Uznanie transakcji zbycia stokenizowanej treści audio jako transakcji barterowej i zaliczenie walut wirtualnych jako przychodu z działalności gospodarczej - Interpretacja indywidualna z dnia 18 kwietnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.88.2025.1.SP

Interpretacja indywidualna

- stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego jest w zakresie:

• uznania opisanych we wniosku transakcji zbycia stokenizowanej treści audio oraz świadczonej usługi pośrednictwa pomiędzy uczestnikami Platformy na secondary marketplace za transakcje barterowe, w związku z którymi otrzymane przez Państwa waluty wirtualne stanowią przychód z działalności gospodarczej, a koszt świadczonych usług/zbycia treści wskazany na fakturze stanowi koszt uzyskania przychodów - jest prawidłowe,
• uznania, że w przypadku sprzedaży waluty wirtualnej za FIAT, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wysokość kwoty brutto wynikającą z faktur realizowanych z podmiotami z Polski lub UE - jest prawidłowe,
• ustalenia momentu w którym Spółka, w przypadku sprzedaży waluty wirtualnej za FIAT, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę brutto wynikającą z faktur realizowanych z podmiotami z Polski lub UE - jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania uzyskanej zapłaty w walutach wirtualnych za świadczoną usługę oraz za zbycie stokenizowanej treści audio za transakcję barterową, jak również rozliczenia związanych z nimi przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty brutto wynikającej z realizowanych faktur w momencie sprzedaży waluty wirtualnej za waluty FIAT.

Opis zdarzenia przyszłego

A. spółka akcyjna (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym z siedzibą na terytorium Polski. Wnioskodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innym państwie. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca prowadzi główną działalność w zakresie technologii informatycznych i komputerowych (PKD 62.09.Z). Pozostała działalność Spółki obejmuje sprzedaż detaliczną prowadzoną przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet (PKD 47.91.Z) oraz działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z) i przetwarzanie danych, zarządzanie internetowymi (hosting) i podobna działalność (PKD 63.11.Z).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca planuje w przyszłości zrealizować projekt (dalej: „Projekt”). W ramach Projektu ma zostać utworzona platforma internetowa (aplikacja webowa) pełniąca rolę sklepu online z muzyką, która będzie wykorzystywać koncepcję „digital pressing” (dalej: „Platforma”).

„Digital pressing” to technika zapisywania zditgitalizowanych plików muzycznych zbliżona na poziomie koncepcyjnym do tłoczenia płyt z muzyką, która wykorzystuje technologie cyfrowe do tworzenia nośników muzycznych, takich jak płyty CD. Jest to nowoczesna alternatywa dla tradycyjnego tłoczenia płyt analogowych.

W ramach Platformy mają funkcjonować dwa rodzaje tokenów, jeden z nich będzie tokenem przypisanym do danego albumu muzycznego, drugi zaś (B.) będzie tokenem przypisanym do biletu zakupionego na dane wydarzenie muzyczne (np. koncert), dalej łącznie zwanymi: „Tokenami”.

Projekt będzie adresowany do odbiorców zarówno z Polski, jak i innych państw Unii Europejskiej (UE). W przyszłości planowane jest rozszerzenie działalności i funkcjonowanie Platformy globalnie - tj. adresowanie usług Platformy do konsumentów z krajów spoza UE. W ramach funkcjonowania Platformy, Spółka planuje, że będzie ponosiła przykładowo następujące wydatki: opłaty na rzecz Organizacji Zbiorowego Zarządzania, hostingu i tworzenia tokenów.

Spółka w ramach Projektu, planuje podjąć współpracę z dostawcami treści audio będącymi dystrybutorami muzycznymi. Taka współpraca ma polegać na pozyskiwaniu treści audio, która będzie realizowana w maksymalnym stopniu automatycznie poprzez przyznanie dostępu do funkcji Platformy. Spółka będzie odpowiadała za tokenizację treści audio (tokenizacja jest złożonym procesem informatycznym polegającym na wytworzeniu cyfrowego produktu w tym przypadku powiązanego z plikami audio lub biletami, które mają być udostępniane poprzez Platformę). Ponadto, planowane jest podjęcie współpracy z bileteriami, tj. platformami sprzedaży biletów online, które będą umożliwiać emitowanie B. (wytworzonych przez Spółkę), w związku z zakupem danego biletu przez użytkownika danej bileterii. Dostawcy treści audio oraz bileterie będą łącznie zwani dalej „Partnerami”. Tokeny wyemitowane przez Spółkę nie będą spełniać definicji waluty wirtualnej w art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (Dz.U.2023.1124). Ponadto Tokeny te nie będą mogły być przedmiotem obrotu na rynku wtórnym na giełdach kryptowalutowych.

