Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 16 grudnia 2024 r., sygn. III SA/Gl 601/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Machcińska, Sędziowie Sędzia WSA Adam Gołuch, Asesor WSA Adam Pawlyta (spr.), Protokolant Referent Stażysta Katarzyna Pisula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2024 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia 17 maja 2024 r. nr SKO.VIII/422/30/2024 w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy oddala skargę.

Uzasadnienie

A. S. (dalej: strona; skarżący) zaskarżył decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku - Białej (dalej: SKO; organ odwoławczy) z 17 maja 2024 r. znak: SKO.VIII/422/30/2024. Decyzją tą SKO uchyliło w całości decyzję Starosty [...]. z 5 stycznia 2024 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy i orzekało co do istoty sprawy poprzez stwierdzenie, że:

1. decyzja Starosty [...]. z 1 grudnia 2015 r. znak [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy A. G. (obecnie S.) na okres 3 miesięcy nie została wydana z naruszeniem prawa;

2. brak jest podstaw do uchylenia ww. decyzji z 1 grudnia 2015 r., na skutek okoliczności, o której mowa w art. 146 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (aktualny tekst jedn. z 17 kwietnia 2023 r., Dz.U. z 2023 r. poz. 775 ze zm.; dalej: k.p.a.), ponieważ od jej doręczenia upłynęło pięć lat.

Wydanie zaskarżonej decyzji poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu.

Wnioskiem z 18 stycznia 2023 r. (nadanym listem poleconym w tym samym dniu) A. S. zwrócił się do Starosty [...]. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną tego organu z 1 grudnia 2015 r. o zatrzymaniu jego prawa jazdy na 3 miesiące. Jako podstawę swego wniosku wskazał art. 145a § 1 k.p.a. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 i 7 k.p.a. W uzasadnieniu wniosku powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13 grudnia 2022 r., wydany w sprawie o sygn. akt K 4/21. Stwierdził przy tym, że przepis, na podstawie którego zatrzymano mu prawo jazdy, czyli art. 102 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy z 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz.U. z 2021 r., poz. 1212) został uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z art. 2 Konstytucji RP. Postępowanie w sprawie zatrzymania jego prawa jazdy prowadzone było w sposób, który TK uznał za niezgodny z Konstytucją. Poza tym, zdaniem strony, wątpliwą okolicznością było to, czy do wykroczenia doszło na terenie zabudowanym. Następnie argumentowano, że strona nie ma jakiejkolwiek gwarancji rozstrzygnięcia jej sprawy administracyjnej zgodnie ze standardami sprawiedliwej i rzetelnej procedury.