Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 października 2024 r., sygn. II SAB/Wa 333/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej (spr.), Sędzia WSA Joanna Kube, Sędzia WSA Joanna Kruszewska-Grońska, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 29 października 2024 r. sprawy ze skargi W.D. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] marca 2024 r. o udostępnienie informacji publicznej 1. zobowiązuje Komendanta Głównego Policji do rozpoznania wniosku W.D. z dnia [...] marca 2024 r. o udostępnienie informacji publicznej, w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz W.D. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Pismem z 21 maja 2024 r. W.D. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Komendanta Głównego Policji polegającą na nierozpatrzeniu wniosku o udzielenie informacji publicznej z [...] marca 2024 r., który dotyczył przesłania, za pośrednictwem poczty elektronicznej, informacji w zakresie kserokopii/skanów sprawozdań kończących czynności wyjaśniające w postępowaniach skargowych: [...].

Skarżący wskazał, że stanowisko organu zawarte w odpowiedzi z dnia 22 marca 2024 r. l.dz. [...], że żądana informacja publiczna nie stanowi informacji publicznej jest niezasadne.

W związku z powyższym wniósł o zobowiązanie organu do rozpatrzenia wniosku oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Jednocześnie zarzucił organowi naruszenie art. 61 ust. 1 Konstytucji RP w zakresie, w jakim przepis ten stanowi podstawę prawa do uzyskiwania informacji publicznej poprzez błędne zastosowanie polegające na nieudostępnieniu informacji publicznej na wniosek, art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 902); zwanej dalej u.d.i.p. w zakresie w jakim przepis ten stanowi o tym, że informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, poprzez niezasadne uznanie, że przedmiotem wniosku nie jest udostępnienie informacji publicznej, a w konsekwencji nieudostępnienie informacji publicznej na wniosek oraz art. 13 ust. 1 u.d.i.p. poprzez zaniechanie udostępnienia informacji publicznej polegające na udzieleniu na prawidłowo złożony wniosek niejasnej oraz wymijającej odpowiedzi