Klasyfikacja pojazdu powypadkowego jako odpad - Wyrok NSA z dnia 5 marca 2025 r., sygn. III OSK 5484/21
Pojazd, który w momencie sprowadzenia na terytorium RP nie jest zdolny do użytkowania zgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem z powodu braku odpowiednich dokumentów i znaczących uszkodzeń, kwalifikuje się jako odpad w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska, zgodnie z ustawą o odpadach oraz unijnymi regulacjami.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Sławomir Wojciechowski Sędziowie: Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędzia del. WSA Maciej Kobak Protokolant: asystent sędziego Anna Krupa po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2025 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. sp. z o.o. z siedzibą w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2021 r., sygn. akt IV SA/Wa 2628/20 w sprawie ze skargi R. sp. z o.o. z siedzibą w R. na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 30 września 2020 r., nr DKGO-420.0-14-3/18/js w przedmiocie zobowiązania do zagospodarowania odpadu oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 16 lutego 2021 r., sygn. akt IV SA/Wa 2628/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: Sąd I instancji, WSA) oddalił skargę R. sp. z o.o. z siedzibą w R. na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (dalej: organ, GIOŚ) z 30 września 2020 r., nr DKGO-420.0-14-3/18/js w przedmiocie zobowiązania do zagospodarowania odpadu.
Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodziła się spółka R. sp. z o.o. z siedzibą w R. (dalej: skarżąca kasacyjnie, spółka) i w skardze kasacyjnej zarzuciła zaskarżonemu wyrokowi naruszenie przepisów prawa materialnego:
1. art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (dalej: u.o.) w zw. z art. 7a § 1 k.p.a. poprzez dokonanie błędnej wykładni polegającej na przyjęciu jako dominującą podstawę definicyjną pojęcia "odpadu" zwrotu czasownikowego "pozbywać się", podczas gdy dyrektywy wykładni systemowej oraz literalnej nakazują przyjąć odmienną interpretację, zgodnie z którą zakwalifikowanie danych substancji lub przedmiotu jako odpadu powinno odbywać się z uwzględnieniem nie tylko zamiaru poprzedniego posiadacza, ale także ich stanu prawnego oraz stanu technicznego. Nieprawidłowa rekonstrukcja treści normy prawnej doprowadziła WSA oraz organ do przyjęcia, że samochód stanowi odpad i w następstwie tego do wszczęcia postępowania wobec skarżącej, w ramach którego ustalono, że doszło do międzynarodowego przemieszczenia ww. pojazdu z terytorium USA na terytorium RP. W konsekwencji na skarżącą nałożono obowiązek zagospodarowania ww. pojazdu poprzez przekazanie go do przedsiębiorcy prowadzącemu stację demontażu lub punkt zbierania pojazdów na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 6 u.o. w zw. z art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (dalej: u.m.p.o.), art. 24 ust. 3 lit. a i art. 2 pkt 35 lit. a Rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczenia odpadów;
