Wyrok NSA z dnia 2 października 2024 r., sygn. II OSK 2764/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie sędzia NSA Grzegorz Czerwiński sędzia del. WSA Magdalena Dobek - Rak (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 2 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. W. i T. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 sierpnia 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 915/21 w sprawie ze skargi B. W. i T. W. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 2 marca 2021 r. nr DON.7200.236.2020.KPI w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 25 sierpnia 2021 r., w sprawie o sygn. akt VII SA/Wa 915/21, oddalił skargę B.W. i T.W. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z 2 marca 2021 r., nr DON.7200.236.2020.KPI, którym po ponownym rozpatrzeniu sprawy utrzymał w mocy postanowienie własne z 21 stycznia 2021 r. o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z 30 czerwca 2011 r., nr WOA.7721.328.2011.MPUS, utrzymującej w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie Powiat Grodzki z 13 kwietnia 2011 r., nr 118/11, nakazującą B.W. i T.W. rozbiórkę muru oporowego, usytuowanego na działce nr [...], obr. [...] o wysokości około 0,90 m do 1,10 m w granicy działek nr [...] i [...], obr. [...] oraz o wysokości około 0,40 m do 1,0 m w granicy działek nr [...] i [...], obr. [...] przy ul. [...] w K. - wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę.

Sąd pierwszej instancji podzielił stanowisko Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, że w sprawie zachodzi przeszkoda przedmiotowa czyniąca rozpoznanie wniosku skarżących niedopuszczalnym. Decyzja objęta wnioskiem o stwierdzenie nieważności była już bowiem kontrolowana przez sądy administracyjne obu instancji, również w zakresie obejmującym podniesione we wniosku o stwierdzenie nieważności wadliwości, a ponadto sprawa dotycząca stwierdzenia nieważności decyzji z 30 czerwca 2011 r. została już rozstrzygnięta wcześniej decyzją ostateczną. Tym samym, uzasadnione było wydanie przez organ postanowienia na podstawie art. 61a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 256 ze zm.), zwanej dalej k.p.a.