej za usługi wodne nr [...], OZ/III kwartał/2019 opłatę zmienną za III kwartał 2019 r. w wysokości 4.030 zł za odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych do wód cieku B. Jednocześnie w informacji tej wskazano, że powyższą opłatę należy uiścić w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.

Pismem z dnia 25 marca 2023 r. Skarżąca złożyła reklamację, w której nie zgodziła się z wysokością ustalonej w informacji opłaty za usługi wodne. W jego uzasadnieniu wskazano, że przy odprowadzaniu wód opadowych i roztopowych na podstawie pozwolenia wodnoprawnego wydanego na podstawie ustawy Prawo wodne z 2001 r. brak jest podstaw dla ustalania ilości odprowadzonych wód, rozumianej jako ilość wód planowanych do odprowadzenia w roku na podstawie wskazanej w pozwoleniu wodnoprawnym maksymalnej ilość m3 na rok, albowiem wielkość ta ustalona została na podstawie innej niż aktualnie obowiązująca ustawa i nie dotyczyła ilości wód opadowych i roztopowych planowanych do wprowadzenia do wód, lecz maksymalnej dopuszczalnej ilości odprowadzanych wód opadowych i roztopowych w skali roku. Ponadto w czasie jej ustalania Gmina nie miała świadomości, iż w przyszłości może ona potencjalnie stanowić podstawę dla ustalenia jakiejkolwiek opłaty. Ponadto wskazano, że Gmina nie może złożyć oświadczenia, o którym mowa w art. 552 ust. 2g u.p.w., gdyż w tamtym czasie nie korzystała z urządzeń pomiarowych, a jednocześnie brak jest wskazania przez organ lub ustawodawcę metodologii, której wyliczenia ilości odprowadzanych wód byłyby akceptowane. Zasygnalizowano również, że organ w ramach danych mu uprawnień w art. 552 ust. 2 pkt 2 u.p.w. może dokonać pomiarów w ramach kontroli. Reasumując Gmina uznała, że niedopuszczalnym jest ustalenie opłaty zmiennej na podstawie abstrakcyjnych danych, a nie rzeczywistych wielkości odprowadzanych wód opadowych i roztopowych.