Wyrok NSA z dnia 10 października 2024 r., sygn. I FSK 1049/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk (spr.), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Danuta Oleś, , po rozpoznaniu w dniu 10 października 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 8 lutego 2024 r. sygn. akt I SA/Sz 617/23 w sprawie ze skargi A. D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. z dnia 4 września 2023 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od maja do października 2018 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie, 2) zasądza od A. D. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. 4.834 kwotę (słownie: cztery tysiące osiemset trzydzieści cztery) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Wyrokiem z 8 lutego 2024 r., sygn. akt I SA/Sz 617/23, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie po rozpoznaniu skargi A. D. (dalej skarżąca) uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. z 4 września 2023 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy do maja do października 2018 r. i zasądził na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania według norm przepisanych.

2. Uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie

2.1. Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu wyroku ustalił, że decyzją z 4 września 2023 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w S. (dalej organ odwoławczy) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. (dalej organ pierwszej instancji) określającą skarżącej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za okresy od maja do października 2018 r.

2.2. Sąd pierwszej instancji przedstawiając ustalenia będące podstawą wydania zaskarżonej decyzji wyjaśnił, że w okresie objętym postępowaniem podatkowym skarżąca świadczyła usługi na rzecz E. spółki z o.o., które wykazała w rozliczeniach jako usługi niepodlegające opodatkowaniu VAT w kraju, przyjmując, że były świadczone w miejscu położenia nieruchomości na terenie Niemiec. Ustalono, że skarżąca – w związku z usługami świadczonymi na rzecz spółki E. – korzystała z usług podwykonawców: M. d.o.o. (w wystawionych fakturach opisano usługi doradcze) oraz S. L. (w tym przypadku podwykonawca wystawiał rachunki).