W ramach korzystania z Platformy przez Partnerów, Spółka będzie pobierała wynagrodzenie od Partnerów wyrażonej procentowo oznaczonej jako „Platform Fee”, która obliczana będzie od sprzedaży z tytułu digital pressingu, a także od obrotu na secondary marketplace. Rozliczenie z Partnerami będzie dokonywane na podstawie raportu sprzedaży (miesięcznego lub kwartalnego) i będzie dokonywane w walucie tradycyjnej (dalej: „FIAT”) na podstawie faktury otrzymanej od Partnera. Co istotne, Spółka każdorazowo będzie zobowiązana do wymiany kryptowalut otrzymanych od użytkowników Platformy, na FIAT z uwagi na konieczność dokonania rozliczenia (w tym również pokrycia wartości podatku VAT) z Partnerami w walucie tradycyjnej. Oznacza to, że w przypadku otrzymywania określonych środków z tytułu sprzedaży realizowanej przez Spółkę w walucie wirtualnej, będą musiały one zostać sprzedane w celu pokrycia rozliczenia z Partnerami oraz podwykonawcami Spółki oraz podatku VAT z tytułu rozliczenia z Partnerami.

Odbiorcami Projektu będą konsumenci, którzy będą mogli kupować treści powiązane z wytworzonymi tokenami (dalej: „Konsumenci”). Ponadto, planuje się, że Konsumenci będą mogli sprzedać treści kupione na Platformie innym użytkownikom albo kupić takie treści. Spółka planuje rozliczać się w z użytkownikami w walutach wirtualnych, którzy będą mogli sprzedawać dalej treści na Platformie innym użytkownikom na ‘secondary marketplace’. Waluty wirtualne, jakie Wnioskodawca otrzyma m.in. od Konsumentów, będą spełniać definicję waluty wirtualnej z art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r o. przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (Dz.U.2023.1124).

Secondary marketplace to miejsce, w którym można kupować i sprzedawać aktywa, które zostały wcześniej zakupione na rynku pierwotnym. Na tym rynku odbywa się handel między użytkownikami po ich początkowej sprzedaży bądź emisji.

Dodatkowo, Wnioskodawca planuje pobierać opłaty prowizyjne w kryptowalucie od takich transakcji P2P (ang. peer-to-peer) na secondary marketplace. Transakcje P2P to rodzaj transakcji, które odbywają się bezpośrednio między dwiema stronami (np. między użytkownikami), bez pośredników. Obie strony transakcji mogą negocjować między sobą cenę w ramach sprzedaży bezpośredniej.

Spółka w ramach prowadzonej działalności będzie uzyskiwała zatem przychód głównie z korzystania z Platformy przez Partnerów oraz Konsumentów kupujących i sprzedających treści na Platformie (zarówno w FIAT, jak i kryptowalucie). Zakłada się, że Wnioskodawca każdorazowo będzie zawierał umowy świadczenia usług z Partnerami, na mocy której Spółce będzie przysługiwało wynagrodzenie za świadczone usługi. Wynagrodzenie to zostanie ustalone na poziomie rynkowym.

Spółka nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz.U.2023.1124), tj. nie będzie prowadziła profesjonalnej działalności w zakresie sprzedaży (wymiany) waluty i pobierała z tego tytułu określonego wynagrodzenia (np. w postaci kantoru).

Mając na uwadze powyższe, z uwagi na powzięte wątpliwości przedstawione w stanie faktycznym, Wnioskodawca zadał następujące pytania we wniosku o interpretację indywidualną do potwierdzenia przez organ.

Pytania

1)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przy założeniu, że będzie to transakcja barterowa to otrzymanie walut wirtualnych jako płatności za świadczone usługi Spółka powinna rozpoznać jako przychód z działalności gospodarczej z tytułu sprzedaży usług na podstawie art. 12 ust. 3 UPDOP oraz jednocześnie stanowi to koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 11 UPDOP i będzie to kwota wskazania na fakturze?

2)Czy w momencie sprzedaży waluty wirtualnej na FIAT, Spółka będzie uprawniona do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 11 UPDOP w wysokości kwoty brutto, które mogą wynikać zarówno z faktur realizowanych z polskimi podmiotami, jak i też z rozliczeń realizowanych z podmiotami z innych państw UE z uwagi na konieczność sprzedaży waluty wirtualnej celem pokrycia rozliczenia wraz z kwotą VAT, która ma zostać wypłacona Partnerom we FIAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Transakcja barterowa a rozliczenie kosztów

W ocenie Wnioskodawcy, przy założeniu, że będzie to transakcja barterowa otrzymanie wynagrodzenia w formie walut wirtualnych za świadczone usługi, Spółka powinna rozpoznać przychód z działalności gospodarczej z tytułu sprzedaży usług na podstawie art. 12 ust. 3 UPDOP oraz jednocześnie Spółka będzie uprawniona do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu nabycia walut wirtualnych w rozumieniu art. 15 ust. 11 UPDOP w kwotach odpowiadających kwotom przychodów wynikających z faktur sprzedażowych wystawianych przez Spółkę.

