Wyrok WSA w Lublinie z dnia 17 grudnia 2024 r., sygn. II SA/Lu 750/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja Asesor sądowy Maciej Gapski (sprawozdawca) Protokolant Referent Justyna Kłosowska-Pietrynko po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2024 r. sprawy ze skargi J. M. na uchwałę nr [...] Prezydent Miasta z dnia [...] stycznia 2024 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy M. P. "[...] I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Miasta P. na rzecz skarżącej J. M. kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

J. M. (dalej jako: skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie w dniu 30 września 2024 r. skargę na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2024r,. poz. 1465 ze zm., dalej jako u.s.g.) oraz art. 28 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz. U. z 2023 r., poz. 977 ze zm., dalej jako: u.p.z.p.), domagając się stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej w Puławach Nr LXVIII/577/24 z dnia 25 stycznia 2024 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Miasto Puławy "K. ". Skarżąca zarzuciła uchwale naruszenie:

1. art. 1 ust. 2 pkt 1, 2 i 7 oraz art. 6 ust. 1 i 2 u.p.z.p. oraz art. 31 ust. 3 i art. 32 Konstytucji RP poprzez nieprzyjęcie przez organ za podstawę uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Miasto Puławy "K. ", ładu przestrzennego i nieuwzględnienie jego wymagań, walorów architektonicznych obszaru objętego planem i sąsiadującego z nim w bezpośredniej odległości, prawa własności mieszkańców, których nieruchomości sąsiadują z obszarem objętym miejscowym planem, niewyważenie interesu publicznego i interesów prywatnych, w tym w szczególności wniosków i uwag skarżącej zmierzających do ochrony istniejącego stanu zagospodarowania terenu, co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia przez organ zasady proporcjonalności i równości wobec prawa;