Wyrok NSA z dnia 5 marca 2024 r., sygn. II OSK 2126/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia del. WSA Grzegorz Antas (spr.) Protokolant asystent sędziego Emilia Olszewska-Gągała po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D.Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 maja 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 2436/20 w sprawie ze skargi D.Ł. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 28 października 2020 r. znak DOA.7110.275.2020.RKS/MMS w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 18 maja 2021 r., VII SA/Wa 2436/20 oddalił skargę D.Ł. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego (dalej: GINB) z 28 października 2020 r., znak DOA.7110.275.2020.RKS/MMS, utrzymującą w mocy decyzję Wojewody Pomorskiego z 29 czerwca 2020 r., nr WI-I.7840.4.3.2020.IG, którą wskazany organ, działając na podstawie art. 157 § 1 i art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256 ze zm.), dalej: k.p.a., po przeprowadzeniu wszczętego na wniosek D.Ł. postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty [...] z 10 lipca 2019 r., nr AB.6740.X.83.2019.14 zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej R.L. pozwolenia na budowę czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej na działce nr ew. [...], obręb [...] w R. odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji.

D.Ł. złożył skargę kasacyjną, którą zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając Sądowi I instancji naruszenie:

I. przepisów prawa materialnego: 1) art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. przez błędną wykładnię i uznanie, że budowa budynku wielorodzinnego sprzecznego z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego i wydanej z pozbawieniem prawa do udziału w postępowaniu osób bezpośrednio zainteresowanych i uprawnionych do wzięcia udziału w postępowaniu w przedmiocie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę nie stanowi rażącego naruszenia prawa skutkującego stwierdzeniem nieważności; 2) art. 3 ust. 2 i 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186), dalej: p.b., przez błędną interpretację definicji budynku jednorodzinnego w sposób sprzeczny z ugruntowanym orzecznictwem i w konsekwencji uznanie, że budynek wielorodzinny objęty decyzją o pozwoleniu na budowę na działce nr ew. [...], obręb [...] w R. stanowi w istocie 4 budynki jednorodzinne, pomimo iż żaden z tych budynków nie stanowi wyodrębnionego budynku i w kontekście postanowień planu zagospodarowania przestrzennego nie może stanowić samodzielnej nieruchomości; 3) art. 35 ust. 1 pkt 1 a p.b. poprzez jego niezastosowanie i w konsekwencji utrzymanie w mocy decyzji o pozwoleniu na budowę wydanej sprzecznie z obowiązującymi przepisami prawa, w tym przede wszystkim z planem zagospodarowania przestrzennego w miejscu prowadzonej inwestycji; 4) art. 28 ust 2 p.b. poprzez jego niezastosowanie i w konsekwencji utrzymanie w mocy decyzji wydanej bez udziału osób uprawnionych do wzięcia udziału w postępowaniu administracyjnym;