Wnioskodawca, otrzymane wynagrodzenie za świadczone usługi dla celów podatku CIT rozliczy jako transakcję zamiany będącą jedną z form umowy barterowej.

W polskim prawie barter uważany jest za jeden z rodzajów umowy zamiany, choć tak naprawdę nie może być tak traktowany, ponieważ jest to równoważąca się wartościowo wymiana towaru na towar, usługi na usługę, towaru na usługę czy też usługi na towar. Barter jest więc pojęciem szerszym niż zamiana. Jest transakcją o charakterze bezgotówkowym, a w jej wyniku dochodzi do wymiany dóbr o tej samej wartości. Celem takiej transakcji jest niedokonywanie dodatkowych rozliczeń pieniężnych pomiędzy kontrahentami, a w konsekwencji maksymalne uproszczenie obrotu gospodarczego, w tym rozliczeń podatkowych.

Charakterystyczną cechą umowy barterowej jest istnienie wyłącznie dwóch stron transakcji. Obie strony występują zarówno w roli sprzedającego, jak i kupującego, obie strony są też względem siebie jednocześnie dłużnikiem i wierzycielem. Każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej wartości, oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.

Co więcej, skoro strony umowy barterowej przenoszą na siebie wzajemną własność (świadczą wzajemne usługi), w przedmiotowej sprawie - otrzymanie wynagrodzenia za świadczone usługi w zamian za waluty wirtualne występując jednocześnie w charakterze dostawcy, jak i nabywcy - to wystąpi obowiązek rozpoznania przez strony takiej umowy, odpowiednio przychodu, jak i związanego z nim kosztu.

W świetle art. 7 ust. 2 UPDOP dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24c, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest startą ze źródła przychodów. Zgodnie z treścią art. 12 ust. 3 UPDOP za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 3a UPDOP za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1)wystawienia faktury albo

2)uregulowania należności.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Spółka będzie świadczyć usługi, otrzymując z tego tytułu umówione wynagrodzenie, które wypłacone zostanie w walucie wirtualnej. Następnie środki otrzymane w walucie wirtualnej będą wymieniane przez Spółkę na FIAT.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, Spółka na podstawie art. 12 ust. 3a UPDOP, będzie rozpoznawać przychód z działalności w kwocie wynagrodzenia określonego na fakturze (sprzedaż usług) oraz jednocześnie koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w treści art. 15 ust. 11 UPDOP (z tytułu nabycia waluty wirtualnej). Wartość otrzymanego wynagrodzenia za usługi stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej zgodnie z art. 12 ust. 3 UPDOP. W związku z otrzymaniem waluty wirtualnej jako płatności za świadczone usługi w ramach transakcji barterowej, Wnioskodawca będzie mógł rozpoznać przychód z działalności gospodarczej z tytułu sprzedaży usług na podstawie art. 12 ust. 3 UPDOP oraz jednocześnie koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 UPDOP z tytułu nabycia waluty wirtualnej.

Spółka zaznacza, że analogiczne stanowisko zostało przyjęte w przeszłości przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2022 r. (znak 0111-KDIB1-1.4010.336.2022.3.SH), gdzie stwierdzono, że: „(...) w momencie zapłaty za towary lub usługi posiadanymi kryptowalutami, lub też wymiany kryptowalut na waluty tradycyjne, powstaje dla Spółki przychód w wysokości równej uiszczonej należności z tytułu dostawy towarów/usług lub w wysokości otrzymanej waluty tradycyjnej. W przypadku wymiany walut wirtualnych na waluty tradycyjne (USD, EUR, PLN), Spółka uzyska przychód podatkowy, podlegający opodatkowaniu podatkiem CIT. Również w przypadku uregulowania należności za dostawę towaru, lub wykonaną usługę poprzez transfer kryptowalut po stronie Spółki powstanie przysporzenie majątkowe, które będzie stanowiło przychód podlegający opodatkowaniu. Wartość uiszczonej należności będzie tym samym wartością przychodu w CIT.”

