Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2024 r., sygn. II GSK 1054/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej E. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 stycznia 2023 r. sygn. akt VI SA/Wa 2397/21 w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 27 sierpnia 2019 r. nr EA-b-1351/1227/19 w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni palnej bojowej do celów ochrony osobistej 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2. uchyla zaskarżoną decyzję Komendanta Głównego Policji w całości, 3. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz E. S. 760 (słownie: siedemset sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I.

Komendant Wojewódzki Policji z siedzibą w Radomiu (dalej: "KWP", "organ I instancji") decyzją z 24 czerwca 2019 r., nr PA-18610/13885/19, na podstawie art. 18 ust. 5 pkt 4 w związku z art. 32, art. 20 ustawy z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji (Dz. U. z 2019 r., poz. 284, dalej: u.b.i.a.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r, poz. 2096 ze zm., dalej: k.p.a.) po przeprowadzeniu wszczętego z urzędu postępowania administracyjnego orzekł o cofnięciu E. S. (dalej: skarżący) pozwolenia na posiadanie broni palnej bojowej do celu ochrony osobistej. Podstawą wydania decyzji było naruszenie zasad przechowywania broni, o czym KWP uzyskał informację w dniu 17 kwietnia 2019 r., kiedy podczas przeszukania mieszkania skarżącego przez funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego stwierdzono, iż posiadana przez niego broń przechowywana była w sejfie, jednak wspólnie z bronią należącą do innej osoby, która również posiadała pozwolenie na broń do ochrony osobistej.

Po rozpatrzeniu odwołania skarżącego Komendant Główny Policji (dalej: "KGP", "organ II instancji") decyzją z 27 sierpnia 2029 r., nr EA-b-1351/1227/19, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 268a k.p.a. oraz art. 18 ust. 5 pkt 4 w zw. z art. 32 u.b.i.a.