Wyrok NSA z dnia 1 października 2024 r., sygn. II FSK 1143/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Jan Grzęda (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Krzysztof Kandut, po rozpoznaniu w dniu 1 października 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 czerwca 2024 r., sygn. akt I SA/Sz 178/24 w sprawie ze skargi K. T. i K.T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z dnia 19 stycznia 2024 r., nr 3201-IOD2.4102.19.2023.7 w przedmiocie straty i nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2018 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie, 2) zasądza od K. T. i K. T. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 610 (słownie: sześćset dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 12 czerwca 2024 r. sygn. akt I SA/Sz 178/24 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uwzględnił skargę K. T. oraz K. T. i uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej

w Szczecinie z 19 stycznia 2024 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Choszcznie z 31 sierpnia 2023 r. w przedmiocie określenia straty oraz nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2018 r.

Z ustaleń objętych ww. wyrokiem wynika, że od 17 września 2018 r. skarżąca prowadziła działalność gospodarczą obejmującą fryzjerstwo i zabiegi kosmetyczne,

a dodatkowo sprzedaż hurtową i detaliczną samochodów, konserwację i naprawę pojazdów samochodowych, sprzedaż detaliczną części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, transport drogowy.

W wyniku przeprowadzonego postępowania organ pierwszej instancji ustalił i twierdził, że podatniczka nie wykazała całkowitego przychodu z tytułu usług kosmetycznych oraz usług naprawy pojazdów. Uznał przy tym, że księgi podatkowe prowadzone były w tej części nierzetelnie w zakresie przychodów. Analizując dowody źródłowe organ stwierdził, że pokazują one uzyskiwanie ujemnej marży, co nie znajduje uzasadnienia w okolicznościach sprawy. W efekcie oszacował niezaewidencjonowany obrót podatniczki oraz określił stratę z jej działalności gospodarczej przy zastosowaniu indywidulanej metody, najbardziej zbliżonej do rzeczywistości, jak tego wymaga art. 23 § 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm., O.p.) w zw. z art. 9 ust. 1 - 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm., dalej "u.p.d.o.f."). Równocześnie, w związku ze złożeniem przez małżonków wspólnego zeznania podatkowego, określił na imię obojga nadpłatę podatku należną po uwzględnieniu przysługujących odliczeń od tychże wspólnie deklarowanych dochodów.