Ad 2

Koszt jako kwota brutto przy zbyciu waluty wirtualnej

W ocenie Wnioskodawcy, w momencie sprzedaży waluty wirtualnej na FIAT, Spółka będzie uprawniona do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 11 UPDOP w wysokości kwoty brutto które mogą wynikać zarówno z faktur zrealizowanych z polskimi podmiotami, jak i też rozliczeń zrealizowanych przez VAT OSS, tj. z podmiotami z innych państw z uwagi na konieczność sprzedaży waluty wirtualnej celem pokrycia rozliczenia wraz z kwotą VAT, która ma zostać wypłacona Partnerom we FIAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 11 UPDOP, koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. f, stanowią udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej oraz koszty związane ze zbyciem waluty wirtualnej, w tym udokumentowane wydatki poniesione na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

W ocenie Spółki, pojęcie „nabycie” należy rozumieć zgodnie z jego językowym znaczeniem jako otrzymanie czegoś na własność, zakup, osiągnięcie czegoś, zdobycie. Nabycie waluty wirtualnej oznacza zatem zarówno zakup lub inną formę wejścia w posiadanie już istniejącej waluty wirtualnej, jak również nabycie pierwotne polegające na wytworzeniu waluty wirtualnej. W art. 15 ust. 11 UPDOP wskazano, że wydatki muszą zostać poniesione bezpośrednio na nabycie waluty wirtualnej. Bezpośredniość oznacza tutaj, że poniesienie wydatku warunkuje nabycie waluty wirtualnej (bez poniesienia tego wydatku nie byłoby możliwe nabycie waluty wirtualnej).

Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie, kosztem uzyskania przychodów w przypadku zbycia walut wirtualnych, będzie wartość usług wykonanych przez Spółkę na rzecz Partnerów. Wartość ta będzie odpowiednikiem „ceny” jaką Spółka zapłaciła za nabycie walut wirtualnych. Będzie to wartość usług wynikających z faktur lub innych dokumentów (w zależności od sposobu dokumentowania świadczonych usług w przyszłości). Wartość usług będzie zatem spełniała warunki określone w art. 15 ust. 11 UPDOP, ponieważ będzie ona stanowiła udokumentowany wydatek bezpośrednio poniesiony na nabycie waluty wirtualnej.

Jak wskazano w zdarzeniu przyszłym opisanym na wstępie, zapłaty za wystawiane przez Partnerów faktury będą dokonywane przez Spółkę w środkach wyrażanych w walutach FIAT, z kolei wynagrodzenie otrzymywane za kupno i sprzedaż treści przez Konsumentów na Platformie będzie realizowana zarówno we FIAT, jak i walucie wirtualnej. W celu dokonania wypłaty wynagrodzenia Partnerom z obrotu ich treści po odliczeniu kosztów, Spółka będzie sprzedawała waluty wirtualne celem pokrycia tego zobowiązania. Z uwagi na charakter prawny walut wirtualnych, otrzymywanie kryptowaluty jako wynagrodzenie za wykonane usługi może być traktowana podobnie do transakcji barterowej.

Barter w rozumieniu powszechnym to wymiana bezgotówkowa, czyli zamiana towaru (bądź usługi) za towar (bądź usługę). Polega na wzajemnej wymianie, bez konieczności sięgania po pieniądze. Pomimo braku rozliczenia w środkach pieniężnych, ma charakter umowy odpłatnej. Istotne jest, aby wymieniane towary/usługi były sobie równe co do wartości. Celem umów barterowych jest niedokonywanie dodatkowych rozliczeń pieniężnych pomiędzy kontrahentami, a w konsekwencji maksymalne uproszczenie obrotu gospodarczego. Należy dodać, że z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).

W przedmiotowej sprawie, Spółka otrzymuje wynagrodzenie w walucie FIAT oraz waluty wirtualnej z tytułu sprzedaży usług oraz treści na Platformie. Zatem z tytułu otrzymania takiego wynagrodzenia, Spółka powinna wykazać przychód z tytułu powadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania kosztu uzyskania przychodów z tytułu nabycia walut wirtualnych w kwocie odpowiadającej wartości realizowanej przez siebie usługi (w praktyce jest to wysokość wynagrodzenia w walucie wirtualnej). Przy czym, możliwość uwzględnienia tej wartości jako kosztu uzyskania przychodu będzie uzależniona od jego prawidłowego udokumentowania - w przypadku Spółki będzie to faktura lub inny dokument potwierdzający uzyskanie przychodu przez Spółkę.

Jednocześnie przychód ze zbycia walut wirtualnych (sprzedaż/wymiana na FIAT) powstanie w momencie, w którym Wnioskodawca dokona sprzedaży tej waluty na FIAT. Wartość tego przychodu będzie wtedy ujmowana jako przychód z zysków kapitałowych na podstawie art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. f UPDOP. Przychód ten można z kolei obniżyć o koszty związane z nabyciem walut wirtualnych, przy czym koszty te są potrącane w tym roku, w którym zostały poniesione.

