Postanowienie NSA z dnia 25 marca 2025 r., sygn. III OSK 289/25

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2025 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 października 2024 r., sygn. akt II SA/Wa 1483/24 w sprawie ze skargi J.J. na orzeczenie Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie z dnia 11 lipca 2024 r., nr 2143/O/2024 w przedmiocie ustalenia dla celów odszkodowawczych uszczerbku na zdrowiu postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, postanowieniem z dnia 22 października 2024 r., sygn. akt II SA/Wa 1483/24, odrzucił skargę J.J. na orzeczenie Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie z dnia 11 lipca 2024 r., nr 2143/O/2024 w przedmiocie ustalenia dla celów odszkodowawczych uszczerbku na zdrowiu.

W motywach rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że wojskowe komisje lekarskie orzekają w dwóch reżimach prawnych i ich orzeczenia dzielą się na dwie grupy. Pierwsza dotyczy orzeczeń w kwestii zaliczenia danej osoby do określonej kategorii zdolności do służby wojskowej, jak i samej zdolności do służby wojskowej. Na tego rodzaju orzeczenia przysługuje skarga do sądu administracyjnego, ponieważ rozstrzygają one istotę sprawy, czyli zdolność do służby wojskowej. Druga dotyczy orzeczeń wojskowych komisji lekarskich ustalających schorzenia danej osoby, ich związek ze służbą wojskową dla celów odszkodowawczych lub rentowych albo zaopatrzenia emerytalnego, a w konsekwencji zakwalifikowanie do danej grupy inwalidztwa. Orzeczenia w przedmiocie ustalenia związku stanu zdrowia ze służbą wojskową jako sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych podlegają kognicji sądu powszechnego - sądu pracy i ubezpieczeń społecznych w postępowaniach o świadczenia przysługujące z tego tytułu, tj. odszkodowania, renty, emerytury. Sąd administracyjny nie jest zatem właściwy do rozpoznania skargi na orzeczenie w tym przedmiocie.