Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 30 stycznia 2025 r., sygn. II SA/Gl 1022/24

Decyzja o odmowie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego jest efektem braku dowodów pozwalających stwierdzić, czy niepełnosprawność skarżącego powstała przed osiągnięciem 21 lat, zgodnie z wymogami ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.), Asesor WSA Aneta Majowska, Protokolant specjalista Magdalena Pochopin, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2025 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 24 maja 2024 r. nr SKO.PSŚ/41.5/993/2024/0 w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

K. K. (dalej: "wnioskodawca" lub "skarżący") wnioskiem z dnia 7 grudnia 2020 r. zwrócił się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. o przyznanie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego i uzupełnił go w dniu 11 stycznia 2021 r. złożeniem urzędowego formularza. Podał, że posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, a jego niepełnosprawność powstała w okresie przed ukończeniem 21 roku życia. Świadczy o tym opis badania RTG kolan z dnia 5 grudnia 2014 r. i wpis w dokumentacji medycznej z poradni neurologicznej z dnia 5 stycznia 2025 r. oraz świadectwo ukończenia szkoły podstawowej, z którego wynika, że był zwolniony z lekcji wychowania fizycznego.