Wskazać przy tym należy, że ustawodawca wprowadzając do UPDOP przepisy dotyczące walut wirtualnych, w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. f UPDOP, jako źródło przychodów z zysków kapitałowych, wskazał przychody z wymiany wirtualnych walut i odpowiednio w art. 15 ust. 11 UPDOP określił jakie wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów związane z nabyciem walut wirtualnych. Z tej regulacji jednoznacznie wynika, że kosztami uzyskania przychodów związanych z walutą wirtualną są udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej, w tym udokumentowane wydatki poniesione na rzecz podmiotów, które pośredniczą w wymianie lub sprzedaży tych walut.

Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy, w związku z otrzymaniem waluty wirtualnej jako płatności za świadczone przez Wnioskodawcę usługi przy założeniu, że mamy do czynienia z transakcją barterową, w ocenie Spółki kosztem, o którym mowa w art. 15 ust. 11 UPDOP, będzie wartość transakcji brutto, które mogą wynikać zarówno z faktur lub rachunków dokumentujących sprzedaż do polskich kontrahentów Spółki, jak i też z dokumentów potwierdzających sprzedaż do podmiotów z innych jurysdykcji, a w szczególności potwierdzających sprzedaż rozliczaną, na potrzeby zagranicznych odpowiedników polskiego VAT, przez VAT OSS (ang. One Stop Shop), czyli sprzedaż na rzecz podmiotów z innych państw UE.

Zdaniem Spółki, jeśli usługi Spółki będą opodatkowane VAT, to kosztem uzyskania przychodów w postaci kosztów nabycia walut wirtualnych będzie wartość usług Spółki brutto (z podatkiem VAT) nie zaś kwota netto. Wnioskodawca zwraca uwagę, iż w przypadku sprzedaży walut wirtualnych, którego głównym celem byłoby pokrycie wynagrodzenia należnym Partnerom i podatku VAT, po stronie Spółki należałoby ustalić koszty uzyskania przychodów w wysokości wartości brutto usług wykonywanych przez Spółkę.

Spółka zwraca w szczególności uwagę na literalną treść art. 15 ust. 11 UPDOP, zgodnie z którym: „udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej oraz koszty związane ze zbyciem waluty wirtualnej, w tym udokumentowane wydatki poniesione na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu”.

Na potrzeby zastosowania rzeczonego przepisu należy zatem uwzględnić wszelkie wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej. W kontekście transakcji sprzedażowych, jakie będą realizowane w przyszłości przez Spółkę należy podkreślić, że Spółka będzie obejmowała waluty wirtualne w wartościach, które będą odpowiadały: wartościom netto wykonywanych usług oraz wartości VAT należnego od świadczonych usług (o ile będzie w istocie należny). W związku z tym kosztami Spółki, jakie będą towarzyszyć nabyciu walut wirtualnych przez Spółkę będą: wartość wyświadczonej usługi oraz wartość podatku VAT, jaki Spółka będzie zobowiązana zapłacić z tytułu realizowanej przez siebie sprzedaży, aby nabyć w ostatecznym rozrachunku waluty wirtualne, które z perspektywy Klientów oraz Partnerów Spółki będą traktowane jako wydatki na nabycie usług Spółki.

Należy podkreślić dodatkowo, że jako wartość kosztu nabycia walut wirtualnych w rozumieniu art. 15 ust. 11 UPDOP należałoby traktować wartość brutto sprzedaży Spółki, w zakresie w jakim Spółka będzie otrzymywać wynagrodzenie w formie walut wirtualnych, z uwagi na to, że określona wartość walut wirtualnych, która jest otrzymywana w takiej formie, będzie sprzedawana celem pokrycia wynagrodzenia należnym Partnerom oraz pokrycia obowiązków Spółki w obszarze VAT w Polsce lub w innych jurysdykcjach.

Koszt powinien w konsekwencji obejmować całą kwotę brutto, a więc wartość, którą Spółka musi otrzymać, aby pokryć wszelkie zobowiązania, w tym podatek VAT. Wynika to z faktu, że przy sprzedaży waluty wirtualnej, Wnioskodawca będzie musiał uwzględnić VAT co wpływać będzie na łączną kwotę, jaką musi uzyskać ze sprzedaży waluty wirtualnej. Spółka decydując się na sprzedaż waluty wirtualnej powinna uwzględnić całą kwotę brutto, ponieważ taka kwota będzie niezbędna do pokrycia wszystkich kosztów związanych z rozliczeniem wynagrodzeń i zobowiązań podatkowych. Z tego powodu, wartość brutto powinna stanowić koszt uzyskania przychodu.

Reasumując, Spółka powinna rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu w źródle zyski kapitałowe (odpłatne zbycie waluty wirtualnej) wartość kwot brutto z realizowanych przez siebie transakcji sprzedażowych (w zakresie, w jakim będą związane z uzyskaniem wynagrodzenia w formie walut wirtualnych) z uwzględnieniem literalnej treści art. 15 ust. 11 UPDOP oraz ekonomicznych uwarunkowań realizowanych przez siebie transakcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 4a pkt 22a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT” lub „updop”):

W myśl art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1124 ze zm.):

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

• z zysków kapitałowych oraz
• z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT:

Na podstawie art. 7b ust. 3 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1-2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Należy wskazać, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 27 ustawy o CIT:

W praktyce obrotu gospodarczego zdarza się, że umowy zawierane między stronami transakcji przewidują, że zapłata za towar czy usługę następuje nie w formie pieniężnej, lecz w formie innego towaru i usługi (ewentualnie innych towarów i usług). Umowy takie, nazywane umowami barterowymi, stanowią rodzaj bezpośredniej wymiany towarów i usług (towarów na towary, usług na usługi, usług na towary lub towarów na usługi). Umowa barterowa jest umową wzajemną, a do istoty wzajemności należy to, że między świadczeniami stron zachodzi stosunek ekwiwalentności, tj. równowartości. Innymi słowy, strony umowy barterowej uzgadniają wartość towarów, lub usług i dążą do tego, żeby bilans był zerowy.

Zaznaczyć należy, że w polskim prawie barter uważany jest za jeden z rodzajów umowy zamiany, choć tak naprawdę nie może być tak traktowany, ponieważ jest to równoważąca się wartościowo wymiana towaru na towar, usługi na usługę, towaru na usługę czy też usługi na towar. Barter jest więc pojęciem szerszym niż zamiana. Jest transakcją o charakterze bezgotówkowym, a w jej wyniku dochodzi do wymiany dóbr o tej samej wartości. Celem takiej transakcji jest niedokonywanie dodatkowych rozliczeń pieniężnych pomiędzy kontrahentami, a w konsekwencji maksymalne uproszczenie obrotu gospodarczego.

Charakterystyczną cechą umowy barterowej jest istnienie wyłącznie dwóch stron transakcji. Obie strony występują zarówno w roli sprzedającego, jak i kupującego, obie strony są też względem siebie jednocześnie dłużnikiem i wierzycielem. Każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej wartości, oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.

Umowa barterowa jest umową nienazwaną, która swoim charakterem jest zbliżona do umowy zamiany, a zatem w przypadku zawarcia umowy barterowej w praktyce stosuje się do niej przepisy dotyczące umowy zamiany, tj. przede wszystkim art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:

Zamiana jest czynnością prawną konsensualną, odpłatną i wzajemną, rodzi skutki zobowiązujące, a w warunkach określonych w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego - skutki rozporządzające.

Tym samym, w swej istocie umowa zamiany jest niewątpliwie podobna do umowy sprzedaży. Świadczy o tym również fakt, że ustawodawca nie reguluje odrębnie tej umowy, a jedynie w art. 604 Kodeksu cywilnego stwierdza, że do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Zamiana jest zatem formą odpłatnego zbycia.

Z przytoczonego powyżej przepisu jednoznacznie wynika, że zamiana to w efekcie forma zbycia jednej rzeczy (w tym prawa majątkowego) lub usługi, a w zamian - nabycie własności drugiej rzeczy lub usługi. Istotą umowy zamiany jest zatem wymiana dóbr.

Otrzymanie w walucie wirtualnej zapłaty za świadczone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi należy kwalifikować jako transakcję barterową, bowiem z jednej strony dochodzi do zapłaty za usługę, z drugiej natomiast do nabycia waluty wirtualnej.

Obie transakcje rodzą odmienne skutki na gruncie ustawy o CIT.

Jak wynika bowiem z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT:

W przypadku umowy barterowej przychodem jest zatem wartość należnych świadczeń wzajemnych (wartość świadczonych usług lub przekazanych walut wirtualnych) określona w umowie. Jeśli w umowie nie ustalono ceny (wartości), to wartość należy określić według wartości rynkowej.

Zgodnie z wnioskiem prowadzą Państwo główną działalność w zakresie technologii informatycznych i komputerowych. Pozostała działalność obejmuje sprzedaż detaliczną prowadzoną przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet, działalność związaną z oprogramowaniem oraz przetwarzanie danych, hosting i podobna działalność. Planują Państwo zrealizować Projekt, który polega na utworzeniu platformy internetowej mającej pełnić funkcję sklepu online z muzyką, wykorzystując przy tym koncepcję „digital pressingu”. „Digital pressing” to technika zapisywania zditgitalizowanych plików muzycznych zbliżona na poziomie koncepcyjnym do tłoczenia płyt z muzyką, która wykorzystuje technologie cyfrowe do tworzenia nośników muzycznych, takich jak płyty CD. W ramach Platformy będą funkcjonować dwa rodzaje tokenów. Jeden z nich będzie przypisany do albumu muzycznego, drugi (B.) do biletu zakupionego na wydarzenie muzyczne. Spółka podejmie współpracę z dostawcami treści audio, która ma polegać na pozyskiwaniu treści audio w ramach dostępu do Platformy. Będą Państwo odpowiadać za tokenizację treści audio. Planują Państwo podjąć współpracę z bileteriami (platformami sprzedaży biletów online), co będzie umożliwiać emitowanie B. w związku z zakupem danego biletu przez użytkownika danej bileterii. Dostawcy treści audio i bileterie są określani mianem „Partnerów”. Wyemitowane tokeny nie będą spełniać definicji waluty wirtualnej. Tokeny nie będą mogły być przedmiotem obrotu na rynku wtórnym na giełdach kryptowalut. W ramach korzystania z Platformy przez Partnerów, Spółka będzie pobierać wynagrodzenie w wysokości wyrażonej procentowo, obliczanej od sprzedaży z tytułu digital pressingu oraz od obrotu na secondary marketplace. Rozliczenie z Partnerami będzie dokonywane w walutach tradycyjnych. Są Państwo zobowiązani do wymiany walut wirtualnych na waluty FIAT z racji konieczności rozliczenia się z Partnerami w walucie tradycyjnej oraz z racji obowiązku pokrycia wartości podatku VAT. Odbiorcami projektu będą konsumencie, którzy będą kupować treści powiązane z wytworzonymi tokenami. Konsumenci będą mogli również sprzedaż treści kupione na Platformie innym użytkownikom albo kupić takie treści. Będą Państwo rozliczać się z użytkownikami na Platformie w walutach wirtualnych. Waluty wirtualne otrzymywane od Konsumentów będą spełniać definicję waluty wirtualnej z art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Będą Państwo pobierać opłaty prowizyjne od transakcji P2P (peer to peer) na secondary marketplace. Spółka nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Odnosząc się do pierwszej z Państwa wątpliwości stwierdzić należy, że w sytuacji otrzymania zapłaty w formie walut wirtualnych za sprzedaż Konsumentom stokenizowanych treści na Platformie oraz z tytułu pobrania prowizji w walutach wirtualnych z transakcji dokonywanych na secondary marketplace, powinni Państwo rozpoznać przychód z tytułu prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a ustawy o CIT.

W myśl art. 12 ust. 3a ustawy o CIT:

Przytoczony przepis w odniesieniu do podmiotów uzyskujących przychody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej ustanawia generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadzają zapisy art. 12 ust. 3c-3g ustawy.

Z uwagi na treść art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, należy stwierdzić, że moment, w którym podatnik powinien rozpoznać przychód podatkowy, będzie określony na dzień najwcześniejszego zdarzenia opisanego w tym przepisie. Wymienione w tym przepisie zdarzenia określające datę powstania przychodu, są od siebie niezależne, nie warunkują się wzajemnie, a po spełnieniu jednego z nich, pozostałe nie mają wpływu na datę powstania przychodu.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że w sytuacji świadczenia usług opisanych we wniosku w zamian za walutę wirtualną ustalenie momentu uzyskania przychodu powinno nastąpić zgodnie z ogólnymi zasadami uzyskiwania przychodu, które zostały określone w art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem otrzymanie przez Państwa wynagrodzenie za sprzedaż treści na Platformie oraz otrzymanie prowizji w formie walut wirtualnych stanowi dla Państwa zapłatę wynagrodzenia za świadczone przez Państwa usługi. Oznacza to zatem, że w momencie sprzedaży treści albo pobrania prowizji uzyskają Państwo przychód podatkowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, który winien zostać rozpoznany zgodnie z zasadami określonymi w art. 12 ust. 3a cyt. ustawy.

Odrębną kwestią jest nabycie przez Państwa walut wirtualnych. W momencie sprzedaży treści w formie cyfrowej albo pobrania prowizji, w związku z umową barterową, dochodzi do nabycia walut wirtualnych w wysokości równej sprzedanych towarów albo pobranej prowizji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Szczególne zasady ustalania kosztów związanych z nabyciem walut wirtualnych, reguluje art. 15 ust. 11 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Z powyższego wynika zatem, że ustawodawca wprowadzając do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy dotyczące wirtualnych walut, w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. f ww. ustawy, jako źródło przychodów z zysków kapitałowych, wskazał przychody z wymiany wirtualnych walut i odpowiednio w art. 15 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określił jakie wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów związane z wirtualną walutą. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że kosztami uzyskania przychodów związanych z walutą wirtualną są udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej, w tym udokumentowane wydatki poniesione na rzecz podmiotów, które pośredniczą w wymianie lub sprzedaży tych walut.

Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków bezpośrednio poniesionych na nabycie waluty wirtualnej, o których mowa w art. 15 ust. 11 ustawy o CIT, stwierdzić należy, że oprócz ceny zakupu, mogą to być również np. prowizje pobierane przez podmioty pośredniczące w wymianie. Kosztami uzyskania przychodów nie będą jednak koszty inne niż bezpośrednio związane z nabyciem waluty wirtualnej, w szczególności koszty finansowania zakupu walut wirtualnych (koszty pożyczek, kredytów itp.).

W okolicznościach przedstawionych we wniosku, tzn. w związku ze sprzedażą treści w formie cyfrowej oraz pośredniczeniem w dokonywanych między użytkownikami Platformy transakcjach kupna i sprzedaży aktywów na secondary marketplace, w zamian za które Spółka będzie pobierać zapłatę za sprzedane treści oraz prowizję od transakcji dokonywanych pomiędzy użytkownikami w formie walut wirtualnych, wskazać należy, że w momencie sprzedaży stokenizowanych treści, jak również w momencie pobrania prowizji, będziecie Państwo uprawnieni do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na nabycie waluty wirtualnej zgodnie z art. 15 ust. 11 ustawy o CIT. W tym przypadku, będzie to wartość uzyskanych od użytkowników walut wirtualnych w dacie ich otrzymania, równa wartości sprzedanych, stokenizowanych treści albo wykonanej usługi, za którą dokonano pobrania prowizji i wynikająca z wystawionych faktur.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto powzięli Państwo wątpliwości, czy w momencie sprzedaży waluty wirtualnej za walutę tradycyjną, mogą Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w wysokości kwotę brutto wynikającą z faktury dotyczącej transakcji realizowanej z podmiotem polskim albo z innego państwa mającego siedzibę w Unii Europejskiej.

Jak wynika z przepisów ustawy o CIT przywołanych wcześniej, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć koszty stanowiące wydatki bezpośrednie poniesione na nabycie waluty wirtualnej. W przypadku opisanym we wniosku, będzie to kwota wskazana na fakturze, a wynikająca z prowizji za pośredniczenie w transakcjach dokonywanych pomiędzy użytkownikami Platformy lub kwota wskazana na fakturze, z którą związane jest nabycie waluty wirtualnej (czyli faktury za sprzedaż stokenizowanej treści audio).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że Spółka będzie upoważniona do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych całą wartość transakcji tj. kwoty wskazane na fakturze za usługi pośrednictwa w transakcjach dokonywanych na secondary marketplace oraz na fakturach za sprzedaż stokenizowanych treści audio.

W tej części, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Istotne znaczenie w sprawie ma treść przywoływanych wcześniej przepisów art. 15 ust. 12-13 ustawy o CIT. Zgodnie z ww. przepisami:

Oznacza to, że dla ustalenia momentu potrącenia kosztów uzyskania przychodów kluczowy jest fakt, w którym roku podatkowym te koszty zostały poniesione, zaś nadwyżka kosztów uzyskania przychodów nad przychodami uzyskanymi w roku podatkowym powiększa koszt uzyskania przychodów poniesione w następnym roku podatkowym. Dlatego też Państwa stanowisko stwierdzające że mają Państwo prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikające z faktur w momencie sprzedaży waluty wirtualnej za FIAT jest nieprawidłowe.

Należy przy tym nadmienić, że przychód ze zbycia wirtualnych walut, powstaje w momencie wymiany wirtualnej waluty na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań walutą wirtualną. Przychód ten można obniżyć o koszty związane z nabyciem wirtualnych walut, przy czym koszty te są potrącane w tym roku, w którym zostały poniesione. Jeśli z tego tytułu powstanie nadwyżka, to będzie ona stanowiła dochód z zysków kapitałowych, jako transakcja związana z walutami wirtualnymi i podlegająca opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 22d ustawy o CIT.

Podsumowując Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy stwierdzić, że w części dotyczącej:

• uznania, że w przypadku sprzedaży waluty wirtualnej za FIAT, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wysokość kwoty brutto wynikającą z faktur realizowanych z podmiotami z Polski lub UE - jest prawidłowe,
• ustalenia momentu w którym Spółka, w przypadku sprzedaży waluty wirtualnej za FIAT, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę brutto wynikającą z faktur realizowanych z podmiotami z Polski lub UE - jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.