Wyrok NSA z dnia 1 października 2024 r., sygn. II FSK 1144/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia del. WSA Krzysztof Kandut (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 1 października 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 czerwca 2024 r., sygn. akt I SA/Sz 179/24 w sprawie ze skargi K. T. i A T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z dnia 19 stycznia 2024 r., nr 3201-IOD2.4102.20.2023.7 w przedmiocie określenia straty i nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2019 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie, 2) zasądza od K. T. i A T. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym kasacyjnie wyrokiem z 12 czerwca 2024 r. sygn. akt I SA/Sz 179/24 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uwzględnił skargę K. T. oraz A T. i uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z 19 stycznia 2024 r. nr 3201-IOD2.4102.20.2023.7 oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] z 31 sierpnia 2023 r.

nr 3203-SPV.4102.67.2021.116;3203-SPV.4102.18.2022.345 w przedmiocie określenia straty oraz nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2019 rok.

Z ustaleń objętych w/w wyrokiem wynika, że w 2019 roku K. T. prowadziła działalność gospodarczą obejmującą fryzjerstwo i zabiegi kosmetyczne,

a dodatkowo sprzedaż hurtową i detaliczną samochodów, konserwację i naprawę pojazdów samochodowych, sprzedaż detaliczną części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, transport drogowy.

W wyniku przeprowadzonego postępowania organ I instancji ustalił i twierdził, że podatniczka nie wykazała całkowitego przychodu w tytułu usług kosmetycznych oraz usług naprawy pojazdów w kwotach, odpowiednio: 17.702,16 zł i 50.623,56 zł – łącznie 68.325,72 zł. Uznał przy tym, że księgi podatkowe prowadzone były w tej części nierzetelnie w zakresie przychodów. Stwierdził także, że za listopad i grudzień 2019 roku podatniczka nie uwzględniła w rozliczeniu raportów kasowych z kas rejestrujących o łącznej wartości 15.222,67 zł, a nadto po stronie kosztów uzyskania przychodów zawyżyła ich wartość o 104.810,61 zł. Analizując dowody źródłowe organ stwierdził, że pokazują one uzyskiwanie ujemnej marży, co nie znajduje uzasadnienia w okolicznościach sprawy. W efekcie oszacował niezaewidencjonowany obrót podatniczki oraz określił stratę z jej działalności gospodarczej przy zastosowaniu indywidulanej metody, najbardziej zbliżonej do rzeczywistości, jak tego wymaga art. 23 § 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm. – dalej zwana: O.p.) w zw. z art. 9 ust. 1 - 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm. – dalej zwana: u.p.d.o.f.). Równocześnie, w związku ze złożeniem przez małżonków wspólnego zeznania podatkowego, określił na imię obojga nadpłatę podatku należną po uwzględnieniu przysługujących odliczeń od tychże wspólnie deklarowanych dochodów.