Wyrok NSA z dnia 14 listopada 2024 r., sygn. I OSK 1668/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: sędzia NSA Monika Nowicka sędzia del. WSA Joanna Skiba (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.S., S.S., P.S., L.G., K.D., D.G. i A.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lutego 2024 r. sygn. akt I SAB/Wa 83/23 w sprawie ze skargi A.S., S.S., P.S., L.G., K.D., D.G. i A.G. na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 7 lutego 2024 r. sygn. akt I SAB/Wa 83/23, po rozpoznaniu sprawy ze skargi A.S., S. S., P.S., L.G., K.D., D.G. i A.G. na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji

1. stwierdził, że Wojewoda Mazowiecki dopuścił się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa;

2. umorzył postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu;

3. przyznał od Wojewody Mazowieckiego na rzecz skarżących A.S., S.S., P.S., L.G., K.D., D.G. i A.G. sumę pieniężną w kwocie po 1000 złotych dla każdego z nich;

4. zasądził od Wojewody Mazowieckiego na rzecz skarżących A.S., S.S., P.S., L.G., K.D., D.G. i A.G. solidarnie kwotę 580 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku została złożona przez A.S., S.S., P.S., L.G., K.D., D.G. i A.G. Skarżący kasacyjnie zaskarżyli pkt 2 i 3 wyroku.

Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. zarzucono naruszenie przepisów postępowania, których naruszenie miało istotny wpływ na wynik sprawy tj.:

1. art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a. w zw. z art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. w zw. z art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. w zw. z art. 97 § 1 pkt 4 ustawy z dnia z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2000 z późn. zm.; dalej jako: "k.p.a.") przez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na bezzasadnym przyjęciu, że sąd administracyjny w toku rozpatrywania skargi na bezczynność lub przewlekłość organu nie jest uprawniony do kontroli zasadności zawieszenia postępowania, w sytuacji gdy doszło do zawieszenia postępowania w toku postępowania sądowoadministracyjnego w przedmiocie kontroli bezczynności lub przewlekłości organu, co doprowadziło do umorzenia postępowania w zakresie zobowiązania organu do wydania w określonym terminie aktu, a wydanie przez Wojewodę Mazowieckiego postanowienia o zawieszeniu postępowania, miało jedynie na celu uniemożliwienie zobowiązania do organu do wydania aktu w określonym poprzez Sąd terminie, a więc o próbie uniknięcia sankcji za dopuszczenie się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, podczas gdy: