Wyrok WSA w Kielcach z dnia 17 grudnia 2024 r., sygn. II SA/Ke 321/24
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Armański Sędzia WSA Agnieszka Banach (spr.) Protokolant Starszy inspektor sądowy Urszula Opara po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2024 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2024 r. [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z 28 marca 2024 r. [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, na skutek odwołań wniesionych przez: K. i W. K., M. i D. Ł., M. K., D. K., E. W., utrzymało w mocy sprostowaną postanowieniem z dnia 3 listopada 2023 r., decyzję Burmistrza Miasta i Gminy B.-Z. z dnia 23 października 2023 r., Nr [...] znak: [...] w sprawie ustalenia na wniosek [...] Sp. z o.o. [...], lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającego na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej [...] wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną na działkach nr ewid. [...], [...] położonych w B., gm. B.- Z., w skład której wejdzie: wieża telekomunikacyjna (wraz z instalacją odgromową) o wysokości 55,95 m n.p.t., anteny sektorowe (12 szt.), anteny radiolinii (3 szt), wewnętrzna linia zasilająca, system antenowy wraz z okablowaniem łączącym wszystkie elementy, kanalizacja teletechniczna na potrzeby przyłącza światłowodowego, urządzenia zasilające, sterujące i nadawczo odbiorcze.
W uzasadnieniu faktycznym i prawnym decyzji Kolegium wyjaśniło, że materialnoprawną podstawę decyzji organu pierwszej instancji stanowiły przepisy ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2023 r., poz. 977, zwana dalej u.p.z.p. lub ustawą), w szczególności art. 50 ust. 1, art. 52 ust. 1, 2 i 3, art. 53 ust. 3 oraz art. 6 pkt 1 tej ustawy. Kolegium podało, że planowana inwestycja będzie się składała z wieży telekomunikacyjnej o wysokości 55,95 (wraz z instalacją odgromową), anten sektorowych (12 szt.), anten radiolinii (3 szt.), wewnętrznej linii zasilającej, systemu antenowego wraz z okablowaniem łączącym wszystkie elementy oraz kanalizacji technicznej na potrzeby przyłącza światłowodowego. Skoro jest to zamierzenie inwestycyjne w sieci telekomunikacyjnej wykorzystywanej do świadczenia usług telekomunikacyjnych dostępnych dla ogółu użytkowników, to posiada status urządzenia łączności publicznej. Stacja bazowa telefonii komórkowej jest zatem urządzeniem niezbędnym dla funkcjonowania sieci telekomunikacyjnej, bezpośrednio związanym ze świadczeniem usług telekomunikacyjnych, co oznacza, że wpisuje się ona w zakres pojęciowy sieci i urządzeń infrastruktury technicznej. Kolegium wyjaśniło, że stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2023r., poz. 733) "infrastruktura techniczna" to każdy element infrastruktury lub sieci, który może służyć do umieszczenia w nim lub na nim elementów infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej, nie stając się jednocześnie aktywnym elementem tej sieci telekomunikacyjnej, taki jak rurociągi, kanalizacja, maszty, kanały, komory, studzienki, szafki, budynki i wejścia do budynków, instalacje antenowe, wieże i słupy, z wyłączeniem wskazanym w treści tego przepisu. Natomiast zgodnie z art. 143 ust. 2 u.g.n. przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych. Treść przywołanych przepisów jednoznacznie wskazuje, że stacja bazowa telefonii komórkowej, jako obiekt realizowany w ramach rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, stanowi szczególny rodzaj infrastruktury technicznej. W konsekwencji przedmiotowa stacja bazowa realizuje cele publiczne określone w art. 6 u.g.n. Jest to więc inwestycja celu publicznego, pozwalająca zaspokoić potrzeby lokalnej społeczności.
